Het is onvoorstelbaar dat de opzet van Pokémon eigenlijk al sinds het eerste deel bijna volledig intact gebleven is. Er zijn door de jaren heen zo hier en daar wat aanpa inkjes doorgevoerd, maar in grote lijnen verschillen de games onderling nauwelijks. Dit geldt ook voor SoulSilver en HeartGold, remakes van de tien jaar oude Silver- en Gold-varianten. Nog steeds ga je als jong broekje op pad om de beste Pokémon-trainer ter wereld te worden. Dit doe je door Pokémon te vangen, te trainen en te laten evolueren.
Diepgang
Het is een simpel concept, maar nog steeds werkt het erg goed. Dit komt met name doordat het zo ontzettend leuk is om je eigen team van Pokémon samen te stellen en samen met hen tegen de meest excentrieke figuren te vechten. In tegenstelling tot wat de serie over zich afroept, komt hier namelijk behoorlijk wat strategie en diepgang bij kijken. Elke Pokémon heeft unieke vaardigheden en heeft ook weer een andere Achilleshiel, waardoor het van belang is om van tevoren uiteen te zetten wat het sterkste team is.
Moet je het bijvoorbeeld opnemen tegen iemand die gespecialiseerd is in water-Pokémon, dan doe je er niet verstandig aan om daar voornamelijk vuurtypes tegenover te stellen. En dit is maar een oppervlakkig voorbeeld. Vooral als je tegen menselijke tegenstanders speelt, dan zijn het meestal net de subtiele keuzes die ervoor zorgen dat je het potje wint of juist verliest. Welke aanval heb je Pikachu aangeleerd? En heb je haar wel of niet laten evolueren? Het doelloos ‘levellen’ van je Pokémon heeft dan ook vrij weinig zin. In de verhaalmodus kom je hier weliswaar vrij ver mee, maar vooral online kun je veel beter kiezen voor een uitgebalanceerd team waarvan het gemiddelde level net iets lager ligt. Nuances spelen dan ook een e entiële rol, wat het allemaal een stuk intere anter maakt.
Hier ligt de kracht van de serie en ontwikkelaar Game Freak is zo ‘slim’ geweest om hier wederom nauwelijks aan te sleutelen. Dit zorgt er namelijk voor dat de verhaalmodus ijzersterk in elkaar steekt en de balans tu en de verschillende Pokémon zo goed als geperfectioneerd is. Maar maakt dit van SoulSilver en HeartGold ook niet de zoveelste titels in de RPG-reeks? Eigenlijk wel. De game draait immers op de engine van Diamond en Pearl, die inmiddels alweer een jaar of vier oud is. Bovendien is er niets veranderd aan het vechtsysteem en is de opbouw van de verhaalmodus nagenoeg identiek aan die van vorige delen. Dit is dan ook een kanttekening.
Vernieuwing?
Toch zijn SoulSilver en HeartGold wederom uitstekende rollenspellen, juist doordat er eigenlijk vrij weinig veranderd is aan het spelconcept. Hoeveel Pokémon-titels je ook doorlopen hebt, nog steeds werkt de formule ontzettend aanstekelijk. Er is altijd wel wat te doen. Is er geen Gym-baas die je moet verslaan, dan valt er wel wat te verbeteren aan je team of is er weer een bepaald festival aan de gang waar je een uniek item kunt krijgen. Voor je het weet heb je dan ook weer enkele tientallen uren in de game gestoken. Het gebrek aan vernieuwing is dus wel degelijk een kanttekening, maar het zorgt er ook voor dat de game de leukste en meest complete Pokémon-ervaring tot dusver te bieden heeft.
Ook zijn er zo hier en daar wat leuke dingen toegevoegd, waardoor de games toch enigszins ‘fris’ en ‘nieuw’ aanvoelen. De menustructuur is bijvoorbeeld overhoop gehaald, waardoor het nog eenvoudiger is om een item te selecteren, iemand op te bellen of de wereldkaart tevoorschijn te toveren. Ook zijn er een handjevol minispellen, evenementen en vijanden toegevoegd en rent er nu continu een Pokémon achter je aan als je de wereld van Johto onveilig maakt. Dit laatste geeft je Pokémon net wat meer flair. In plaats van dat je hen alleen maar als vechtende monsters ziet, heb je nu meer het gevoel dat het tegelijkertijd ook beestjes met een eigen persoonlijkheid zijn. Je kunt hen bijvoorbeeld aanspreken om te kijken hoe gelukkig ze eigenlijk zijn.
Maar de meest opvallende toevoeging is toch wel de Pokéwalker. Dit kleine apparaatje wordt bij de game geleverd en heeft nog het meeste weg van een Tamagotchi. Je verzendt een Pokémon van je savegame naar je Pokéwalker en kunt er vervolgens een aantal grappige dingen mee doen. Het stukje techniek registreert het aantal stappen dat je zet. Hoe meer je loopt, hoe meer ervaringspunten je Pokémon verdient en hoe gelukkiger ‘ie wordt. Heb je een bepaald aantal stappen gezet, dan kun je bovendien op zoek naar items of zelfs andere Pokémon vangen, die je vervolgens weer naar je savegame kunt verzenden. Zeker niet wereldschokkend, maar het is een geinig extraatje, waarschijnlijk bedacht om de illegale download van de game tegen te gaan. Laten we hopen dat dit ook rendement oplevert, want de game verdient het.