Terminator Resistance is de comeback van de B-game

Terminator Resistance is de nieuwste 80’s actiefilmvertaling van ontwikkelaar Teyon. Het is dezelfde Poolse studio die zoveel jaar geleden met weinig succes een on-rails shooter van Rambo uitbracht. Resistance is gelukkig kwalitatief een veel betere game. Laat er echter geen misverstand over bestaan: dit is een B-game zoals ze tegenwoordig nog maar nauwelijks gemaakt worden. Resistance heeft grootse ambities, maar weet net zoals de mensachtige moordmachines uit de titel net niet helemaal te overtuigen.

No fate

Resistance speelt zich af in de eeuwig donkere en met menselijke schedels bezaaide toekomst waarin de mensheid zo goed als uitgeroeid is door een supercomputer. Nadat Amerika’s nucleaire arsenaal het zware werk heeft gedaan verschijnen de robots. Deze metalen skeletten met rood glimmende ogen en een perfect gebit hebben de opdracht om de laatste restanten van de mensheid uit te roeien.

De mensheid is gelukkig niet helemaal verloren, want er is een verzet en aan het hoofd daarvan de charismatische leider John Connor. De speler is een soldaat die keer op keer alleen het front uitgestuurd wordt. De verschillende personages waar hij tussen de missies mee optrekt benadrukken allemaal dat de wereld buiten de basis verschrikkelijk gevaarlijk is, maar de gameplay zelf vertelt ondertussen een heel ander verhaal.

Goed bevoorrade apocalyps

De verschillende metalen verschrikkingen van Skynet zijn zelfs met het roestige arsenaal van de post-apocalyps prima uit te schakelen. Daar komt bij dat deze compleet verwoeste wereld bizar goed bevoorraad is. Verspreid in de ruïnes liggen jerrycans vol met brandstof, stukken metaal en de basisonderdelen van explosieven. Bij iedere werkbank zijn deze spullen weer om te toveren in ammunitie, bommen of medpacks.

Terminator Resistance doet tijdens de missies ook een poging om de speler keuzevrijheid te geven. De omgevingen zijn zo opgezet dat er meestal meer dan twee manieren zijn om er doorheen te lopen. Al sluipend sloten openbreken en niet gezien worden is een optie, maar schieten is eigenlijk altijd de makkerlijkere weg. Helemaal omdat het meer ervaringspunten en grondstoffen oplevert. Met wat perks van de kleine skill tree is het mogelijk om betere uitrusting te craften of meer schade te incasseren.

De balans raakt daardoor al vrij snel zoek in Resistance. Helemaal omdat levelen door de makkelijke optionele missies erg snel gaat. Hierdoor kunnen er meer perks gekocht worden die het allemaal nog minder uitdagend maken. De gevreesde T-800’s uitschakelen wordt met de juiste wapens al snel een lachertje en dat kan niet de bedoeling zijn.

Come with me

Het verhaal van dit spel slaat op ongeveer dezelfde manier de plank mis. Tussen de missies door heb je de gelegenheid om met wat andere overlevenden van Judgement Day te spreken. Ook hier voelen de ambities groots. De meeste personages hebben een uitgebreid tragisch verhaal over hun leven voor en nadat de bommen vielen. Of je (kleine) verzoekjes voor ze uitvoert tijdens de missies bepaalt hoeveel ze van zichzelf te durven delen.

Sommige verhaallijnen zijn opvallend meeslepend, maar de houterige animaties en het wisselvallige stemmenwerk zitten de overtuigingskracht te vaak in de weg. Een even schrikbarend als onbedoeld hilarisch hoogtepunt hiervan zijn de seksscènes die je vrijspeelt door genoeg interesse te tonen in de vrouwelijke personages. De zeldzaam levenloze ogen gecombineerd met de onhandige bewegingen tijdens deze momenten doen vooral vermoeden dat de robots allang hebben gewonnen.

Vreemd vermakelijk

En toch is Resistance geen complete ramp. Het is een spel voor de fijnproever: de echte kenner die een goede B-game wel kan waarderen. Alles in dit spel is namelijk nét goed genoeg. Het schieten werkt naar behoren, de missies zijn afwisselend genoeg en zelfs het verzamelen en gebruiken van grondstoffen werkt prima. Wat maakt het dan uit dat sluipen nauwelijks nodig is of dat de levensgevaarlijke robots niet echt een bedreiging vormen? Resistance is ondanks dit alles gewoon vermakelijk omdat het allemaal best degelijk in elkaar steekt en het nooit echt frustrerend wordt.

Voor de liefhebbers van Terminator spelen er bovendien nog andere factoren mee. Degelijke games binnen deze franchise zijn zeldzaam en Resistance doet de eerste twee films verrassend veel eer aan. De synthmuziek klopt en verplichte quotes worden vanzelfsprekend aangehaald, maar in notities en gesprekken wordt de vernietigde wereld daadwerkelijk op interessante manieren verder uitgediept. Het spel stelt daarnaast een belangrijke vraag die geen eerdere film tot nu toe heeft durven stellen: waarom heeft de T-800 in de toekomst eigenlijk nog tanden? Had Dark Fate maar het lef gehad om dezelfde vraag te stellen als deze vreemd vermakelijke B-game.

Terminator Resistance is voor deze review gespeeld op een PlayStation 4. Het spel isvoor 49,99 euro verkrijgbaar op pc, PlayStation 4 en Xbox One.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Conclusie

5,5

Ondermaats

Conclusie

Terminator Resistance is een B-game zoals ze tegenwoordig nog maar nauwelijks gemaakt worden. Veel van de ambitieuze ideeën komen niet uit de verf, maar ondanks dat is de game gewoon prima speelbaar en vermakelijk. Dat Resistance de Terminator-lore zo serieus neemt is vooral fijn voor de fans, maar het is vooral de liefhebber van de echte B-game die met dit spel zijn lol op kan.

Plus- minpunten

Doet de eerste films eer aan

raakt soms de juiste snaar

soms onbedoeld komisch

Uit balans

eentonige gameplay

erg knullig