Het internet is al jaren gefascineerd door de opmerkelijke vriendschap tussen gamejournalist en presentator/producent Geoff Keighley en de legendarische Japanse ontwikkelaar Hideo Kojima. Tot nu toe vond ik het allemaal wel prima, maar deze week ging het wat mij betreft te ver.

Geoff Keighley is een grote naam in de gamejournalistiek. Hij presenteerde bij GameTrailers en G4 en schreef als freelancer voor veel publicaties. Tegenwoordig is hij bovenal producent en presentator van grote shows als The Game Awards en, sinds kort, de openingsshow van Gamescom in Duitsland. Maar hij lijkt zijn goede naam te grabbel te gooien voor een meme-waardige bromance met Kojima.

Die goede naam is ook maar hoe je het bekijkt. Jaren geleden kreeg hij al de kritiek dat hij te diep in de game-industrie zat om zichzelf nog een kritische journalist te noemen. Velen zullen zich de foto herinneren waarop hij tussen een poster van Halo 4 en een tafel met Dorito’s en Mountain Dew zat, alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

©GMRimport

Hoe dan ook, Keighley is een van de meest bekende personen in de industrie en heeft met zijn shows veel gedaan om de zichtbaarheid en acceptatie van games als medium en kunstvorm te vergroten. Ik vind het dan ook extra spijtig om te zien hoe hij zwijmelt bij Kojima.

Heel het internet heeft kunnen zien hoe die vriendschap is gegroeid. Op het podium van The Game Awards vertelde Keighley in 2015 dat Kojima geen prijzen mocht komen ophalen vanwege een juridisch gevecht met uitgever Konami. Er was woede - terecht ook - en het was meer dan logisch dat Keighley het jaar daarop vol trots Kojima op het podium onthaalde. Maar ergens tussen dat moment en nu is die relatie veranderd in een soort tekenfilmachtige buddy movie. Op Gamescom 2019 krijgt Kojima een welkomstfilmpje alsof hij een rockster is en krijgt hij uitgebreid de tijd om over zijn nieuwe game Death Stranding te vertellen (nog altijd zonder precies uit te leggen waar die game nou over gaat).

Stukje afstand

Eigenlijk vind ik dat gamejournalisten helemaal niet zo close moeten zijn met de industrie waar ze over schrijven. Het wekt de schijn van partijdigheid wanneer je Keighley als een schooljongetje naar Kojima ziet zwaaien op de Duitse beursvloer. Hoe kun je ooit nog een kritisch interview van hem verwachten met die man? En dat terwijl er genoeg dingen in Kojima’s oeuvre zijn om kritisch over te zijn. Hoezeer ik hem ook respecteer, de manier waarop vrouwen in zijn games behandeld worden is bijvoorbeeld soms tenenkrommend.

Keighley is natuurlijk lang niet de enige die zich schuldig maakt aan dit soort praktijken. Je hoeft maar wat gamejournalisten op Twitter te volgen, en je ziet de ene na de andere foto van gratis goodies die ze hebben gekregen, selfies met bekende ontwikkelaars, of pogingen om consoles te winnen in een prijsvraag. Het doet mij altijd pijn aan de ogen, want je lijkt zo meer een fan dan een kritische journalist. Door gratis spulletjes aan te nemen en die vervolgens op sociale media te posten, geef je die uitgevers en ontwikkelaars gratis reclame. Dat is nou juist niet de taak van een journalist.

Ik zal niet doen alsof ik zelf heilig ben hierin. Ik heb vast ook weleens een mutsje of beeldje aangenomen, of een foto geplaatst wanneer ik op een mooie locatie was voor een game. We zijn allemaal mensen. Maar ik probeer wel een gezonde afstand te houden tussen mezelf en de industrie, zodat ik me geen zorgen hoef te maken dat ik de gevoelens van een vriend kwets als ik een game een onvoldoende moet geven.

Ik geef jou een 11

©GMRimport

Als Geoff Keighley een review van Death Stranding zou schrijven, zou ik die in ieder geval niet meer serieus nemen. Al is het maar omdat hij er zelf een rolletje in de game heeft bemachtigd.

Stel je eens voor dat je een kleinere ontwikkelaar bent en met Keighley moet onderhandelen of je game in een van zijn shows getoond kan worden. ”Het moet wel een korte trailer zijn”, zegt hij, “meer dan dertig seconden kunnen we je helaas niet geven.” Hoe voelt het dan om te zien dat hij aan het eind van de show een van zijn vrienden op het podium haalt, hem uitgebreid de tijd geeft om te praten, en daarna onthult dat hij ook nog zelf meespeelt in die game? Hoe blij ben je nog met je dertig seconden zendtijd, als ‘vriend’ Kojima minutenlang uitweidt over het feit dat je kunt plassen in zijn game?

Ik snap het wel, echt waar. Sommige mensen bewonder je gewoon heel erg, en dat kun je niet altijd verhullen als je ze ontmoet. Ik heb ook wel eens een interview gedaan dat meer geschikt was voor een fanblog dan een journalistiek product. Daar probeer ik vervolgens van te leren. Want normaal gesproken moet je je persoonlijke gevoelens toch even aan de kant schuiven en een persoon professioneel benaderen. Dat is bij Keighley en Kojima in ieder geval ver te zoeken.

Elke zaterdag verschijnt er een column op Gamer.nl die ingaat op actuele gebeurtenissen.

Laatste columns op Gamer.nl:

Deep Silver en Warhorse Studios hebben bekendgemaakt welke content Kingdom Come Deliverance 2-spelers in de loop van het jaar voor de game kunnen verwachten.

Zo zal aankomende lente een aantal gratis updates verschijnen, waaronder een 'kappersfeature' om het uiterlijk van het hoofdpersonage te veranderen, een Hardcore-modus voor nog meer uitdaging en paardenraces. Gedurende de rest van het jaar zullen er diverse gratis updates uitkomen om de game te verbeteren.

In de loop van de zomer verschijnt de betaalde uitbreiding 'Brushes with Death'. Hierin helpt hoofdpersonage Henry een artiest met een twijfelachtig verleden. Ook in het najaar volgt een betaalde uitbreiding, ditmaal met de naam 'Legacy of te Forge', waarin spelers de smidsafkomst van Henry verkennen. Tot slot zal ook volgende winter een betaalde uitbreiding verschijnen in de vorm van 'Mysteria Ecclesia', waarin spelers de intriges van het Sedlec-klooster achterhalen.

De hierboven genoemde betaalde uitbreidingen maken onderdeel uit van de uitbreidingspas van de game, die ook bij de Gold Edition van het spel zit. Deze Gold Edition kost 79,99 euro.

Kingdom Come Deliverance 2 is het vervolg op de in 2018 verschenen eerste game en laat spelers terugkeren naar het Centraal Europa van de vijftiende eeuw - de game speelt zich na het eerste deel af. Spelers besturen Henry, de zoon van een smid, die in een duizelingwekkend verhaal van wraak, bedrog en zelfontdekking terechtkomt.

De game speelt zich af in het Boheems Paradijs, een echte locatie die nog altijd bezocht kan worden in de Tsjechische Republiek. Zo zijn er het majestueuze Kasteel Trosky en de mijnstad Kutná Hora. Het gameplayconcept van het origineel, waarin de wereld realistisch op de acties van de speler reageert, blijft intact. Wel is het vechtsysteem op de schop gegaan, en zijn er nu ook nieuwe wapens voor op afstand, zoals kruisbogen en vroege vuurwapens.

Kingdom Come Deliverance 2 komt op 4 februari naar pc (Steam en Epic Games Store), PlayStation 5 en Xbox Series X en S. Onlangs bleek nog dat het spel volgens de makers het langste script voor een game ooit heeft.

Marvin Toepoel ging onlangs aan de slag met de game, zoals te lezen valt in de preview: "De rijke natuur van Bohemen komt nog veel beter tot zijn recht dan in het eerste deel, met dank aan sterk verbeterde graphics en belichting. Het geheel draait op PS5 soepel op 60 fps. Vanaf minuut één is ook duidelijk dat Warhorse Studios KCD2 een stuk beter heeft afgewerkt dan zijn voorganger. Npc’s bewegen natuurlijker en het handjevol bugs dat we tegenkomen is zo minimaal dat je goed op moet letten om er überhaupt iets van mee te krijgen (op twee crashes na). Waar deel één na zijn release nog maanden aan patches nodig had, lijkt het vervolg al voor release in een betere staat te verkeren."

Het importtarief dat de Verenigde Staten op in Mexico gemaakte producten gaat leggen, kan er voor zorgen dat de prijs van games gaat stijgen - uiteindelijk mogelijk zelfs mondiaal.

De huidige Amerikaanse president Donald Trump heeft aangegeven vanaf februari een handelstarief van 25 procent op producten uit Canada en Mexico te leggen die in de VS verkocht worden. Dat zou kunnen betekenen dat deze producten qua prijs gaan stijgen in dat land, om er voor te zorgen dat bedrijven deze tarieven kunnen betalen zonder in te leveren op hun verdiensten.

Mat Piscatella, de over het algemeen goed geïnformeerde executive director van gamemarketonderzoeksinstelling Circana (NPD), claimt dat deze importtarieven een negatief effect op gameprijzen kunnen hebben. Veel fysieke games die in de Verenigde Staten worden verkocht, worden namelijk in Mexico samengesteld.

Dit zou dus als effect kunnen hebben dat gameprijzen omhoog gaan - zowel voor fysieke als digitale games, aangezien gamebedrijven de prijzen van digitale games mogelijk gelijk zullen willen houden met fysieke games. Om de situatie overal gelijk te houden, is het mogelijk dat uitgevers de prijzen wereldwijd verhogen. De importtarieven kunnen er volgens Piscatella ook voor zorgen dat er minder games fysiek zullen uitkomen.