Een buitenstaanderzal zich achter de oren krabben bij de taferelen die Guitar Hero veroorzaakt.Volwa en mensen die met een plastic gitaartje compleet uit hun dak gaan,schreeuwen, springen, dansen en hun haren wild in het rond zwaaien. Maar wieeenmaal Guitar Hero gespeeld heeft, weet wel beter. Dit spel maakt de rocksterin je los. En wie Guitar Hero gespeeld heeft en elk liedje binnenstebuiten,achterstevoren en linkshandig gespeeld heeft, wil mééééér. En dat is ookActivision niet ontgaan. En daarom verwelkomen we de eerste kaskoe in de GuitarHero-reeks, Guitar Hero: Rocks the 80s. Het spel omvat dertig nieuwe nummersdie allemaal in de jaren tachtig zijn verschenen. Hoewel het decennium vooralherinnerd wordt vanwege de opkomst van de synthesizer en bijbehorende foutemuziek, werd er in de jaren tachtig ook nog flink wat legendarische rockmuziekgemaakt. Echt uit je dak kun je in Rocks the 80s met nummers als 'IWanna Rock', 'Bang Your Head', 'Round and Round' en 'Ballroom Blitz', maaropvallender is de hoeveelheid softere nummers. Hoewel je daarbij mi chienminder staat te springen, hebben ze vaak wel leuke melodielijnen die veelvoldoening geven wanneer je ze succesvol weet uit te voeren. Tot deze categorie behoren 'Turning Japanese','18 and Life' en 'What I Like About You'. Ook het legendarische 'RadarLove' staat op het programma, maar het gaat hier om een cover van White Lion enniet om het origineel van The Golden Earring. Logisch, want de laatste versiestamt uit het begin van de jaren zeventig, maar de cover van White Lion valt inhet niet bij het origineel. Hopelijk zien we die nog terug in Guitar Hero III:Rocks the 70s. Het overgrote deel van de nummers in Rocks the 80s zal jewel bekend in de oren klinken, maar er zitten ook wat obscure nummers tu endie alleen mensen zullen kennen die de jaren tachtig heel bewust meegemaakthebben. Gelukkig hoef je in Guitar Hero de nummers niet te kennen om ze tekunnen spelen, zoals bij bijvoorbeeld Singstar wel het geval is, maar het geeftwel meer voldoening om in de voetsporen van de groten der aarde te treden, omIvo Niehe's vocabulaire maar eens van stal te halen. De leercurve van Rocks the 80s zit een stuk minder ingenieusin elkaar dan van voorgaande Guitar Hero-edities. Op de gemiddeldemoeilijkheidsgraad kon ik alle nummers moeiteloos in één keer afwerken en kreegik naarmate ik verder in het spel vorderde, steeds vaker vier of vijf sterren,terwijl je juist zou verwachten dat dan hier moeilijker wordt. Sowieso is Rocksthe 80s een stuk makkelijker dan Guitar Hero II. Nummers van het niveau Freebird zijn niet van de partij. Ditterwijl Rocks the 80s toch een soort van uitbreidingspakket is, waarbij je zoudenken dat men ook op de makkelijkere niveaus een tandje hoger zou gaan. Wantik had best wel eens flink willen zwoegen zonder dat ik verdwaald raak in dequeeste richting de oranje knop, die pas op Hardom de hoek komt kijken. Het grootste probleem van Rocks the 80s is echter dat hetniet meer is dan een dertigtal nieuwe nummers. Verder is vrijwel allesrechtstreeks overgenomen uit Guitar Hero II. De aankleding is vrijwel hetzelfdeen ook de gitaren, locaties en personages zijn nagenoeg onveranderd. Daarnaastzijn er geen minder bekende nummers meer te koop in de store, terwijl je wel bijna evenveel neer moet tellen voor Rocksthe 80s als voor de andere delen in de reeks. Los is Rocks the 80s weliswaareen paar euro goedkoper, maar mét gitaar betaal je exact hetzelfde voor dezegame. Schandalig. Guitar Hero: Rocks the 80s voelt in alles als eencontractuele verplichting die Harmonix nog had tegenover Activision. Meer danwat nieuwe nummers heeft men ons niet te bieden. Maar de fans van Guitar Herowillen waarschijnlijk meer dan louter wat nieuwe nummers, want als je eenmaalje status quo bereikt hebt, zoek je juist nieuwe uitdagingen en nieuwespeelstijlen. Op dat vlak heeft Rocks the 80s helaas niets te bieden. Waar jeeen reeks als Singstar prima kunt uitmelken door louter nieuwe liedjes toe tevoegen, verwacht je bij Guitar Hero meer dan dat. Dit is namelijk geenpartygame en je wil vooral jezelf kunnen ontwikkelen. Rocks the 80s draagt daarniet aan bij, maar is gewoon een aantal nieuwe liedjes voor veel te veel geld. NB: De screenshots bij dit artikel zijn van de gewone versie van Guitar Hero II en dus niet van Rocks the 80s.