Harry Potter and the Sorcerer's Stone, in Nederland ook wel bekend als Harry Potter en de Steen der wijzen, is het eerste boek uit de tot nu toe 4 delige serie die de Engelse schrijver aan ons geleverd heeft. Harry is een doodgewone, maar ongelukkige jongen die sinds de dood van zijn ouders bij zijn saaie en hardvochtige oom en tante in de bezemkast onder de trap woont. Op zijn 11e verjaardag krijgt hij van een onbekende afzender brieven met daarin een uitnodiging om te komen studeren op Hogwarts, de Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. De brieven worden door zijn oom verbrand, maar na wat spannende avonturen komt Harry toch op de school terecht. Wat Harry voor deze periode nog niet wist, is dat hij een tovenaar is, een zeer goede zelfs. Heel Hogwarts kent de jongen vanwege zijn eerdere ontmoeting met de slechterik in het verhaal, genaamd Voldemort. Harry heeft toen hij nog een kleine baby was een dodelijke toverspreuk van de evil tovenaar weten af te weren en heeft hierdoor een soort van bliksemschicht op zijn voorhoofd zitten. Ook belangrijk om te weten is dat de school is verdeeld in 4 afdelingen, ieder jaar is er een kampioenschap waarbij de afdelingen met elkaar strijden om 'housecup' en de 'Quidditchcup', hier komen we later nog op terug.
Het spel is een action-adventure game en wordt gespeeld vanuit het derde gezichtsveld, hierdoor is het een beetje te vergelijken met American McGee's Alice. Het is gebaseerd op het boek en speelt dit dan ook in grote lijnen na, zo zal de scene met de Trol in de WC virtueel uitgeoefend kunnen worden en kan er ook naar hartelust gebattled worden met aardsvijand Draco Malfoy. De game begint met een aantal 'toturial' achtige levels waarin Harry een aantal le en moet volgen, om zo wat toverspreuken in de vingers te krijgen. De profe or laat hierbij een vorm zien (bijvoorbeeld een apenstaartje) en deze moet je dan in een bepaalde tijd zo nauwkeurig mogelijk overtrekken. De functies van de toverspreuken variëren van het optillen van stenen, het uitschakelen van planten of het openen van gesloten deuren tot het laten verschijnen van plateau's (welke later weer gebruikt kunnen worden om bijvoorbeeld naar een volgende verdieping te komen). Hoe beter je overtrekt, hoe meer punten je verdient, welke weer naar de afdeling gaan.
Na een toverspreuk word je in een soort van proeflevel gegooid om de toverspreuk ook in 'echte' situaties te leren gebruiken. De puzzels in deze levels zijn vaak niet meer dan het omdraaien van een aantal switches, waarna er een nieuwe deur opengaat. Pas nadat Harry enkele spreuken onder de knie heeft begint het spel wat leuker te worden, de puzzels vormen nu het goed variëren van je magische kunsten, maar zijn ondanks de iets hogere moeilijkheidsgraad nog steeds simpel te doorstaan. Bij deze proeflevels komt er gelijk een nieuwe negatieve factor aansluipen, namelijk de besturing van het spel. Hoewel de game gewoon bestuurd wordt met muis en toetsenbord, voelt de besturing wat houterig aan en is het lastig Harry precies in de goede richting te navigeren.