In Geist speel je met John Raimi, lid van een elite contraterroristische eenheid, die ingezet wordt tegen de sinistere Volks Corporatio. Deze organisatie wordt ervan verdacht bezig te zijn met duistere experimenten. Wanneer de operatie echter gruwelijk fout gaat, word je gevangen genomen en worden er experimenten op je uitgevoerd. De gasten van de Volks Corporation krijgen het voor elkaar om je geest te scheiden van je lichaam. Je lichaam kwijt zijn, dat klinkt zwaar frustrerend. Iets dat John ook honoreert en hij gaat al zwevend op zoek naar zijn lichaam.
In eerste instantie doet Geist vooral denken als een recht toe recht aan shooter. In het begin van de game, als John nog in zijn lichaam zit, wordt dit nog eens verder benadrukt. Zodra je gevangen genomen bent en je geest en je lichaam gescheiden zijn, gaat de game op een hele andere toer verder. Je kunt dan als geest bezit nemen van allerlei voorwerpen en levende wezens. Dit idee is overigens al eens eerder gebruikt in de game Me iah, die een aantal jaren geleden voor PC uitgebracht is. In Geist dien je erg veel gebruik te maken van je speciale geestvaardigheden om door de levels te geraken. Geist zit dan ook vol met puzzels om je vaardigheden eens lekker op los te gooien.
Om een levend wezen in bezit te nemen, dien je deze eerst te laten schrikken. Zodra het aura van een willekeurig wezen rood is, kun je het desbetreffende lichaam overnemen. Om een hond flink de stuipen op het lijf te jagen kun je bijvoorbeeld zijn voerbak overnemen en deze flink op en neer laten stuiteren. Het aantal mogelijkheden is erg groot, alleen biedt de game erg weinig vrijheid. Zo is er vaak maar één manier om door een puzzel te geraken. Zo moet je op een gegeven ogenblik een bewaker aan het schrikken maken. Als je de brandblu er overneemt en deze laat spuiten wordt de bewaker niet bang. Stellig moet deze dicht in de buurt staan van het behekste voorwerp. Probeer je het door de ladder, die achter hem staat, om te laten vallen dan schrikt hij zich ineens wel het apezuur.
Mijn grootste kritiek op Geist is dan ook dat de game totaal geen vrijheid biedt. Het idee van het overnemen van voorwerpen en levende wezens is natuurlijk erg leuk, maar als je gedwongen bent om een bepaalde volgorde van overnemen te volgen, is de lol er al snel af. Zeker als je bedenkt dat je alleen als je een muis overgenomen hebt, door kleine ruimtes heen kunt komen, terwijl dit als geest simpelweg niet lukt. Daarnaast wil de besturing ook niet helemaal meewerken en voelt deze erg wiebelig aan. Zodra je een wapen in je handen krijgt treedt de auto-aim in werking. Gelukkig helpt de auto-aim je bij het neerschieten van tegenstanders, want door de besturing zou je zelf nooit in staat zijn geweest om een vijand naar het hiernamaals te schieten.
Grafisch gezien is deze game best aardig, maar kan zeker niet mee met de games die de laatste twee jaar voor de Cube verschenen zijn. Helemaal als je kijkt naar de framerate, die met dit detail aan graphics heel erg slecht is en constant zwaar inzakt. Kijkend naar Metroid Prime 2 is het toch zeker niet moeilijk om op de GameCube een fatsoenlijke framerate neer te zetten zonder dat er aan grafisch detail ingeboet wordt. Het geluid en de muziek is daarentegen best wel weer oké en doet wat het moet doen, namelijk zorgen voor een goede sfeer.
Ondanks dat de singleplayer erg tegenvalt is de multiplayer zeer origineel en een echte aanrader te noemen. In de multiplayermode heb je namelijk ook de beschikking over je geestkrachten en moet je van gastlichaam naar gastlichaam springen om te overleven. Ook kun je gebruik maken van verschillende objecten om je tegenstanders mee te verslaan. Er zijn drie modes: Po e ion Deathmatch, Capture the Host en Hunt. Po e ion Deathmatch spreekt voor zich. In Capture the Host is het de bedoeling dat je punten scoort door gastlichamen achter te laten op een basis. Deze raak je weer kwijt als het gastlichaam gedood wordt. In Hunt nemen menselijke tegenstanders het op tegen geesten. De mensen hebben anti-geest wapens en de geesten kunnen de lichamen van de mensen overnemen. Dit alles kun je met vier man tegelijk spelen.
Ondanks de goede gameplay ideeën en de hele goede multiplayermode, is Geist toch best wel een teleurstelling geworden. De game heeft genoeg potentieel maar wordt de nek omgedraaid door de wankelige besturing, matige graphics en het feit dat je niet in vrijheid gebruik kunt maken van je speciale gaven en een op voorhand vastgelegd pad moet bewandelen om door de levels te geraken. Als je nog niet zeker bent van deze game, raad ik je aan om hem te huren, maar mijn advies is om de zuur verdiende centjes niet aan Geist te verspillen, behalve dan als je op zoek bent naar een hele vermakelijke, originele multiplayer ervaring.