Het is geen geheim dat we graag games van eigen bodem zien. Dat zal ongetwijfeld een beetje te maken hebben met trots. Maar het heeft ook van doen met het feit dat we in dit kleine landje vaak uitstekende games maken met weinig middelen. Een gegeven dat absoluut geldt voor Abbey Games en hun creatie Reus.
Het verhaal achter de oprichting van Abbey Games is er een van liefde voor games. , Anders stop je geen tal onbetaalde uren in iets waarvan de uitkomst verre van zeker is. Toch deden de ontwikkelaars het en kregen ze gaandeweg steeds meer aandacht en het eindresultaat is mag er zijn. Een debuut waar ze trots op mogen zijn.
Reus is een godgame. Een game waarin je zorgt voor de wereld zonder daarbij zelf de bewoners te besturen. Het genre is bijna zo oud als het gamen zelf, vooral dankzij de kla ieker Populous van Peter Molyneux. In Reus voer je echter geen oorlogen. Althans, dat is niet je hoofddoel. Het liefste voorkom je ze, maar dat zal niet altijd gemakkelijk zijn. In Reus ben jij verantwoordelijk voor een vruchtbare aarde. Een aarde die je al een tijdje met rust hebt gelaten, maar nu vraagt om jouw inmenging omdat er niet veel meer over is dan een dorre bal modder.
Reuzen maken de man
Om van de aarde weer een bloeiende planeet te maken, krijg je de beschikking over vier reuzen: de bos-, de moeras-, de oceaan- en de rotsreus. Alle vier hebben ze specifieke eigenschappen om de aarde te vormen en zodoende leven te scheppen. Zoals gezegd kun je niet direct mensen sturen. Mensen hebben een eigen wil en modderen maar wat aan. Wat jij moet doen, is zorgen voor de meest ideale omstandigheden. Daardoor groeien de steden en willen mensen zich er graag vestigen. Die basisbeginselen zijn simpel in Reus: of je legt een stukje water aan met je oceaanreus of je begint met een stukje woestijn gemaakt door de rotsreus. Vervolgens kun je met een beetje water weer een bos of een moeras aanleggen. Aan jou de keus.
Heb je een stukje grond vruchtbaar gemaakt, dan is het belangrijk zo snel mogelijk een grondstof toe te voegen. Dat kan een dier zijn, maar ook een mineraal, kruid of plant. Uiteindelijk levert iedere keuze groei op. Maar wat je kiest, bepaalt welke weg je inslaat. Zo kan alleen de oceaanreus dieren op de wereld zetten en bepaalt de plek waar hij dat doet, het dier. In de woestijn bijvoorbeeld, krijg je schildpadden, terwijl een bos een nest konijnen oplevert. Datzelfde geldt ook voor mineralen, planten en kruiden.
Iedere grondstof levert een element op. In Reus zijn dat voedsel (Food), wijsheid (Tech), welvaart (Wealth), gevaar (Danger) en ontzag (Awe). Die vijf zorgen ervoor dat je steden kunnen groeien en ontwikkelen. Elke omgeving vraagt om een specifiek element. Een bosrijke omgeving teert voornamelijk op voedsel, steden in de woestijn vereisen vooral welvaart en moerasbewoners willen graag wijsheid. Inderdaad, soms lijkt het een klein beetje onlogisch. maar alles blijkt toch te werken. In het begin lijken de mogelijkheden beperkt en denk je dat je weinig opties hebt om de kleine mensjes te sturen. Niets is echter minder waar. Ieder plantje en ieder mineraaltje kun je upgraden. En alle grondstoffen hebben een bepaalde symbiose met andere grondstoffen waardoor je hun opbrengst kunt verbeteren. Alles staat in verbinding met elkaar, precies zoals in de natuur. Heerlijk.
Meer dan je verwacht
Al die symbioses en upgrades vind je trouwens geleidelijk uit terwijl je aan het spelen bent. Of niet natuurlijk, maar dat zou betekenen dat je niet veel verder komt. Tijdens de game zul je namelijk Projects moeten volbrengen, die op hun beurt zorgen voor een enorme boost in je benodigde elementen. Maar deze Projects volbreng je pas als je steeds efficiënter met je grondstoffen omgaat. De game zorgt er dus zelf voor dat je spelenderwijs verder komt en begrijpt hoe alle dingen met elkaar in verbinding staan.
Maar waar ligt dan uitdaging? Die ligt bij het feit dat mensen nou eenmaal mensen zijn. Oftewel, ze gedragen zich zoals wij dat in het echt ook doen. Steden die te snel groeien worden hebberig. En hebberige mensen willen vaak nog meer spullen hebben. Wat in Reus betekent dat ze op zoek gaan naar naburige steden om daar oorlog te voeren. Om dat te voorkomen kun je heel rigoureus met een van je reuzen de boel plat leggen. Erg eenvoudig, maar niet goed voor je algehele welvaart (Prosperity is dé graadmeter van je succes in Reus). Wat je ook kunt doen is bijvoorbeeld zorgen voor gevaar of ontzag zodat je bevolking zich gedeisd houdt. Maak bijvoorbeeld een wolf en de mensen zijn ineens een stuk minder arrogant.
Een andere uitdaging ligt in het volbrengen van zogenaamde Developments. Dat zijn een soort van Achievements, maar in plaats van alleen maar een stomme badge of een leuke titel, leveren ze je daadwerkelijk wat op, zoals nieuwe grondstoffen en nieuwe levels. Developments zijn echter niet zomaar te halen en vragen veel van de kunde en wijsheid van jouw reuzen. De Developments, grilligheid van de mens en manier waarop alles in jouw wereld samenleeft, zorgen voor een afwi elende game die je laat heersen, puzzelen en vooral heel veel laat experimenteren. Drie onderdelen die e entieel zijn in een godgame en van Reus een geweldige game maken.
Het grafische plaatje maakt het daarnaast helemaal af. De keuze om de wereld te tonen als een tweedimensionale bol met schitterende, op het oog handgetekende reuzen én omgevingen is een uitstekende geweest. De stijl zit de game als gegoten en door het perspectief vanuit ‘de ruimte’ heb je constant het idee alsof je als een echte god boven de aarde hangt. Een klein minpuntje vonden we echter wel de camerastandpunten die niet altijd het beste gezichtspunt gaven. Met als gevolg dat we soms een beetje het overzicht kwijt raakten. Neemt niet weg dat de reuzen mooi vormgegeven zijn en alle vier voorzien van grappige animaties die uitstekend pa en bij hun rol. Een rol die perfect past binnen de hele Reus-wereld. Een wereld die er met zijn gigantische kwaliteit overal bovenuit torent.
Reus is verkrijgbaar via Steam voor 9,99 euro.