Het was lange tijd vrijongebruikelijk om typische PC-games op een console of handheld uit tegeven. Met de komst van de Nintendo DS is dat toch enigszinsveranderd. Het touchscreen leent zich behoorlijk goed voor strategy-en managementgames, first-person shooters en zelfs vliegspellen. Veelvan die typische PC genres beginnen echter pas dit jaar serieus op tekomen door het aanhoudende succes van de handheld. Freedom Wings iséén van de eerste vliegspellen die volledig voor de NDSontwikkeld is.De potentie vanFreedom Wings ligt hoog. Men heeft gepoogd om RPG elementen met eenvliegspel te combineren. Je ziet het al helemaal voor je: een groteen open wereld waarin je met een steeds verder uit te bouwengevechtsvliegtuig rondvliegt en ondertu en allerlei mi ies oplost.Hiermee stuw je de verhaallijn voort en kun je een nog krachtigervliegtuig samenstellen. Het bedenken van een idee is echter het halvewerk. De uitwerking er van is minstens zo belangrijk en helaas laatmen daarin behoorlijk wat steken vallen. Het spelen vandeze game is namelijk dodelijk saai. Niets aan de game weet je teboeien. Hoewel het concept van luchtpiraten altijd potentie heeft omtot een spannend en vermakelijk plot gesmeed te worden, slaat men indeze game de plank behoorlijk mis. Het spel mist namelijk centralekarakters waar je een band mee opbouwt. Zelf speel je al helemaalgeen figuur met enige persoonlijkheid of gezicht. Het enige wat jedoet is nietszeggende opdrachtjes uitvoeren voor allerleinietszeggende figuren. Je hebt eigenlijk nauwelijks een doel voorogen en een gevoel van voldoening is erg zeldzaam.Dan is er hetvliegen zelf. Je kunt het vliegtuig op twee manieren bedienen. Jehebt een automatische piloot die je aanstuurt door op de kaart puntenaan te tikken waar je naartoe wilt vliegen, en een manuele vliegmodusdie je bedient met...de d-pad. Jawel, je hoort het goed. Ondanks dathet touchscreen ideaal is om een vliegtuigje mee te bedienen, wordtje in deze game gedwongen om met de d-pad te werken. Je kunt jezelfvoorstellen dat dit totaal niet goed werkt, aangezien de digitaleaard van deze bedieningsmethode veel nauwkeurigheid mist. Het isgewoon niet prettig vliegen en al helemaal niet tijdens dogfights metluchtpiraten. Waar het dus opneerkomt is dat je de automatische piloot aan laat staan. De gamegaat zelfs zo ver door je de mogelijkheid te bieden ook de dogfightsgeheel automatisch te laten verlopen. Je tikt een vijand aan op dekaart en de computer doet de rest. Deze automatische functie i lecht gebalanceerd, want het maakt de game uitermate simpel.Eigenlijk zou je gedwongen moeten worden om de dogfights zelf uit tevoeren, maar daar is totaal geen reden toe. De automatische variantzal het vrijwel altijd beter doen. Het enige wat je uiteindelijk duszult doen, is punten aantikken op de kaart, een beetje je brandstofen schade in de gaten houden en voor de rest is het gewoon toekijken.Als je een ideaal voorbeeld wilt van een échte non-game, danmoet je zeker eens een blik werpen op Freedom Wings.Zoals eerder alaangehaald, mist de game doelmatigheid. Tijdens het rondvliegen merkje dit des te meer. Je zult namelijk niet altijd mi ies op zakhebben die je vanaf het vliegveld verzameld hebt. Wat je op datmoment doet is als een kip zonder kop gaan rondvliegen tot je bijtoeval stuit op een collegapiloot die je hulp nodig heeft. Vervolgensontaardt dit in negen van de tien gevallen in dezelfde mi ie, zoalshet escorteren van een vrachtvliegtuig of het aanvallen van eenbasis. Pak de kaart er maar weer bij en tik die vijanden aan zou ikzeggen! Volgens mij hadden ze er beter een strategygame van kunnenmaken. Het is echt jammerhoedanig deze game z'n potentie gemist heeft. Het kunnen uitbouwenvan je vliegtuig met nieuwe wapens, snellere vleugels en sterkerebepantsering is namelijk best een leuk concept. Ook had het vrijrondvliegen en voltooien van allerlei mi ies iets vermakelijks opkunnen leveren, ware het niet dat dit aspect zo halfbakken uitgewerktis. Mogelijkerwijs hebben de ontwikkelaars zich iets teveel gerichtop de grafische engine. Die weet namelijk toch wel behoorlijkovertuigende plaatjes neer te zetten voor de Nintendo DS. Vooral detekenafstand van deze game is zeer goed. Maargoed, dan kom toch weerhet aloude gezegde van gameplay boven graphics bovendrijven. Met diegedachte in het achterhoofd komt deze game simpelweg niet goed uit debus.