This is the end.... | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Vooropgesteld; ik heb de game dus nog niet uitgespeeld en ik begrijp dat ik volgens velen (nog) niet een mening kan en mag hebben over de rel die nu is ontstaan. Toch vind ik dat ik juist wel een mening moét hebben. Wat hier gebeurt gaat naar mijn mening namelijk verder dan simpelweg een developer die tegen verzet aanloopt en min of meer geforceerd wordt om hierop te reageren.

De blog van Ray Muzyka was wat dat betreft voor mij echt het droevige dieptepunt. Vooral zijn woorden "Some of the criticism that has been delivered in the heat of pa ion by our most ardent fans, even if founded on valid principles, such as seeking more clarity to questions or looking for more closure, for example – has unfortunately become destructive rather than constructive." galmen nog steeds na. In mijn ogen zorgt deze rel er (mede) voor dat het medium games nooit zo serieus genomen zal worden als (bijvoorbeeld) films en boeken. Wij gamers willen graag serieus genomen worden in onze vrijetijdsbesteding, maar tegelijkertijd kunnen we blijkbaar niet zelf erkennen dat ook games een kunstvorm zijn waar een ontwikkelaar met een bepaalde visie aan werkt. Door nu ontwikkelaar Bioware min of meer te dwingen aanpa ingen/aanvullingen te doen ontzegt de community de ontwikkelaar haar eigen visie op de games die zij ontwikkelt.

Er kan potentieel nog een ander gevolg optreden door deze negatieve houding van de gamers. Ontwikkelaars zullen nog minder risico durven nemen. Naast dat de gameplay steeds meer op veilig gaat (de overgang van ME1 naar ME2 is in dat opzichte een aardig voorbeeld) zal dat in storytelling ook steeds meer gebeuren. Iets dat ik niet toejuig. Ik heb graag iets om over na te denken. Ik hoef niet altijd een Hollywood happily-ever-after eind aan elke film waarin nog even duidelijk gemaakt wordt hoe het met iedereen verder gaat.... en dat hoeft ook niet van mij bij elke game. Ik wil een volwa en verhaal, met goede plottwists waarin ruimte is voor eigen interpretatie. Juist dan is een verhaal wat mij betreft geslaagd. Wanneer je er nog lang en veel over na kan praten. Een eindshot zoals Seven en The Girl with the Dragon Tattoo van David Fincher, als Memento en Inception van Christopher Nolan en als.... Ma Effect 3 (blijkbaar). Ik begrijp dat smaak hier bepalend is, maar als games steeds meer de kant van de mainstream uitwaaieren zal het mijn smaak steeds minder zijn... Iets waar ik niet bepaald vrolijk wordt.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou