De game biedt tientallen uitdagingen waarin je telkens iets nieuws moet doen. Je krijgt niet de vrijheid om te bouwen wat je wilt, maar specifieke doelen om een level tot een goed einde te brengen. Helaas wi elen die nogal in creativiteit. Het begint met de simpele opdracht om een zo hoog mogelijke toren te maken met de beschikbare blokken, hoe scheef sommige daarvan ook zijn. Het is een aardige manier om de game te beginnen en de besturing onder de knie te krijgen, maar deze opdracht keert meerdere keren terug en wordt er niet veel intere anter van. Aangezien het platform waar je op bouwt naar beneden zakt terwijl je bouwt, krijg je niet echt het gevoel dat je een immens hoge toren bouwt. Je bent vooral bezig om het volgende blok netjes op het vorige blok te zetten.
De game heeft duidelijk moeite om uitdagende opdrachten te verzinnen met zijn blokken. Zo wordt je gevraagd om zo veel mogelijk blokken binnen een kleine ruimte te laten pa en, maar echt moeilijk wordt dat nooit. Ook de uitdaging om bruggen te bouwen van blokken om zo platformen met elkaar te verbinden su en je in slaap. Het spel probeert het intere anter te maken door bijvoorbeeld te beginnen met een schuine ondergrond. Voor iedereen met een beetje ruimtelijk inzicht is ook dit een makkelijke klus.
Gelukkig zijn er ook intere antere uitdagingen, zoals het rondkaatsen van een laserstraal met spiegels. Dit zijn de moeilijkste puzzels in de game en vereisen echt wat denkwerk om succesvol op te lo en. Het is al een heel karwei om de laser naar de uitgang te loodsen, maar onderweg moet hij nog langs een aantal lampjes. Je moet de straal ondertu en ook van kleur veranderen met doorzichtige blokken, zodat je de blauwe, groene en rode lampjes aankrijgt. Andere hoogtepunten zijn de levels waarin je je van je meest destructieve kant kunt laten zien. Grote, stevige blokkentorens moeten worden opgeblazen door drie strategisch geplaatste mijnen. Plak je die op de goede punten vast, dan vliegen de blokken alle kanten op. Dit is nog best lastig, omdat de torens vaak goed in elkaar zitten en alleen lekker exploderen als je de zwakke plekken weet te herkennen.
Virtual reality blokkendoos
Het feit dat Tumble in vr te spelen is lijkt in eerste instantie weinig toe te voegen. De omgevingen waar je in wordt geplaatst zijn niet om over naar huis te schrijven, als je rondkijkt is er weinig te zien. Op den duur merk je echter dat je geconcentreerder kunt puzzelen met je headset op. Doordat de blokken zich voor je neus lijken te begeven, krijg je echt meer het gevoel dat je daadwerkelijk ermee aan het bouwen bent. Vooral als je met een Move-controller speelt voel je de blokken bijna in je handen.
Het is alleen jammer dat de besturing en de tracking niet altijd bijster goed werkt. Van alle games die we op de PlayStation VR hebben geprobeerd, hadden we bij Tumble VR het meeste last van een slechte besturing. Het neerzetten van blokken vereist vaak enige precisie: zet je een blok net ietsje scheef neer, dan stort de hele toren naar beneden. De Move-controller en camera zijn helaas niet goed genoeg om je die precisie te geven. Regelmatig probeer je met het zweet op je voorhoofd het laatste blokje op een metershoge toren te balanceren, als net de tracking het even laat afweten en zo je prachtige creatie verpest.
Tumble VR wi elt goede puzzels af met matige opdrachtjes en is geen game die je genoeg overtuigt van de meerwaarde van vr. Wie een beetje rustig wil puzzelen krijgt wel waar voor zijn geld. Voor tien euro krijg je tientallen levels voorgeschoteld waar je wel een aantal uren zoet mee bent. Er zit zelfs een kleine multiplayermodus in waarbij degene met de headset een toren moet bouwen, terwijl een andere speler lasers, windmachines en katapulten neerzet om hem of haar dwars te zitten. Het is allemaal niet heel verheffend, maar het zorgt er wel voor dat je niet snel klaar bent met spelen. Of je ook echt het geduld hebt om de saaiere levels te doorstaan om af en toe de pareltjes te ontdekken, is een andere vraag.
Tumble VR is nu beschikbaar voor PlayStation VR op PlayStation 4.