Het is makkelijk om de eShop van de 3DS over het hoofd te zien. Er staat zoveel troep in en het is lastig om de echte aanraders er tu enuit te pikken. Vandaar ook dat deze review rijkelijk laat komt: Fallblox kwam enkele weken geleden al uit. Maar dit is een geval van beter laat dan nooit, want de game van Intelligent Systems (bekend van Paper Mario en Fire Emblem) is een must-have voor elke 3DS-eigenaar.
De blokken vallen
Fallblox is het vervolg op het net zo briljante Pullblox en zet je weer in de schoenen van het kleine poppetje Mallo. Aan hem de schone taak om Tetris-achtige blokken heen en weer te schuiven om zo een weg naar het bovenste blok te vinden en een honderdtal ontsnapte vogels te vangen. De grote vernieuwing in dit vervolg is iets wat de mensheid al eeuwen geleden ontdekte: zwaartekracht. Puzzelstukjes vallen naar beneden als je de ondersteunende blokken er onder vandaan haalt. Dat kan betekenen dat je een mooi trappetje voor jezelf creëert, maar het kan er ook voor zorgen dat je de vogel nooit meer kunt bereiken. Dan is het tijd om te resetten en het level opnieuw te proberen... en dat zal je vaak genoeg doen.
Fallblox is namelijk moeilijk, echt extreem moeilijk. Die moeilijkheidsgraad komt ook zomaar uit de lucht vallen: de eerste tien tot twintig puzzels zijn vrij simpel op te lo en, maar daarna zit je plotseling vast. Zelfs levels met maar drie blokken om te schuiven lijken al onmogelijk om tot een goed einde te brengen. Je schuift wat, begint weer opnieuw, krabt nog eens achter je oren, en legt de 3DS uit pure frustratie aan de kant. Een uurtje later probeer je het nog eens, en dan ineens zie je het. De oplo ing is zo simpel en elegant, hoe kon je dat nou niet eerder hebben gezien? Dat is de aantrekkingskracht van Fallblox: je blijft terugkomen om de duivelse uitdagingen aan te gaan. Maar je moet wel van goeden huize komen om je handheld niet uit woede tegen een muur of een mede-treinreiziger te gooien.
De blokken zweven!
Als dit alles was geweest, dan was de game waarschijnlijk al snel gaan vervelen. Maar Fallblox blijft zichzelf opnieuw uitvinden door andere elementen toe te voegen aan de puzzels. Zo zijn er wolkenblokjes, die zich van de net uitgevonden zwaartekracht niks aantrekken en gewoon blijven zweven. Andere nieuwe elementen zijn blokken met putdeksels of deurtjes, die je van de ene naar de andere kant transporteren, of blokken die uit zichzelf bewegen als je er op gaat staan. Dat houdt het spel fris, omdat je elke keer je strategie voor het oplo en van de puzzels weer moet aanpa en.
Wat wel een beetje gaat vervelen is de hele setting en de personages in de wereld van Fallblox. Vooral Papa Blox is vrij irritant: hij vindt het nodig om bij elk nieuw soort blokje een ellenlang verhaal af te steken over de werking ervan. Het was een stuk leuker geweest om zelf met de blokken te kunnen experimenteren, en alleen hulp te krijgen als je er om vraagt. Door de overmatige uitleg verdwijnt namelijk de hele magie van de ontdekking. Gelukkig ziet de wereld er wel prachtig en koddig uit en ook het 3D-effect doet zijn werk goed.
Je eigen blokkendoos
Het belangrijkste element gaat niet vervelen, en dat zijn de puzzels. Met de honderd uitdagingen in het spel ben je al uren van de straat. Dan zijn er ook nog tientallen extra levels die als training worden meegeleverd. En als dat alles nog niet genoeg is, kun je aan de slag met de editor, waarin je zelf je eigen puzzels kunt maken. Het is een stuk moeilijker dan je denkt om een fatsoenlijke puzzel in elkaar te sleutelen, en je kunt ook nog gebruik maken van alle speciale blokjes met extra mogelijkheden. Die puzzels kun je vervolgens via QR-codes delen met vrienden.
Naast het plezier van je eigen creaties maken, zorgt het er ook nog eens voor dat je altijd genoeg puzzels hebt om te spelen. Elke puzzelfanaat met een 3DS is het dus aan zichzelf verplicht om die eShop nog eens op te zoeken en Fallblox eens een slinger te geven. Dat is zo logisch als de zwaartekracht.