Het is heiligschennis in de historisch correcte levensloop van Total War: vliegende units, overdekte maps en fictie als fundament. Waar de Romeinen, Hunnen en middeleeuwse volkeren de dienst uitmaakten in vorige iteraties, worden ditmaal niet de geschiedenisboeken afgestoft, maar wordt een duik genomen in de (met alle eerbied) stoffige wereld der tabletop-rpg’s. Warhammer is de naam, groot is de faam, en groot is dus ook de druk voor Brits ontwikkelaar The Creative A embly om een game af te leveren die Total War-fans én Warhammer-adepten tevreden stelt.
Na een eerste speelse ie met een pre-alfa-demo is duidelijk dat Total War: Warhammer toch vooral Total War is en Warhammer de aankleding. Wie bekend is met de serie voelt zich direct thuis, dankzij de bekende besturing tijdens battles (vooraf een tactische opstelling bepalen, op pauze drukken en je legers even hermobiliseren), bekende stats en bekende logica (boogschutters op de tweede rij, etc.). Dit is in alles een Total War-game, opgevuld met Warhammer-opvulling.
Defensieve dwergen
Tijdens onze eerste hands-on kennismaking spelen we Ambush at the Thundering Falls. Het is een quest-battle voor het Legendary Lord-character Thorgrim Grudgebearer, waarin we het met de Dwarfs opnemen tegen de Greenskins. Oftewel: defensieve dwergen tegen agre ieve insecten. Het is een sidequest binnen een campaign-narratief waar de Dwarfs het moeilijk hebben. Ze weten met moeite hun ondergrondse steden in handen te houden en soldaten vallen met bosjes in gevechten.
Tegen die achtergrond moeten we een brute aanval van de Greenskins afslaan. Onder het aardoppervlak worden de dwergen aangevallen uit vier hoeken en met een beperkte hoeveelheid legers moet er stand gehouden worden. De Dwarfs zijn sterk maar traag, hebben een extreem zware artillerie, sterke armor en blinken uit in melee. Dat betekent in de praktijk dat we meer opvangen dan aanvallen: een linie slayers met hun gezicht richting de spawnpoints van de vijand, daarachter de artillerie, vuurkanonnen en boogschutters om aan te vallen, en chemische vlammenwerpers om snel veel schade aan te richten.
Vervolgens is het koppeltjes maken: met hun anti-large ability zijn de Slayers een perfecte match voor immense tegenstanders die zonder pardon door je linies walsen, pikken de vlammenwerpers de zwakke broeders er snel uit, et cetera. Direct maken we kennis met een vernieuwing. Thane is een van de speelbare hero characters, als een los te commanderen Agent. Zijn charge-abilities, magische aanval en belachelijk veel HP maken hem onmisbaar, mits je ‘m niet volledig aan zijn lot overlaat te midden van de vijandelijke legers.
Magisch
Op de helft van het potje maken we kennis met de Gyrocopters. Waar de nieuwe overdekte levels op gameplayvlak weinig toevoegen, geven deze vliegende units echt een nieuwe dimensie aan de Total War-franchise. Ze maken bepaalde standaardtactieken vooral minder veilig. Was een defensieve linie nog een obstakel, met de Gyrocopters vlieg je er ongestoord overheen, drop je een paar bommen (goed timen voor maximale schade!), los je een salvo en vlieg je snel weer terug naar veilig terrein.
Andersom is duidelijk te merken dat AI niet blind in jouw vallen loopt. Ze flanken jouw sterke linies om zo de zwakke te bereiken en wanneer dat niet lukt ramt een immense spin door je linies heen en stuurt het een magische aanval op je af die ma aal slachtoffers maakt. Het is totale oorlog, maar dan een tandje bijgeschakeld ten opzichte van vorige delen. En dat is waar we op zitten te wachten: de unieke kracht van de Total War-serie met de unieke setting van Warhammer.
Wat we te spelen kregen was een glimp, niets meer dan een eerste kennismaking. Eén battle maakt nog geen zomer en we blijven met vragen zitten. Genoeg vragen. Over diplomatie, over verdere implementatie van bekende Warhammer-elementen, over belegeringen. In een interview met Gamer.nl, dat morgen verschijnt, geeft The Creative A embly antwoord; verder rest vooral wachten op meer tijd met Total Warhammer.
Total War: Warhammer verschijnt in 2016 voor pc, Mac en Linux.