Met de introductie van de Xbox 360 schieten er een hoop vragen door je hoofd heen wanneer je voor het eerst de nieuwe games in je console stopt. Wordt de extra rekenkracht voor slimmere tegenstanders gebruikt, krijgen we grotere levels of wordt de speelwereld enkel mooier? Ofwel: op wat voor gebied kunnen we veranderingen verwachten ten opzichte van de huidige generatie consoles? Kameo etaleert zich in de categorie “mooier en grootser”, waarbij het wordt grootser in meerdere opzichten opgevat kan worden. Rare heeft de typische grafische stijl die ze op de Nintendo 64 hanteerden behouden en deze in een onwijs mooi en sfeervol Xbox 360 jasje gestoken. Het resultaat is een adembenemende wereld, die sprankelt van detail, onwijs levendig aanvoelt en vol knotsgekke figuren zit.
In Kameo: Elements of Power gaan we op pad met Kameo, een lieflijk elfje dat fysiek de grote wereld helemaal niet aan kan. Gelukkig voor haar wordt ze op haar weg bijgestaan door de “Elemental Warriors”, creaturen die je gaandeweg vrijspeelt en ieder aparte vaardigheden hebben, die gecombineerd de gameplay van Kameo bepalen. Het verhaal van Kameo past zo in een Walt Disney sprookje. Je gemene zus Kalus neemt wraak op de wereld die haar bedrogen heeft door de oppertrol Thorn te reïncarneren van een oude vloek. Thorn brengt een heel leger aan volgelingen met zich mee en probeert nu het Enchanted Kingdom naar de malle moer te helpen.
Om de trollen te verslaan en het Enchanted Kingdom weer tot vreugdevol om te toveren ga je samen met de Elemental Warriors op pad. Het probleem is echter dat de Elemental Warriors gevangen zijn genomen en in handen zijn van Kalus. Je hoofddoel in Kameo is voor je gevoel dan ook niet het verslaan van de oppertrol Thorn, maar het terugvorderen van de krijgertjes. Dit doe je door, na het nodige klim-, puzzel- en actiewerk verricht te hebben, verschillende trollen te verslaan. De trollen houden zich schuil in een wereld die grafisch doet denken aan een geflipte versie van het vagevuur. Na de trol verslagen te hebben, absorbeer je de Elemental Warrior en gaan er weer nieuwe wegen voor je open. Het afwi elen van verschillende personages is hedendaags geen unieke eigenschap meer, zelfs redelijk simpele filmgames maken van het principe gebruik. Kameo raakt met zijn tien verschillende figuurtjes echter een heel andere snaar. De personages wi elen elkaar in rap tempo af en de afwi eling beperkt zich niet alleen tot de omgeving, maar reikt ook tot het bestrijden van de monsters die je tegenkomt. Zo kun je met Major Ruin op Metroid Prime-achtige manier door de speelwereld rollen en jezelf afschieten naar bepaalde gebieden. Schiet jezelf naar een met ijs bedekte muur, wi el in de lucht af tot de oersterke yeti Chilla, klim de muur op en vecht aldaar met de boksende plant Pummel Weed tegen de trollen die je bestormen.
Het wi elen van personage gebeurt via de A, B, X en Y knop, waarbij je de elf Kameo altijd onder de A-knop houdt en je de Elemental Warriors aan de overige drie knoppen kunt toebedelen. Dit toebedelen kan zowel in een menu als in het spel zelf. Wanneer je één van de knoppen langer inhoudt krijg je een cirkel met alle verzamelde Elemental Warriors te zien. Kies je personage en off you go.
De opbouw van Kameo is rechtlijnig, maar dan wel op een vrije manier. Je kunt door de wereld zwerven en enkele side-quests oppikken, maar wordt door je leermeester altijd gewezen op de handelingen die je moet verrichten. De leermeester, verborgen in een boek genaamd de Woknot, bied je tevens uitkomst in situaties dat je op zoek bent naar de oplo ing van een puzzel. Aan de ene kant een enorm handige optie, maar aan de andere kant ook een storende. De Woknot nodigt je namelijk veel te snel uit om de oplo ing voor het probleem op te zoeken. Het spel wordt hierdoor nog makkelijker dan het eigenlijk al is. Zoek je de oplo ing niet op dan word je compleet gestoord van de uitnodiging die herhaald blijft worden.
Tijdens het spelen van Kameo voel je je deel uitmaken van een rijke, droomachtige wereld. Sfeerbepalend zijn hierbij niet alleen de wonderschone graphics, die vanaf moment één laten zien hoeveel er in termen van sfeerobjecten mogelijk is op de Xbox 360, maar ook het geluid. Zowel de achtergrondmuziek als de omgevingsgeluiden zijn fenomenaal. De soundtrack is meelevend en opzwepend, en door de toevoeging van allerlei kleine, subtiele geluidjes komt Kameo echt tot leven.
Kameo: Elements of Power is een vrij kort avontuur. Na een uurtje of tien á elf ben je door het verhaal heen en rest enkel het herspelen van enkele levels in de coöperatieve modus je nog. Het rare is dat je pas kort voor het eind van de game alle Elemental Warriors verzameld hebt en je eigenlijk geen enkel moment alle tien de figuren moet combineren om progre ie te boeken. Wanneer Rare er nog een paar uur speeltijd met alle strijders in bezit aan het spel had vastgeplakt, was Kameo een nog rijker avontuur geworden. Daarnaast is ook het feit dat je levels pas coöperatief kunt spelen nadat je ze in je eentje voltooid hebt, enigszins vreemd.
Kameo: Elements of Power is een magistraal avontuur. Het spel is niet ronduit vernieuwend, maar weet aan de bestaande wi el-van-personage gameplay een dusdanige draai te geven, dat het weer fris en fruitig aanvoelt. Het sprookjesverhaal wordt ondersteund door enorm sfeervolle graphics, een dijk van een soundtrack en zeer degelijk uitgewerkte gameplay. De kleine minpunten aan het spel wegen totaal niet op tegen de prachtige ervaring die Kameo is. Een goede platformstart voor de Xbox 360.