Sonic heeft het de laatste jaren maar zwaar te verduren gehad. Abominabele games als Shadow the Hedgehog en iets recenter Sonic the Hedgehog voor de PS3 en Xbox 360, hebben een grote smet op de franchise achter gelaten. In combinatie met het uitbrengen van matige spinoffs zoals Sonic Riders, heeft SEGA één van hun grootste franchises ernstig te grabbel gegooid. Het laatste, minieme lichtpuntje was Sonic and the Secret Rings op de Wii. Eerder al was Sonic Rush op de DS een behoorlijk geslaagde game. Daar verschijnt nu de opvolger van, waarmee de blauwe egel mi chien weer wat glans kan terugwinnen.

De Sonic Rush games zijn in feite de spirituele opvolgers van de Sonic Advance games op de GBA, wat op hun beurt weer spirituele opvolgers zijn van de kla ieke Sonic-games op de Mega Drive. Kortom, dit zijn echte 2D platformgames. De eerste Sonic Rush toonde al aan dat de gameplay van Sonic thuis hoort in twee dimensies. Sonic werkt gewoon lang niet zo goed in 3D, wat ook duidelijk te merken was aan de kwaliteit van de afgelopen paar games.

Het verhaal van de game gaat over Sonic en Tails die met het vliegtuigje van Tails in een wervelwind terecht komen en vervolgens op een onbekend eiland stranden. Dit eiland is niet onbewoond en al snel wordt ons team begroet door de vrouwelijke wasbeer Marine.  Sonic-games hebben er een handje van om irriterende personages in de verhaallijn te verwerken, en ook Marine is zo iemand. Ze is ontzettend spontaan en altijd op zoek naar het avontuur, en bovendien voorzien van een niet geheel geslaagd Australisch accent.

Al gauw bombardeert ze zichzelf tot kapitein van Sonic en Tails, terwijl men op zoek moet naar materialen zodat Tails een machine kan bouwen waarmee hij en Sonic weer thuis kunnen komen. Zoals je mi chien al verwachtte, werkt Marine zich iedere keer op naïeve wijze in de nesten. Ook achtervolg je tijdens je queeste een bende mysterieuze piraten die altijd maar weer uit je handen weten te glippen. Nee, om de voorspelbare plot hoef je Rush Adventure niet zozeer te spelen.

Sonic Rush Adventure borduurt qua gameplay voort op diens voorganger en breidt dit uit met een aantal nieuwe elementen. Hoewel je op basis van het verleden sceptisch kunt zijn over het introduceren van nieuwe ideeën in het Sonic-universum, pakken ze allemaal bijzonder goed uit in Rush Adventure. Via een wereldkaart reis je van het ene naar het andere eiland. Dit reizen doe je met behulp van vier verschillende vaartuigen die je langzaamaan vrijspeelt. Nadat je een vaartuig en een bestemming gekozen hebt, moet je via het touchscreen een route uittekenen. Vervolgens vaar je deze route af. Bijna hetzelfde als in Zelda: Phantom Hourgla eigenlijk.

De routes zijn echter niet zonder gevaren en middels een 3D minigame die volledig via het touchscreen bediend wordt, moet je jezelf een weg slaan door alle obstakels en vijanden. Nou zitten er in die zin al meteen drie woorden van twijfelachtig allooi: minigame, touchscreen en 3D. Hoe moet dat ooit goed komen in een Sonic game? Daarvoor zul je deze stukjes gewoon moeten spelen, want deze minigames zijn ontzettend leuk om te doen en vormen een welkome afwi eling voor het kla ieke platformgedeelte van de game.

Met de waterscooter ontwijk je rotsblokken en mijnen, spring je van schansen, voer je stunts uit in de lucht en pak je turboboosts op. Met het jacht schiet je vijandige schepen, duikboten en vliegtuigen neer met behulp van drie verschillende soorten wapens. Met de hovercraft ontwijk je, net als met de waterscooter, rotsblokken en mijnen, terwijl je ondertu en ook aangevallen wordt door vijanden. Deze belagers schiet je neer met een oplaadbare straal, terwijl je projectielen afslaat door rond te tollen. Met de duikboot moet je op exact het juiste moment aanstormende vijanden aantikken en soms ook nog via een sleepbeweging blijven volgen. Elite Beat Agents anyone? In elk geval bijzonder leuk.

Wanneer je eenmaal je onderhoudende tocht naar een eiland achter de rug hebt, is het tijd voor het echte werk. Ieder eiland, met uitzondering van de 'verborgen' eilanden, bestaat uit twee levels en een eindbaas. Alle levels zijn ontworpen op snelheid, en het typische Sonic gevoel komt weer helemaal naar boven wanneer je door loopings schiet, van springschansen springt, aan touwen slingert, en van steile hellingen rent. De gameplay is strak, snel, soepel en vooral ook leuk.

Het is wel jammer dat de game het grotendeels zonder tragere platformgedeeltes moet stellen, waarbij nauwkeurigheid en timing vereist zijn. In de oude Sonic-games op de Mega Drive waren deze stukjes nog in grote getale aanwezig, en ze zorgden net voor dat beetje meer diepgang en uitdaging. In Rush Adventure zijn die momenten heel wat minder talrijk en dat is toch zonde voor de kla ieke Sonic-liefhebber.

De levels zijn in eerste instantie ook niet bepaald moeilijk te noemen, mits je al wat ervaring hebt met Sonic-games. Het zag er zelfs even naar uit dat er zonder al teveel slagen en stoten door de game gerushed (ja, pun intended) kon worden. Ook het gemak waarmee meer continues verzameld werden, sprak nogal boekdelen. Na drie eilanden heb je er al gauw een twintigtal te pakken. Vanaf het zesde eiland neemt de moeilijkheidsgraad echter behoorlijk toe.

Opeens zijn er wat meer tragere gedeeltes aanwezig waarbij er niet langer blind naar rechts gerend kan worden, de continues worden zeldzamer en moeilijker bereikbaar en de vijanden vereisen meer strategie en timing. Deze steile toename in moeilijkheid is natuurlijk niet helemaal zoals het zou moeten gaan, maar het zorgt er wel voor dat ook de meer ervaren gamers toch nog wat uitdaging vinden.

In Rush Adventure worden de levels over beide schermen verdeeld, iets wat ook al het geval was bij de voorganger. Nog beter dan in de oorspronkelijke Sonic Rush, worden beide schermen optimaal gebruikt om je als speler altijd het ideale overzicht te geven. Wanneer je bijvoorbeeld ergens voorzichtig moet afdalen,  dan verplaatst de actie zich naar het bovenste scherm, zodat op het onderste scherm altijd zichtbaar is wat voor gevaren er op de loer liggen. Andersom gaat dit natuurlijk ook op, bij een beklimming.

Een kla iek probleem van games die de actie over beide schermen verdelen, is de blinde vlek tu en de schermen. Je kunt nooit zien wat voor obstakels en vijanden zich hier bevinden en sprongen zijn ook lastiger in te schatten wanneer Sonic precies tu en beide schermen gevangen wordt. Gelukkig doet dit i ue zich niet heel erg vaak voor in Rush Adventure, dus de frustratie wordt tot een minimum beperkt.

Zoals we van een goede Sonic-game mogen verwachten, is de levelstructuur opvallend complex. Je hebt altijd meerdere paden naar het einddoel en je kunt ieder level dan ook op verscheidene manieren doorlopen. Gelukkig hoef je daarvoor niet perse de gehele game opnieuw te spelen, want je kunt ieder level zo vaak spelen als je wilt. Je zult dan ongetwijfeld tegen leuke verra ingen aanlopen, zoals enkele, wederom goed uitgewerkte, 3D stukjes. De levels zitten vol met inventieve vindingen, waardoor je zelden het idee krijgt steeds maar weer hetzelfde te doen. Sonic Rush Adventure is daarmee een schoolvoorbeeld van goed leveldesign.

Terugkerend van Sonic Rush, en weer goed geïmplementeerd in Rush Adventure, is de Tension Meter. Deze meter vul je op door vijanden te verslaan, ringen te verzamelen en truckjes uit te voeren in de lucht. Zodra de Tension Meter een beetje opgevuld is, kun je een flinke boost activeren waarmee je razendsnel door de levels schiet en alle vijanden aan de kant ramt. Het is een uitdaging op zichzelf om de Tension Meter constant gevuld te houden, door onderweg ringen te blijven verzamelen, vijanden te blijven verslaan, en trucks uit te blijven voeren, zodat je de boost constant vast kunt houden. Dit is e entieel wanneer je de hoogste rang voor het uitspelen van een level wilt behalen.

Afhankelijk van de behaalde rang, ontvang je namelijk speciale materialen. Tails heeft deze materialen nodig om het volgende vaartuig te bouwen, en eilandbewoners gebruiken de materialen om je uitvalsbasis op te leuken. Helaas moet je wel extreem goed in de game zijn of behoorlijk veel geluk hebben, wil je altijd een hoge rang behalen en dus meteen veel materialen bij elkaar schrapen. Meestal zal je dit, zeker bij het eerste keer spelen van een level, niet lukken.

Dit betekent dat je op een gegeven moment veel van de levels moet herspelen om verder te kunnen komen in het spel. Het is zelfs zo dat je de allereerste levels in de game tegen het eind van de game nogmaals zult moeten doorlopen om genoeg materialen bij elkaar te sprokkelen. In e entie is dit een kunstmatige verlenging van de game die bovendien lang niet altijd even leuk is, ook ondanks de meerdere paden die je in ieder level kunt nemen.

Als je dan toch nog een beetje afwi eling wilt, dan kun je ieder level ook herspelen als Blaze the Cat. Zoals gezegd, een beetje afwi eling, want qua gameplay verschillen Blaze en Sonic vrijwel niet van elkaar. De toevoeging van Blaze lijkt dan ook vooral een esthetische overweging geweest te zijn. Wellicht om ook eventuele vrouwelijke spelers wat meer binding te geven met hun spelkarakter.

Als je eenmaal beide levels op een eiland voltooid hebt, volgt er een eindbaas. Net als in Sonic Rush, worden de eindbazen in Rush Adventure in 3D weergeven, terwijl je zelf in twee dimensies blijft bewegen. Dit zorgt er voor dat de eindbazen behoorlijk imposant kunnen ogen en over complexe animaties kunnen beschikken, zonder dat de kla ieke gameplay in het gedrang komt.

Alle eindbazen zijn heel erg leuk om te spelen en ze vergen allemaal veel van je timing, inschattings- en doorzettingsvermogen en reactiesnelheid. Beide schermen worden gebruikt voor de actie. Zo is er een eindbaas die alleen in het bovenste scherm aan te vallen is, een andere eindbaas die bepaalde aanvallen vanuit het bovenste scherm inzet, en een eindbaas die de actie soms plots naar het onderste scherm verplaatst.

Hoewel Sonic Rush Adventure niet een ontzettend lange game is, je kunt de game al gauw in zes uurtjes uitspelen, kan de game je behoorlijk langer dan dat bezig houden. Voor de echte fanaten zijn er honderd mi ies ingepast, die je geleidelijk aan vrijspeelt. Bij sommige mi ies moet je een sterkere versie van een eerdere eindbaas verslaan, terwijl je bij andere mi ies een bepaalde hoeveelheid ringen binnen een bepaalde tijd moet zien te behalen.

In de Viking Cup kun je zo hoog mogelijke scores behalen voor de vier vaartuigen. Je kunt ook proberen om de acht Chaos Emeralds en de acht Sol Emeralds te verzamelen. Door de zeekaart af te struinen, kun je verborgen eilanden vinden. Via het online netwerk van Nintendo kun je zelfs mee doen aan time attacks en 1-tegen-1 races naar de finish van een level. Kortom, voor de echte doorzetter is er behoorlijk wat te beleven in deze game.