Review: Black Myth: Wukong is zijn eigenaardigheden de baas

Review: Black Myth: Wukong is zijn eigenaardigheden de baas

A journey without rest

Het is niet langer de vraag of Black Myth: Wukong goed gaat verkopen, maar hoeveel groter het verkoopsucces nog wordt. De actie-rpg van Chinese ontwikkelaar Game Science brak binnen enkele uren het record van meeste gelijktijdige spelers voor een singleplayergame op Steam; op een bepaald moment waren bijna 2,5 miljoen mensen het spel aan het spelen. Hoewel het grootste deel hiervan uit China komt (het aantal daalde weer bijna net zo snel toen het daar bedtijd werd), weet de game ook wereldwijd de gemoederen bezig te houden. Zowel in positieve als negatieve zin.

Een deel van de aantrekkingskracht komt door de overduidelijke overeenkomsten met het nog altijd razend populaire Souls-genre. De ontwikkelaar van Black Myth: Wukong noemt het zelf geen soulslike, maar de game weet zich nooit helemaal los te weken van die associatie. Je hebt een vast aantal genezende drankjes (die je kunt bijvullen bij een checkpoint), het managen van je uithoudingsvermogen speelt een grote rol en (baas)gevechten zijn een kwestie van patronen leren herkennen en openingen afstraffen. Als het voelt als een soulslike en klinkt als een soulslike, is het er dan misschien toch eentje?

Black Myth: Wukong

Je uithoudingsvermogen in de gaten houden mag dan van levensbelang zijn, de eerste paar uur is het vooral verwachtingsmanagement dat de klok slaat. Black Myth: Wukong begint behoorlijk stroef. Het eerste hoofdstuk is een aaneenschakeling van baasgevechten, met verder weinig momenten van rust of ruimte om de spelwereld te verkennen.

Je start in een bos vol kronkelende paadjes, maar vaker dan niet stuit je op onzichtbare muren. Dankzij Unreal Engine 5 worden de meest prachtige (boven)natuurlijke omgevingen op je scherm getoond, maar het is alsof de levelontwerpers die boodschap niet hebben meegekregen. Daardoor zit er weinig anders op dan jezelf tegen de eerstvolgende zichtbare muur te storten - de baas die je om de hoek staat op te wachten. En om de hoek erna zijn baas, de baas van zijn baas, en de baas van zijn baas van zijn baas.

Are you winning, Sun?

Dat creëert wrijving, want als het op vechten aankomt is Black Myth: Wukong dan weer geen soulslike. Het is niet zo dat je vanaf het begin al praktisch alle aanvallen tot je beschikking hebt. Je begint met een wapenstok en kunt daar nog bar weinig mee, terwijl de bazen meteen een aardig arsenaal hebben. Als speler moet je zulke fancy moves eerst vrijspelen of verzamelen door, je raadt het al, bazen te verslaan. Wat dat betreft is Black Myth: Wukong meer een actie-rpg. Je begint als een naamloze aap, maar twintig uur later snap je waarom men gelooft dat hij de uitverkorene is om de verloren krachten van de Monkey King te herwinnen, en hem daarmee te bevrijden uit zijn gedwongen winterslaap.

Watch on YouTube

Black Myth: Wukong is een adaptatie van het bekende Chinese boek ‘Journey to the West’ uit 1592, dat onder meer vertelt over Sun Wukong, een snotaap die zo onwaarschijnlijk sterk wordt dat de goden zich bedreigd voelen en hem daarom maar een rotbaantje geven in het hemelrijk. Heel kort(zichtig) samengevat (de culturele en literaire invloed van dit bekende verhaal reiken ontzettend ver): het gaat van kwaad tot erger en de andere goden achten Sun Wukong onhandelbaar, dus sluiten ze hem maar vijfhonderd jaar op in de hoop dat hij in die tijd tot bezinning komt. Black Myth: Wukong begint precies zo, maar niet voordat de Monkey King zijn superkracht opsplitst in zes relieken en die verstopt in alle uithoeken van de spelwereld. Aan jou de taak om ze te verzamelen. Zo gaat het bronmateriaal naadloos over in een videogame-ass videogame.

Aap uit de mouw

Zoals gezegd heeft Black Myth: Wukong wat tijd nodig om de juiste vorm te vinden. Maar wie zich door het eerste hoofdstuk weet te worstelen wordt daar rijkelijk voor beloond. De game ruilt het bos in voor een woestijnachtig landschap en daarmee lijkt het spel ontketend. Ineens kun je meerdere kanten op, is er daadwerkelijk van alles te ontdekken en komt het vechtsysteem tot wasdom. De stok is inmiddels stukken veelzijdiger in gebruik, je hebt een aantal spreuken, kunt transformeren in een ander beest en kort de geest van een verslagen monster oproepen om voor je te vechten. En dat is echt nog maar een kleine greep uit wat je allemaal nog gaat leren.

Black Myth Wukong

Black Myth: Wukong kent een hoop systemen, zoveel dat je er soms een of twee vergeet, maar het is nooit overdonderend. Omdat je met alleen maar snelle stokslagen amper iets uithaalt, blijf je aangemoedigd worden om zoveel mogelijk uit de kast te halen. Het is (nood)zaak om combo’s op te bouwen, je magische vaardigheden te bewaren voor wanneer je ze het hardste nodig hebt en ondertussen zoveel mogelijk tegenaanvallen zien te ontwijken of pareren.

Met zo absurd veel baasgevechten zal het je niet verbazen dat je ook regelmatig van tactiek moet wisselen. Wat bij de een werkt, maakt weinig kans van slagen bij de ander. Gelukkig kun je bij ieder checkpoint je geïnvesteerde punten opnemen en weer ergens anders in stoppen. Dit kan zelfs per punt, waardoor je dus niet de hele tijd een veelvoud aan vaardigheden opnieuw moet ontgrendelen omdat je toevallig net één puntje anders zou willen besteden. Dit restitutiebeleid mag van ons de standaard worden in toekomstige games.

Monkey do, monkey not see

De UX-designers van Game Science trekken door al die spelsystemen wel aan het kortste eind. Het scherm barst van de metertjes en om spreuken en transformaties uit je trukendoos te toveren, moet je soms wat onnatuurlijke knoppencombinaties invoeren. R2 en dan vierkantje, R2 en daarna pas L2 (want ze tegelijk indrukken werkt niet), R2 en L3 (???). In het heetst van de strijd blijkt dat vaak niet heel compatibel met de vereiste reactiesnelheid.

Black Myth Wukong

Er is ook iets vreemds met de input aan de hand. Voor diepgaande technische uitleg kun je beter bij Digital Foundry aankloppen, maar zeker in de performance-modus (die 60 fps probeert te halen – praktisch een must bij zo’n flitsende actiegame) is er sprake van een raar soort inputvertraging. Hopelijk komt hier op korte termijn een oplossing voor, want het staat de flow van de verder juist zo soepele gevechten in de weg.

Maar om er toch een tegelwijsheid in te gooien: geduld is een schone zaak. Dat geldt voor heel Black Myth: Wukong. Het is even inkomen en de opzet met om de paar minuten weer een baasgevecht blijft eigenaardig, maar er is veel om van te houden. Tussen de hoofdstukken door word je getrakteerd op waanzinnig geanimeerde tussenfilmpjes, steeds weer in een andere stijl. Het is een verademing om de mythologie en folklore van de Chinese cultuur door de lens van een ontwikkelaar uit het land zelf te zien.

Black Myth: Wukong voelt hierdoor ontzettend verfrissend, ook al is het gebaseerd op eeuwenoud werk dat al veelvuldig is geadapteerd. Wie veel gamet heeft onbewust al wat interpretaties en extrapolaties gespeeld, maar nooit zo dicht bij de bron en op zo’n indrukwekkende schaal. Dit toont maar weer eens aan dat het niet uitmaakt hoe vaak een verhaal al verteld, verfilmd of tot een game vermaakt is; een ander cultureel perspectief doet het je weer als voor het eerst beleven.  

Black Myth Wukong

Aapolitiek

Het is daarom tragisch dat Black Myth: Wukong juist een stok is geworden om mee te slaan in de cultuurstrijd. Al tijdens de ontwikkeling van het spel kwamen twijfelachtige, soms ronduit vrouwonvriendelijke maar vooral kinderachtige opmerkingen van individuen bij Game Science aan het licht. Olie op het vuur waren de richtlijnen die mede-uitgever Hero Games meegaf aan influencers die de game al voor release mochten spelen. De voorwaarde was dat zij het niet zouden hebben over onder meer ‘politiek’, ‘feministische propaganda’, gevoelige termen als ‘COVID-19’ en ‘quarantaine’, of over het beleid in China rondom games.  

Dit voedde uiteraard weer het angstbeeld van veronderstelde censuur door de Communistische Partij van China, maar het werd ook aangegrepen om de game af te zetten tegen veel westerse spellen. Eindelijk weer eens een game voor de echte gamers, zonder die doorgeslagen diversiteit, lijkt de hersenkronkel. Maar als dat je reden is om deze game wel te kopen, en een andere niet omdat die zogenaamd zijn politiek door je strot duwt, dan heb ik ‘slecht’ nieuws: iedere game is politiek, en Black Myth: Wukong is hierop geen uitzondering. Als je bloeddruk daarvan door het dak schiet, kun je misschien beter rustig een boek gaan lezen. Journey to the West schijnt een leuk sprookje te zijn.

Black Myth: Wukong is verkrijgbaar voor pc en PlayStation 5. Voor deze review is de PS5-versie getest.

Uitstekend

Conclusie

Black Myth: Wukong doet meer dingen goed dan fout. Het begint wat eigenaardig, speelt soms stroef en de onophoudelijke stroom aan bazen komt je vroeg of laat de neus uit. Maar het zit verrassend slim in elkaar en voelt vooral erg verfrissend, ook al heb je ‘het verhaal’ van Journey to the West ongetwijfeld al een keer gehoord of gezien.

Plus- minpunten

Setting en thematiek zijn een frisse wind

Spelsystemen zitten slim in elkaar en voelen gevarieerd

Speelt heerlijk (als het werkt)

Ontoegankelijk begin door rits bazen

Af en toe ronduit slecht leveldesign

Speelt stroef (als het niet werkt)

Playstation 5

Playstation 5 kopen?

Kopen voor Playstation 5

Hoe vond je dit artikel?

Gemiddeld krijgt dit artikel 0.00 van de 5 sterren.
Artikel als favoriet toevoegen

Weet je zeker dat je de comment van wilt verwijderen?

""

Reacties

Meeste likesNieuwsteOudste
Login of maak een account en praat mee!
test

Ik wordt hier al bij de intro heel erg getriggerd om te reageren. Het heeft heel veel spelers tegelijk getrokken maar het meeste kwam uit China. Ja duhhhh het is een Chinees spel. En het gaat over hun eigen mythologie die ze goed kennen. Is China een andere planeet ofzo dat dit niet zou tellen? Als er een goede Amerikaanse game uitkomt spelen veel Amerikanen het. Zullen we die dan ook niet meer meetellen? Dan de review zelf. Ik vind het persoonlijk totaal niet vervelend dat er baas op baas is in Chapter 1. Ik vind kleine vijanden juist irritant die elke keer respawnen nadat je dood of gerest best. Geef mij maar bazen om in vast te bijten. Dat is ook de reden dat ik dit spel zo leuk vind. Je leert ook heel snel hoe het spel en de Destinated One werkt. Daarna komen de spells. Ik vind dit een prima volgorde. Leer eerst de basis en ga even op je bek. Daarna als je dat weet krijg je leuke beloningen in de vorm van spells. Het lijkt erop dat dit erg negatief in de review gezet wordt. Dan komt het knoppen systeem om spells te activeren. Ja sommige hadden wat praktischer gekund maar nergens stoort mij dit. Het zorgt ervoor dat ik nadenk wat ik doe en me niet laat button bashen wat er juist voor zorgt dat je fouten maakt. Dit gebeurt mij dus wel eens bij Elden Ring. Dan de laatste alinea is dit om je gram te halen dat jullie geen code hebben gekregen om de game op tijd te reviewen? Het is een soort mosterd na de maaltijd die nergens voor nodig is en al is vertelt in 20 andere artikelen waar jullie hetzelfde aanhalen. Totaal niks met de game te maken en onnodig. Vooral het politieke gedeelte is echt tenenkrommend om te lezen.

0
test

Het is wel een kanttekening die je kunt plaatsen, wanneer er een enorme hype ontstaat rondom een product wat als grensverleggend kan worden beschouwd voor dat land specifiek, en daardoor een extra grote aantrekkingskracht op specifiek de mensen uit dat land of soms zelfs het groter willen maken dan dat het daadwerkelijk is vanuit internationaal perspectief. Het doet mij denken aan de vrij hoge scores van de Baahubali-films op IMDb, waarbij je dan als opmerking kan maken dat het gros van de stemmers wel Indiërs zijn. Is India een andere planeet? Nee. Maar zijn ze nogal bevooroordeeld en willen ze vooral hun eigen product over hun eigen mythologie goed vinden? Ja. Baahubali was ook grensverleggend voor de Indiase filmindustrie door de grote schaal van de film, de special effects enz. (het werd de LOTR van India genoemd). Voor Indiërs is dat een soort moment van extase, en die hypen de film des te meer alsof het niet enkel dé LOTR van India is, maar überhaupt de meest geweldige film uit het post-LOTR tijdperk. Echter, vanuit internationaal perspectief is het allemaal een stuk minder geweldig en is de film bij uitgave al gedateerd (de special effects-industrie loopt ver achter).

1
test

Snap wat je bedoeld hoor maar in dit geval kan deze game zich zeker meten met andere top games. Maar wat je zegt omdat het uit China komt lijkt het alsof het westen het klein wilt houden. Wat natuurlijk nergens op slaat. Ik kijk ook veel meer naar gameplay dan naar het mythologie aspect. Daarin staat de game gewoon als een huis. Ik vind dat een goede game uit elk hoekje van onze aarde kan komen. In dit geval is het cijfer prima. Al had ik misschien iets hoger gegeven. Een 8,5 of 9. Daarnaast vind ik dat als een game al uit is en dus gebruikers hier de game ook al gespeeld hebben (zoals ik), het totaal onnodig is om een stukje te schrijven die niks met de game te maken hebben maar met de rompslomp er omheen. Hou het inhoudelijk over de game. Dit vind ik gewoon zeiken omdat ze zelf geen code hebben gekregen of er instructies zijn gegeven waar niet over geschreven mocht worden. Dan moeten ze even een trap na geven. Heel kinderachtig.

2

Ik kan het verkeerd hebben, maar je lijkt de review een beetje af te kraken o.b.v. wat jij wel of niet goed of slecht vindt. "Ik vind kleine vijanden juist irritant die elke keer respawnen nadat je dood of gerest best. Geef mij maar bazen om in vast te bijten." Ok, nou leuk voor je, maar dat wil toch niet zeggen dat zijn punt onterecht is. Het maakt de game minder toegankelijk, daar kan ik best inkomen. "Ja sommige hadden wat praktischer gekund maar nergens stoort mij dit" als je zelf al geregistreerd had dat het praktischer kan is dat toch eigenlijk dus best legitiem het te noemen als iets wat beter kan. Het volgens mij ook duidelijk in de review uitgelegd waarom dat vervelend kan zijn zoals het nu werkt: "In het heetst van de strijd blijkt dat vaak niet heel compatibel met de vereiste reactiesnelheid." Lijkt me vrij terecht. "Het is een soort mosterd na de maaltijd die nergens voor nodig is" Dat vind jij, wat ook prima is. Maar het is relevante informatie voor mij als consument. Ik kan me voorstellen dat iemand anders zou twijfelen als door de ontwikkelaar uitingen zijn gedaan waar je het totaal niet mee eens bent. Dan vind ik het wel fijn dat dat benoemd is.

0

die knoppencombinatie opent een 'nieuw' menu/tab van 3 spells die je ~1x per gevecht kan gebruiken, die allesbehalve zijn bedoeld om in 'het heetst van de strijd' te gebruiken. En ja R2+L3 is wat onnatuurlijk, maar als je afvraagt waarom R2+ vierkant bv niet 'tegelijk' kan, terwijl vierkantje je aanval knop is, tja..

0
test

Ik kan hier heel makkelijk op reageren zoals jij doet. Oké ja leuk voor je. Maar volgens mij kunnen er comments gezet worden waardoor ik mijn mening geef. Dit mag wel of niet in je straatje zitten maar oké ja leuk voor je hebben we niet veel aan. De voornaamste reden dat ik wat kritischer kijk naar deze review is door de eerste en laatste alinea. Het gevoel is er dat er al een negatieve lading bij de reviewer is. Als reviewer moet je dit los kunnen laten en het is al in meerdere artikelen benoemd. Ook heeft het totaal geen invloed op het spel zelf. Als je souls games kent weet je dat ze minder toegankelijk zijn. De ontwikkelaar laat ook duidelijk zien met de boss fights hoe je personage werkt. Dit leer je het beste met boss fights. Alle andere vijanden die in chapter 1 rondlopen kan je button bashen. Dit werkt niet bij het proces je personage te leren. Vandaar mijn mening daarop. Ik heb nooit gezegd dat het onzin is dat dit wordt benoemd. Ik merk aan mijzelf dat dit juist mij helpt om niet te button bashen maar meer na te denken wat ik doe. Omdat het geen natuurlijke knoppen combinaties zijn. Daarin geef ik gewoon mijn mening hoe ik erover denk. Tot slot je laatste stuk. Ook weer ieder zijn mening. Ik vind dit totaal niet relevant voor je review van je game. Zou hetzelfde zijn als er in de review van GTA 5 benoemd was dat mensen te veel overuren maakte en geen rust hadden. Ik merk hier niks van in de game waarvoor ik een review lees. Maar wat ik al eerder zei voor mij voelt dit als de reviewer wilt zijn gram halen omdat ze geen code hebben gehad. Door dit soort dingen wordt het alleen maar meer duidelijk dat reviewers minder objectief zijn en dus omgekocht kunnen worden voor een goede review. Waar soms speculatie over is. Zeg niet dat het zo is. Maar verhalen lees je vaak genoeg.

0

"Het gevoel is er dat er al een negatieve lading bij de reviewer is." Dat is vooral jouw gevoel, niet per sé die van elke lezer. Dat is prima hoor, maar dat maakt het niet onterecht dat het benoemd wordt. Niet iedereen leest alle artikelen over een game, ik heb daar bijvoorbeeld niets van meegekregen, dan vind ik het wel handig dat het hier alsnog benoemd wordt. Een review is toch een soort eindoordeel. "Ook heeft het totaal geen invloed op het spel zelf." Maar kan prima een reden zijn waarom iemand een game niet koopt. De situaties rondom de ontwikkeling GTA vind ik een goeie, als dat eerder naar buiten was gekomen (volgens mij was dat zo) zou ik dat wel belangrijke info vinden in een review. Als ik kleding koop zou ik heel graag willen weten of die door kinderen gefabriceerd is dan zou ik het namelijk niet willen kopen. "Door dit soort dingen wordt het alleen maar meer duidelijk dat reviewers minder objectief zijn en dus omgekocht kunnen worden voor een goede review. Waar soms speculatie over is. Zeg niet dat het zo is. Maar verhalen lees je vaak genoeg." Je zegt niet dat het zo is, maar je suggereert het wel. Dat je het niet eens bent met dat wat de reviewer benoemt is prima hoor, maar om dan meteen te suggereren dat de oorzaak hiervan ligt in het feit dat men geen code heeft gekregen en dat dat dient als bewijs dat reviewers worden omgekocht vind ik toch wat ver gaan. Dan zou ik ook kunnen suggereren dat jij, omdat je geld hebt uitgegeven aan de game, jouw aankoop wil goedpraten en daardoor de minpunten bagatelliseert. "Ik heb nooit gezegd dat het onzin is dat dit wordt benoemd." En ik beweer nergens dat jij dat wel zegt ;). Ik zeg alleen dat het best legitiem is om het in de review te benoemen. Dat het praktischer kan vind je zelf ook al, dus onterecht is het niet.

[Reactie gewijzigd door KloptNietWatJeZegt op 26 augustus 2024 - 13:17]

0
test

Klopt zo lees ik het stuk. Ik zeg ook niet dat het de waarheid is maar wel mijn eigen waarheid en interpretatie. Dit uit ik dan ook. Daarin verschillen wij van mening want mij interesseert het dus niks als in een review zaken worden besproken die niks inhoudelijk met de game te maken heeft. Dat lees ik wel in andere nieuws berichten onder de tag nieuws. Dit is de reviews tag dus verwacht ik ook dat het inhoudelijk over de game gaat. Ik vind het een ander verhaal bij EA Sports FC dat vrouwen net zo goed zijn gemaakt als mannen. Dit heeft inhoudelijk over de game te maken. Heeft ook voor ophef gezorgd maar wel terecht als dit benoemd wordt in een review. Nee ik suggereer het niet benoem het omdat ik het vaker lees dat mensen zo denken. Nergens suggereer ik dat hier wordt omgekocht. Daarnaast is er bekend bij zuster bedrijf PU dat ze niet blij waren dat ze geen code hebben gekregen voor deze game. Alleen een select groepje die ze zelf hebben uitgekozen. Er is dus wel enigszins hierover gepraat. Vandaar dat ik dit punt aanhaal. Dan snap ik niet dat je over het knoppen systeem punt begint aangezien we allebei hetzelfde zeggen maar jij verwoord het anders dan ik. Verder vind ik het ook een kwestie van gewenning. Wij zijn uit meerdere games gewend om knoppen als R2 + L2 tegelijk te gebruiken. Hetzelfde als R3 + L3. Een andere knoppen combinatie is misschien wennen maar snap ik wel. Je doet namelijk met L2 iets wat je in een boss fight niet wilt. Mocht je die net te snel indrukken lukt je special move niet. De keuze om dan eerst R2 in te drukken en dan L2 vind ik vrij logisch. Als je de game ook speelt merk je dat hier over na gedacht is. Daarnaast is R2 + vierkant een combinatie die bij RPG games totaal niet onbekend is en vaak gebruikt wordt. Voorbeeld is Ghost of Tsushima. Er is geen review te vinden die daar een opmerking over heeft. Hierdoor krijg ik het gevoel dat het zoeken is naar minpunten. Het heeft niks te maken met suggereren dat ik het spel de hemel in prijs omdat ik het spel gekocht heb. Maar dit soort reacties krijg je als een spel al uit is en andere mensen dus eigenlijk hun eigen review al kunnen maken. Dus geef ik mijn eigen mening over het spel. Deze loopt op veel punten anders. Overigens speel ik het spel op PC waardoor ik op een aantal punten geen mening kan hebben.

0
test

Jullie maken er wel een hele serieuze discussie van , wat ik persoonlijk dan wel weer waardeer.

0
test

@Falstaff Precies doet weer denken aan vroeger. Toen het hier nog levende was haha

0
test

Ik zie het niemand anders benoemen, eerlijk vrij bijzonder, maar er is een kanttekening te maken over China.... omdat ze ook een eigen wereld zijn binnen de entertainmentindustrieën. In China komen niet alle Westerse titels uit en andersom is dat net zo. Ook te bedenken dat er in China uiteindelijk ongeveer net zoveel mensen wonen als in de gehele Westerse wereld samen. Chinezen hebben zelfs eigen sociale mediakanalen, om aan te geven dat de alledaagse Chinees echt is 'afgesloten' en in een eigen wereld leeft.

0

Ja, dit dus. Dit lijkt iets te zijn wat veel mensen niet weten of vergeten (zijn).

0
test

Het is net hoe je het ziet. Wij zijn ook aardig afhankelijk van Amerikaanse social media kanalen. Waardoor je kan zeggen dat wij erg door het Westen worden geleid. China wordt ook vaak in een negatief daglicht gezet door het Westen. Misschien is dit ook niet altijd even terecht. Het is net van wie je de informatie krijgt en wat je ermee doet. Laatste jaren is al aardig gebleken dat je met fake news of propaganda weer aardig ver komt in de social media wereld. Zelfs de Amerikaanse verkiezingen toen Donald Trump won was een ware social media oorlog. Mede ook geleid door de Russen. Kortom iedereen wordt gemanipuleerd door social mediakanalen. Geen land is daar een uitzondering van. De ene doet het wat meer dan de ander. Alleen denken wij dat wat wij lezen de waarheid is en zo denken de Chinezen dat over het zijne. Maar wat is nou echt de waarheid? Social media maakt de samenleving meer kapot dan we denken.

[Reactie gewijzigd door Snafu9 op 28 augustus 2024 - 09:15]

0
test

Aapolitiek 👏🏼👏🏼👏🏼 bravo Marcel

3

Aanbevolen voor jou