8-bit eerbetonen aan de beste games van de NES zijn er genoeg, maar weinig spellen durven ook zo oneerlijk moeilijk te zijn als de games van toen. Cyber Shadow doet een dappere poging om die hoogtijdagen te benaderen, maar dan wel met een subtiele, originele twist. 

De overduidelijke inspiratiebron van Cyber Shadow is Ninja Gaiden. Net zoals in die klassieker worden er hordes moordlustige robots en massa’s felgekleurde kogels op de speler afgevuurd. Voor de net uit een kunstmatige coma ontwaakte cybernetische ninja Shadow is dat ook even wennen. Het is namelijk Shadows zoveelste probleem. Zijn meester is verdwenen, zijn clan is compleet uitgeroeid en de stad is overgenomen door metalen monsters.

Alleen Shadows zwaard en een groeiend arsenaal van vaardigheden kunnen het tij keren. De in totaal tien levels bestaan uit heel veel bewegende platformen, vijanden en bodemloze putten. Geduld is daarbij een van de belangrijkste eigenschappen van iedere ninja. Wie door ieder level heen wil racen wordt genadeloos afgestraft. Projectielen beuken Shadow aan de kant en puntige spiesen maken onmiddellijk een eind aan zijn leven. 

©GMRimport

Slimme checkpoints

Ook de eindbazen gooien roet in het eten. Deze torenhoge pixelmonsters zijn gebouwd om Shadow uit de weg te ruimen, maar ze hebben gelukkig ook allemaal een voorspelbaar vast patroon van aanvallen. De eerste paar pogingen lijken ze misschien onmogelijk te verslaan, maar wat oefening en een beetje valsspelen maken het verschil.

Het is namelijk mogelijk om de checkpoints in de levels van een upgrade te voorzien. Kostbare punten die opgeraapt worden in de levels kunnen bij deze veilige havens ingewisseld worden voor tijdelijke upgrades. Op die manier start je iedere keer dat Shadow sneuvelt weer op hetzelfde punt met volledig aangevulde gezondheid, stamina voor speciale aanvallen en een handige gadget. Moeilijke gedeeltes van het spel zijn daardoor iets makkelijker te maken omdat checkpoints - eenmaal geactiveerd - bonussen blijven leveren. 

©GMRimport

Over het randje

Echt makkelijk wordt Cyber Shadow nooit. Eindbazen zijn met behulp van de verbeterde checkpoints goed te doen, maar vooral de levels zelf blijven lastig. Helemaal in de laatste helft van het spel worden de stukken tussen de savepunten steeds langer. Er komen ook steeds meer obstakels bij die de onmiddellijke dood als gevolg hebben. Dat voelt net iets te vaak een beetje flauw. Cyber Shadow is op zijn best wanneer je met ninja-achtige precisie je een weg door de levels heen hakt. Wanneer je door de dodelijke projectielen en rond stuiterende vijanden niet meer kan zien waar je heen moet, gaat de lol er vrij snel af.

Nieuwe vaardigheden die aan het eind van ieder level op Shadow wachten maken het spel in theorie een stukje makkelijker. Een dubbele sprong of een aanval die zich naar beneden richt voelen onmiddellijk cruciaal. Minder lastig wordt het spel er alleen niet door, omdat ieder nieuw level ook een blik nieuwe gevaren opentrekt. 

Slecht te pareren

Alle speciale technieken hebben in het spel zo hun functie, maar geen daarvan komt zo slecht uit de verf als de mogelijkheid om kogels te pareren. Hoewel er genoeg knoppen ongebruikt blijven op de controller, kunnen kogels alleen teruggekaatst worden door tweemaal in de richting van het projectiel te tikken. In het heetst van de strijd is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Het wordt daardoor allemaal ingewikkelder gemaakt dan eigenlijk nodig is.

Teruggaan naar eerdere levels om nieuwe vaardigheden op een bekende plek te meesteren is daarom geen verkeerd idee. Cyber Shadow heeft een wereldkaart die na iedere paar checkpoints beschikbaar is. Daarmee wordt de ninja in een flits naar een ouder level gebracht. Het is nooit noodzakelijk of verplicht, maar wie goed oude locaties doorzoekt kan wat upgrades voor gezondheid of stamina vinden. 

De laatste paar levels van Cyber Shadow voelen hoe dan ook als een soort uitputtingsslag. Het is nooit onmogelijk en de eindbaas is vergeleken met de voorgaande levels goed te doen, maar toch wordt het spelplezier vakkundig weggezogen. Cyber Shadow steekt simpelweg prima in elkaar, maar weet met al die toffe vaardigheden uiteindelijk niets beters te doen dan alleen maar meer vijanden op het scherm toveren. Het spel is daarmee verdienstelijk, maar een moderne 8-bit klassieker is het zeker niet.

Cyber Shadow is verkrijgbaar voor pc, PlayStation 4, PlayStation 5, Switch en Xbox Game Pass.

Er zijn gameplaybeelden van een geannuleerde derde game in de klassieke Star Wars Battlefront-franchise online verschenen.

Het gaat om een derde deel in de reeks waarvan begin dit millennium games uitkwamen, en dus niet te verwarren met de Battlefront-shooters die afgelopen decennium uitkwamen.

Free Radical Design - bekend van de Timesplitters-games - werkte aan Star Wars Battlefront 3. De game werd in 2008 uiteindelijk geannuleerd. Het spel had op de Wii, PlayStation 3, Xbox 360 en pc uit moeten komen.

Inmiddels is er dus gameplay te zien van het nooit uitgekomen spel. De beelden zouden daarbij afkomstig zijn van een versie van de game een week voordat deze geannuleerd werd. Het gaat daarbij specifiek om de Wii-versie van het spel.

Er gaat gewerkt worden aan een televisieserie gebaseerd op het eerder dit jaar uitgekomen Pacific Drive.

Variety meldt dat Atomic Monster, het productiebedrijf van Saw-medebedenker James Wan, de rechten op een televisieserie gebaseerd op de game in handen heeft. Hij zal als executive producer meewerken aan de film, al is er nog geen netwerk of streamingdienst bevestigd.

In elk potje van Pacific Drive maken spelers een unieke tocht door een griezelig gebied genaamd de Olympic Exclusion Zone. Belangrijk is dat de auto gedurende speelsessies blijft lopen, omdat er anders erge dingen kunnen gebeuren.

Het is aan de speler om de auto te upgraden en kapotte onderdelen te fixen. Daarvoor moeten spelers soms ook uit de auto stappen en de omgeving afspeuren naar nieuwe onderdelen.

Pacific Drive is verkrijgbaar op Steam, Epic Games Store en PlayStation 5.