Naruto: Rise of a Ninja is zakelijk samengevat een actie-adventure game met beat 'em up-aspecten die de eerste 80 afleveringen uit de Japanse animatieserie Naruto in een gamejasje giet. Je speelt in de game met hoofdpersoon Naruto, een opvliegerig ventje dat graag de leider van zijn stad Konoha wil worden. Om dit doel te bereiken word je in Naruto: Rise of a Ninja opgeleid tot ninja en help je de bewoners van de stad bij hun dagelijkse beslommeringen.
Het sierlijke van de game is het open karakter. Je kunt zelf bepalen of je een verhalende mi ie aanneemt, wat minigames gaat spelen, een stel bewoners van een dienst voorziet of gewoon een beetje rond gaan springen in het behoorlijk grote dorp. De spelelementen zijn zo met elkaar verweven dat alles dat je doet ook nut heeft, van het spelen van verstoppertje met het kleine jochie Konomaharu tot het zoeken van wat munten om de wapenwinkel te openen. Er zijn namelijk een aantal peilers te verbeteren. Iedere mi ie levert je namelijk een grotere levensbalk op, alsmede wat ervaringspunten die je in kunt zetten om combo's en jutsu's te leren.
Combo's en jutsu's heb je nodig tijdens de beat 'em up sequenties, maar in het geval van de jutsu's ook in de platform-gameplay. Jutsu's zijn speciale krachten die Naruto in staat stellen zichzelf te vermenigvuldigen (Shadow Clone jutsu), te transformeren in een mooie chick (Sexy Jutsu) of om tegen muren op te lopen (Shakra Jutsu). De Shadow Clone jutsu kun je bijvoorbeeld gebruiken om muren kapot te maken tijdens de platform-gameplay (meerdere Naruto's verschijnen en rammen de muur aan gort), maar ook tijdens de beat 'em up sequenties om je tegenstander met meerdere personen tegelijk aan te vallen. De jutsu's zijn echt een leuke toevoeging voor de gameplay en niet puur vanuit het 'serie-denken' in de game verwerkt.
Ook de beat 'em up-gameplay werkt behoorlijk goed. Hoewel je geen Virtua Fighter-achtige taferelen hoeft te verwachten is de balans aanwezig en werken de minimale knoppencombinaties boven verwachting. Zoals gezegd zijn er combo's aanwezig die meer schade aanrichten, kun de jutsu's gebruiken (ze kosten wel tijd om op te laden en zijn daarom wel een risico), is het mogelijk om met me en (Kunai) te werpen en kun je de tegenstander zijn aanvallen blokken. De combo's vereisen vaak niet meer dan twee knoppen en ook geen uitgebreide richtingstoetsen, wat de actie laagdrempelig maar wel intere ant houdt. Het enige minpunt aan de gevechten is dat de uitdaging vaak ver te zoeken is en je met enkele wetenschap van de combo's vijand na vijand verslaat.
De lage moeilijkheidsgraad is sowieso een punt van kritiek, want niet alleen de gevechten, maar ook de andere elementen van de game zijn wel heel simpel te voltooien. Daarbij spreken ook niet alle opdrachten tot de verbeelding. Zo moet je vaak op pad gaan naar het gebied net buiten de stad om bijvoorbeeld wat planten te verzamelen. Ten eerste kost de tocht naar het bos je telkens een minuut aan hetzelfde ren- en springwerk en ten tweede vind je de voorwerpen waar je naar zoekt vaak op één simpele plek. In plaats van uitdagende platformgameplay is er bijvoorbeeld een veldje met planten beschikbaar, waar je in luttele seconden de gevraagde voorwerpen vindt. Als je de voorwerpen eenmaal hebt kun je weer terug naar de stad, om vervolgens opnieuw een dergelijke opdracht aan te nemen. Een beetje saai en dit is ook waar de herhaling toetreedt door het backtracken.
Gelukkig zijn de verhalende mi ies een stuk intere anter en is het zelfs voor de niet Naruto-fan leuk om het verhaal te volgen. Het verhaal wordt deels ingame en deels met beelden uit de serie verteld, wat een leuke combinatie blijkt te zijn en van begin tot eind boeit. De mi ies zelf bestaan dan wel uit het standaard repertoire aan opties (beetje vechten, beetje springen, beetje minigamen), maar de nieuwe locaties, personages en uiteindelijke doelen houden het afwi elend. Ook het feit dat je echt progre ie boekt, je leert bijvoorbeeld om de dubbele sprong te maken en harder te rennen, werkt in het voordeel van de afwi eling, omdat je niet alleen een nieuwe omgeving maar ook nieuwe mogelijkheden binnen een dergelijke omgeving hebt. De opbouw van de game is dan ook goed verzorgd.
Een ander positief punt is het grafische jasje waarin de serie tot leven komt. In plaats van de 'harde' cell-shaded stijl die we kennen uit andere tekenfilmgames, komt Naruto in een zachte, lieflijke, oh zo mooie wereld tot leven. Van het kleurgebruik tot de animaties: alles ziet er top uit. Met zo'n romantische sfeer (in de letterlijke betekenis van het woord: een vlucht uit de werkelijkheid) neem je het rare karakter van Naruto, die in mijn geval soms echt op je zenuwen werkt, maar het volgende moment toch weer schattig overkomt, zelfs voor lief.
Na de verhaalmode van Naruto: Rise of a Ninja voltooid te hebben (je bent er zo'n zeven á acht uur mee kwijt) en nog wat extra gevochten te hebben in de vecht mode (waarin je niet alleen met Naruto, maar ook met al van andere personages uit de serie aan de haal kunt gaan), ben ik behoorlijk van de game gaan houden. Het is niet dat het allemaal zo ongelooflijk goed uitgewerkt is en het is ook niet de vernieuwing. Naruto: Rise of a Ninja weet je als speler te grijpen en weg te laten dromen, om je vervolgens een leuke en enerverende ervaring in een levendige speelwereld aan te bieden. Deze charme zorgt er voor dat je de mindere aspecten van de game, zoals de moeilijkheidsgraad en de toch vrij monotone gameplay, vrij snel vergeet. En dat alleen al is een knappe prestatie, zeker als je bedenkt dat ik absoluut (nog) geen fan van de serie was.