De wereld van de kleine dingen heeft iets fascinerends,Gulliver kan erover meepraten. Een paperclip vormt ineens een obstakel, eenschoen zelfs een onoverbrugbare barrière. Veel games hebben al van ditintere ante gegeven gebruik gemaakt. Recente voorbeelden zijn Katamari Damacy,Army Men en Stuart Little. Maar de oergame in het‘alles-is-groot-en-ik-ben-klein’-segment blijft toch de Micro Machines reeks.Met editie V4 zorgt Codemasters ervoor dat we dit gegeven nog even zullenonthouden.Micro Machines is een racegame waarin je rondscheurt dooralledaagse locaties met piepkleine autootjes. Doordat je autootje maar een paarcentimeter groot is, biedt een pooltafel, een kapsalon of een garage, meer dangenoeg ruimte voor een uitdagend parcours. Om het spektakel compleet te makenligt het parcours ook nog eens bezaaid met vernietigende power-ups en zijn ermaximaal drie tegenstanders van de partij om je het leven zuur te maken. De voornaamste spelmode in Micro Machines V4 is de BattleMode. Hierbij racen alle vier de autootjes op één scherm. De camera zoomt uitnaarmate de autootjes verder van elkaar verwijderd raken, maar slechts totbeperkte hoogte. Het autootje dat als eerste aan de onderkant buiten beeldraakt, valt af. Net zo lang, tot er nog maar eentje over blijft. Deze krijgteen punt toebedeeld en het hele circus begint opnieuw, tot één van de spelerseen achttal punten in de wacht heeft gesleept. Het leuke van deze spelopzet isdat je eigenlijk continu bij elkaar in de buurt rijdt en de wapens op elkaarkunt loslaten. De strijd is ook nooit verloren omdat je toch al te ver achteropbent geraakt. En zelfs als je al bent afgevallen is de pret nog nietvoorbij. De spelers die moeten toekijken krijgen namelijk de beschikking overeen speciaal wapen waarmee je de overgebleven spelers kunt belagen. Zo kun jebijvoorbeeld de speler die voorop staat, wat extra vuur aan de schenen leggen.Erg leuk is de föhn in de kapperszaak, waarmee je de nog overgebleventegenstanders van de baan kunt blazen. Helaas is deze nét iets te effectief, enlijkt hij altijd de speler die achterop ligt, te willen pakken, ongeacht waarje mikt. Vooral met vier menselijke spelers (op twee controllers!)biedt de Battle Mode een ongekend vertier. Door elkaar te duwen, onverwachts teremmen of rare manoeuvres uit te halen, ontstaat een hectisch spelbeeld waarbijiedereen het onderspit kan delven. De kleinere objecten zijn onderhevig aanphysics en kunnen omver worden gereden, wat een leuk wegversperring kanopleveren. De verschillende power-ups zijn leuk uitgewerkt enbehoorlijk gevarieerd. Naast de gebruikelijke mijnen, raketten enmachinegeweren, steelt vooral de hamer de show. Deze gigantische knots staatvoorop je autootje en slaat de tegenstanders die vlak voor je rijden tot pulp.In Micro Machines wordt gebruik gemaakt van een gezondheidsbalkje, die je doorhet gebruik van wapens bij je tegenstanders kunt reduceren. Hoe lager jegezondheid, hoe langzamer je rijdt. Het effect is echter vrij minimaal, vooralin de Battlemode omdat je door de korte opeenvolgende spelletjes amper de kanskrijgt je tegenstanders echte schade te berokkenen. Het was denk ik leukergeweest als de impact van de wapens direct het rijgedrag beïnvloedde. Nu komende power-ups pas tot hun recht als je die van het ‘crazy’-type geselecteerdhebt. De baan ligt dan bezaaid met raketwerpers en ander, zeer explosief spul. Helaas moet Micro Machines V4 het qua spelplezier afleggentegenover Mashed, de vorige game van ontwikkelaar Supersonic. Tegenstanderslaten zich moeilijker aan de kant duwen en de besturing is iets realistischer,maar daardoor wel minder speels dan bij Mashed het geval was. Je zult nubijvoorbeeld moeten afremmen om door bochten te komen, daar waar je jezelf erbij Mashed nog moeiteloos doorheen kon sturen. Micro Machines V4 laat zichoverigens nog wel het beste besturen met de D-Pad, net als bij Mashed het gevalwas. Door korte tikjes te geven op de richtingstoetsen voorkomt je het grootstegedeelte van de slippartijen, maar lang niet alles.Op singleplayervlak weet Micro Machines minder lang teboeien. Er is weliswaar een uitgebreide campagne met een zeventigtal mi iesverdeeld over een ruim aantal spelmodes, maar vooral door de AI houd je hetsnel voor gezien. Het is niet zo dat de computertegenstanders echt slecht ofgoed zijn, maar ze bieden niet op een leuke manier tegenstand. Ze leggen gewoonhun voorgestippelde lijn af en zullen louter schieten als je ze in de wegrijdt. De rare, onvoorspelbare acties die Micro Machines in multiplayer zo leukmaakt, worden door de AI nooit gemaakt. Naast de Battle Mode kun je je in singleplayer ook verheugenop gewone races, checkpoint races en varianten daarop. Helaas weet geen vandeze spelmodes echt te overtuigen. De gewone races zijn meer een kwestie vangeluk dan van kunde en bij de checkpoint races is het slechts een kwestie vanhet parcours uit je hoofd leren en wat mazzel hebben met de timing. Micro Machines V4 biedt duizelingwekkend veel verschillendeparcoursen en autootjes, maar men had overduidelijk de kwantiteit hoger in hetvaandel dan de kwaliteit. Sommige parcoursen zijn pareltjes; ze maken ofvernufte wijze gebruik van huishoudelijke objecten om hinderni en aan tebrengen, en geven je echt het gevoel door een alledaagse locatie te racen. Bijandere parcoursen zie je echter amper wat het voorstelt en is alles zeergekunsteld aan elkaar geplakt. Ook op grafisch vlak zijn de verschillenaanzienlijk. Het parcours in het riool bevat werkelijk oerlelijke textures,terwijl de pooltafel een lust voor het oog is. Een ander aspect waar Micro Machines behoorlijk de mist ingaat, is het geluid. Dit is bij momenten werkelijk niet om aan te horen. Demuziek in het hoofdmenu duurt welgeteld drie seconde en begint dan weeropnieuw, zodat je na negen seconde al horensdol bent van het deuntje. Degeluiden van de autootjes klinken als een stel bromvliegen die om je hoofdzoemen en de geluiden van de wapens lijken rechtstreeks uit een goedkopefreeware geluidsbibliotheek geript. Als klap op de vuurpijl ligt er in hetlevel van de kapsalon een scheerapparaat. Dit apparaat staat aan en maakt eenoorverdovende herrie. Aanvankelijk dacht ik dat er een geluidje was blijvenhangen, maar men heeft dit serieus met het volledige bewustzijn in het spelverwerkt.