De wegen van Nintendo zijn ondoorgrondelijk. Terwijl Mario en Zelda op ieder apparaat op een nieuw deel kunnen rekenen, worden andere series in de ijskast gezet. Jaren en generaties kunnen er voorbij gaan voordat we weer iets horen van Punch-Out!!, Kid Icarus of F-Zero. Meestal komt dat omdat Nintendo niet weet wat het met die series aan moet of omdat die games simpelweg niet lekker verkochten. Bij Metroid ligt dat anders.

Deze Reload verscheen oorspronkelijk in 2015. Verwacht binnenkort de review van Metroid Prime Remastered.

Soms voelt het alsof Nintendo opzettelijk zijn tijd afwacht. Alsof er een kunstmatige luwte gecreëerd wordt waarin het verlangen naar een nieuwe Metroid alsmaar groter en groter wordt. Wie een beetje in complottheorieën gelooft, weet dat Nintendo al eens eerder iets soortgelijks heeft uitgevoerd met Metroid. Van ruimteheldin Samus Aran zagen we op de Nintendo 64 enkel een verschijning in Super Smash Bros.. Pas op de GameCube kregen we die glorieuze terugkeer waar sinds de Super Nintendo op gewacht werd.

Gebaseerd op een meesterwerk

We zijn meer dan tien jaar verder en nog steeds blinkt Metroid Prime uit in zijn overstap naar de derde dimensie en in zijn meesterlijke design. Hoe je het ook wendt of keert of hoeveel Prime ook lijkt op een first-person shooter, diep van binnen is het toch echt een typische Metroid-game, met diezelfde kenmerkende opbouw.

In sommige opzichten neemt Prime dat idee misschien wel iets te precies over. Wie heel kritisch kijkt, herkent in veel delen van Prime’s verhaal en omgevingen iets van Super Metroid. Beide games beginnen op een ruimtestation die na een ontsnapping onder tijdsdruk explodeert, beide games laten je een gezonken station doorzoeken en beide games kennen Ridley als één van de laatste eindbazen. Het zou een hommage genoemd worden als het er soms niet net te dik bovenop ligt.

Metroid Prime afschrijven als een simpele remake zou echter een vergissing zijn. Het spel haalt zijn inspiratie uit één van de beste games ooit, maar weet ook boven zijn inspirator uit te stijgen. Het allerknapste aan Metroid Prime is dat het spel nog steeds als een echte Metroid voelt. De omgevingen zijn groter, gedetailleerder en in drie dimensies te verkennen, maar dat wil niet zeggen dat de hele wereld verkend kan worden. Je verzamelt vaardigheden die beetje bij beetje meer deuren open, ingestorte gangen vrijmaken en gevaarlijke vijanden temmen.

Uitleggen zonder woorden

Het bijzondere van Prime is dat die functie van een nieuwe vaardigheid meteen duidelijk is. Of het nu een aanpassing van het hightech-pak van Samus is of een nieuw vizier waarmee je de wereld op een andere manier kunt bekijken, het wordt onmiddellijk duidelijk waar in de wereld je die nieuwe krachten moet toepassen. In de uren voordat er een nieuwe vaardigheid op het pad van de speler komt zijn er genoeg kleine eigenaardigheden in de omgevingen te spotten die aan je gaan knagen. Samus kan bijvoorbeeld nog niet hoog genoeg springen om een bepaalde deur te bereiken - of groot rotsblok blokkeert de weg naar een nieuw gedeelte van een gangenstelsel.

Het zijn zulke typische hints waarmee Metroid-games spelers al sinds het eerste deel weten te prikkelen. Daarin schuilt ook de grootste kracht van Metroid Prime. De buitenaardse planeet waar het spel zich op afspeelt intrigeert en is gebouwd om in te verdwalen. Van de ruïnes van de Chozo-beschaving tot de lavagrotten van Magmoor en de ijsvlaktes van Phendrana: stuk voor stuk zijn de rijke omgevingen met zoveel detail gevuld dat er geen uitleggerige tussenfilmpjes nodig zijn om de speler duidelijk te maken wat ze zo speciaal maakt. Er zijn gedeeltes die gescand kunnen worden voor extra informatie, maar een speler die niet van lezen houdt kan het verhaal prima volgen door op te letten op de omgevingen.

Een ander onderdeel van Metroid, de strijd tegen de flora en fauna op een andere planeet, is minstens zo goed overgezet. De planeet stikt van vijandige natuur die het beste uit haar lijden kan worden verlost. Metroid Prime gebruikt daarvoor een schietsysteem waarmee je met een druk op de knop op vijanden richt. In iedere andere game zou alle uitdaging daarmee onmiddellijk verdwenen zijn, maar Metroid Prime introduceert de mogelijkheid om snel aan de kant te duiken voor vijandelijk vuur en kent vijanden die uit de greep van de richtcomputer weten te ontsnappen, waardoor ze opnieuw opgespoord moeten worden.

Het heeft misschien wel wat langer geduurd, maar Metroid Prime was uiteindelijk net zo’n schot in de roos als Super Mario 64 en The Legend of Zelda: Ocarina of Time dat waren op de Nintendo 64. Dat we ons nu weer in een Metroid-luwte begeven is spijtig, maar als de volgende Metroid-game uiteindelijk weer net zo’n alles-op-z’n-kop-zettende game als Metroid Prime oplevert, wachten we de comeback van Samus maar al te graag af.

Het uit China afkomstige NetEase - onder andere bekend van Marvel Rivals - zou van plan zijn om meer dan twaalf ontwikkelstudio's te sluiten.

Dat blijkt uit een reportage op Game File, de betrouwbare nieuwsbrief van gamejournalist Stephen Totilo. Eerder deze week werd de Amerikaanse tak van NetEase dat meehielp aan de ontwikkeling van Marvel Rivals al ontslagen. Daarnaast vielen er ontslagen bij het door NetEase gefinancierde Liquid Swords, de nieuwe studio van een van de oprichters van de Just Cause-ontwikkelaar.

Dit zou volgens Totilo nog maar het topje van de ijsberg zijn. Hij claimt dat meer dan een dozijn studio's mogelijk worden gesloten of verkocht, en dan met name de studio's van het bedrijf die buiten China gevestigd zijn. Dit zou een bewuste strategie zijn van het bedrijf om minder focus op deze teams buiten zijn thuisland te creëren.

NetEase is een van de grootste gamebedrijven ter wereld. NetEase heeft de afgelopen jaren samen met gerenommeerde ontwikkelaars overal ter wereld nieuwe gamestudio's opgericht, en het lijkt er dus op dat sommige van deze studio's nu dreigen gesloten of verkocht te worden.

Zo heeft NetEase geïnvesteerd in Rebel Wolves, een studio bestaande uit voormalige ontwikkelaars van CD Projekt Red waar men aan Blood of Dawnwalker werkt. Met Dragon Quest-Ryutaro Ichimura werd PinCool opgericht, het bedrijf kocht Heavy Rain- en Detroit: Become Human-studio Quantic Dream, Like a Dragon-bedenker Toshihiro Nagoshi opende met NetEase Nagoshi Studio en No More Heroes-ontwikkelaar Grasshopper Manufacture werd gekocht. Het is maar een kleine greep in de investeringen en aankopen die het Chinese bedrijf de afgelopen jaren heeft gedaan.

Ondanks de geruchten onthulde NetEase deze week recordcijfers voor het afgelopen kwartaal. Er werd een stijging van 1,5 procent aan omzet op het gebied van games en services waargemaakt ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Die omzet stond het afgelopen kwartaal op 2,9 miljard dollar. Marvel Rivals heeft inmiddels 40 miljoen spelers.

Overigens claimt Bloomberg in een artikel over NetEase-CEO William Ding dat hij overwoog Marvel Rivals te annuleren voor release. Ding zou het niet hebben zien zitten om Disney te betalen voor de rechten op Marvel-personages. Ook werd besproken of het mogelijk was om de superhelden voor zelfbedachte personages te vervangen. NetEase zelf ontkent deze claims en claimt sinds 2017 een nauwe samenwerking met Marvel te hebben.

De live-action Street Fighter-film die eerder al werd aangekondigd heeft een nieuwe regisseur, namelijk Kitao Sakurai.

Dat meldt The Hollywood Reporter. Sakurai is vooral bekend van de in 2021 verschenen Netflix-film Bad Trip met komediant Eric André in de hoofdrol. Sakurai regisseerde ook The Eric André Show. Verder heeft hij enkele afleveringen van de Twisted Metal-televisieserie geregisseerd.

Hij neemt het stokje over van Danny en Michael Philippou, twee broers uit Australië die afgelopen jaar de film niet meer bleken te kunnen regisseren vanwege een mismatch in planning.

Concrete details over de live-action film zijn er nog niet. Wel zou de eerder aangekondigde premièredatum van 20 maart 2026 nog haalbaar zijn. Capcom, de ontwikkelaar en uitgever van de gamereeks, is wel betrokken bij de verfilming.

Er zijn al vaker (animatie)films gebaseerd op Street Fighter uitgekomen. Een van de bekendere voorbeelden is de in 1994 verschenen gelijknamige film met Jean-Claude van Damme als Guile en wijlen Raúl Juliá als M. Bison. In 2009 verscheen Street Fighter: The Legend of Chun-Li, met Kristin Kreuk als Chun-Li.

De meest recente game in de fighterreeks is Street Fighter 6, dat beschikbaar is op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc. Tom Kerkhof beloonde de game met een 9: "Door de gelikte presentatie, inventieve besturing en de uitgebreidste singleplayer-ervaring die de franchise ooit heeft gehad, is Street Fighter 6 toegankelijker dan ooit. Het spel oogt geweldig en speelt zelfs nog beter. Dit is zonder twijfel een van de leukste vechtspellen van de afgelopen tijd – en daarmee ook een van de beste delen uit de reeks."