Dit is waar de Alexander add-on voor Rome: Total War begint. Alexander heeft net de bevoegdheid gekregen om de legers van Griekenland en Macedonië te leiden. Zoals waarschijnlijk wel bekend is, is Rome: Total War een turn-based strategiegame. In deze expansion krijg je dan ook maar 100 beurten om je doelen te bereiken. Deze doelen bestaan uit het veroveren van een bepaald aantal steden, waarbij een paar steden zeker in jouw handen moeten zijn, zoals Babylon, Sparta en Halicarna us. Alexander, de leider van jouw factie, begint met drie steden en zal vanaf daar moeten uitbreiden richting Egypte, India en natuurlijk Perzie.
Alexander is eigenlijk een typische uitbreiding op een spel. Het is in principe meer van hetzelfde, alleen in iets andere vorm. In de voorgaande uitbreiding op Rome: Total War stond de invasie van de barbaarse stammen in het Romeinse Rijk centraal. Nu staat dus Alexander centraal. Het spel verplaatst zich van West-Europa naar het Midden-Oosten en zelfs een stuk van India, allemaal gebieden waar Alexander tijdens zijn expeditie geweest is.
Dit betekent natuurlijk dat er nieuwe facties zijn waar tegen gevochten moet worden. De belangrijkste factie is die van de Perzen, maar ook de Thraciers en de Egyptenaren spelen een behoorlijke rol in de uitbreiding. Aangezien niet alle legers met dezelfde soorten troepen vechten, brengt dit ons eigenlijk meteen tot de grootste vernieuwing: de nieuwe units. Alexander kent, omdat het andere een andere situering en facties kent dan Rome: Total War en Barbarian Invasion, een behoorlijk aantal nieuwe units die het slagveld zullen betreden. Nu kunnen we hier wel een lijst plaatsen van alle soorten troepen die nieuw zijn in Alexander, maar dat is bijna niet te doen.
Er zijn echter ook bepaalde units die, in min of meer aangepaste vorm, terugkomen. Zo zijn er de indrukwekkende olifanten die Alexander gebruikt wanneer hij in India is. Zodra deze enorme beesten het slagveld (in zo’n geval slachtveld) betreden, heb je al een gigantisch voordeel op je tegenstander. Wanneer de geslurfde reuzen op volle snelheid in rennen op de formatie van de tegenstander, is de kans dat er verloren wordt een flink stuk kleiner.
Zoals we van de Total War reeks gewend zijn, spelen ook in Alexander grootschalige gevechten weer een belangrijke rol. Met duizenden tegelijk zullen je soldaten zich op het slagveld begeven. Soms is het, zoals dat in Rome ook al was, nogal moeilijk om het overzicht te behouden. Vooral wanneer op drie of vier verschillende plaatsen gevochten wordt en je probeert je tactiek zoals je die uitgestippeld had ten uitvoer te brengen, is het soms wel heel erg hectisch. Desalniettemin blijven de gevechten enorm intens en behoren ze tot de beste die we tot nu toe hebben mogen aanschouwen in een game.
Ook grafisch zit de game nog steeds super in elkaar. Wanneer de duizenden troepen op elkaar afstormen, brandende pijlen over hun hoofden vliegen en overal stof opwaait, terwijl op de achtergrond een enorme stad ligt, voel je je een beetje nietig. De muziek van Jeff van Dyck, deze keer met oosterse tintjes, is weer fantastisch.
Tja, veel valt er eigenlijk niet te vertellen over deze tweede uitbreiding op Rome: Total War. Het spel brengt eigenlijk niet genoeg vernieuwing om heel opzienbarend te zijn. Een aantal nieuwe units, een gedeeltelijk nieuwe map en een nieuwe battle-mode is waar Alexander het mee moet doen. Natuurlijk zal de echte Total War fan er weer wat uurtjes zoet mee zijn, maar voor de minder die-hard speler zeggen we: wacht op Medieval II: Total War. Deze game zal de echt grote vernieuwingen doorvoeren. Alexander lijkt slechts een zoethoudertje om de tijd dat we wachten vol te krijgen. Deze expansion is dus een typische add-on: een klein beetje vernieuwing voor veel geld. Desalniettemin laat de Total War reeks eens te meer zien waarom het de Alexander de Grote van de turn-based strategiegames is.