Elite: Dangerous is eigenlijk een remake van de allereerste Elite game die in 1983 het levenslicht zag. Die game bood ongekende vrijheid. Het gaf je een universum met maar één opdracht: doe wat je wilt. Het is die filosofie die we helemaal terug zien in deze moderne versie.
Je begint met een eenvoudig ruimteschip en honderd credits op je rekening. Dat lijkt heel weinig, en dat is het ook. Voor dat geld kun je hooguit twee ton voedselpakketten kopen, waarmee je toch al kleine ruim nog maar half is gevuld. Je kunt er voor kiezen om inderdaad die twee ton goederen in te slaan en op zoek te gaan naar een planetenstelsel in de buurt waar ze toevallig vooral machinerie produceren. Die willen wel voedsel kopen. Daar is je eerste winst, waarmee je bijvoorbeeld polymeren koopt, die weer heel goed verkopen op een landbouwplaneet… Waar je weer…
Wakker worden!
Oh wacht, we zien een aantal van jullie gapen. Okay, ander scenario. In plaats van je schip halfvol koopwaar te laden kijk je op het bulletin board of er wat missies te vinden zijn. Het uitvoeren van een paar koeriersmissies, die elk niet meer dan een minuut of tien, vijftien vragen, levert een paar duizend extra credits op. Tijd voor wat betere lasers voor op je schip en misschien een raketwerper. Dan is het de keuze of je een vechtmissie van het bulletinboard pikt of misschien zelf de ruimte afspeurt naar piraten met een prijs op hun hoofd. Die prijs incasseer je door ze uit de ruimte te knallen.
Of word zelf piraat. Je investeert je geld in een wapen met auto targeting en leert hoe je niet alleen een ander schip kunt raken, maar via het ‘sub system targeting menu’ ook het luik van een ander schip open kan knallen, zodat zijn lading eruit valt. Die veeg je dan op met je cargo scoop en verkoop je op een achteraf gelegen ruimtestation waar ze niet zo moeilijk doen over spullen die van het vrachtschip zijn gevallen.
Weet je wat, vlieg anders zomaar de melkweg in, met een scanner en een brandstofvanger. Tank bij door over het oppervlak van een ster te scheren en scan nieuwe sterren en planeten om die informatie in de beschaafde stelsels te verkopen.
Doe het allemaal, doe één van die dingen, of verzin een eigen manier om lol te hebben. Dat is vooral de grote kracht van Elite: Dangerous. Je zit nooit aan een keuze vast: je kan je schip zo van nieuwe uitrusting voorzien, of een schip kopen dat beter bij een andere activiteit past. Er zijn geen levels, geen skillpoints. Enkel jouw vaardigheid en het geld waarmee je de benodigde spullen aanschaft.
Flitsend?
Gaap je nog? Niet meer, hopen we. Maar misschien dat voor een aantal zo de ogen toch weer dichtvallen. Want hoewel dit alles allemaal kan, is Elite: Dangerous geen flitsend of snel spel. De ruimte is groot, op schaal zelfs, en de afstanden tussen bekende sterren is in de game goed weergegeven. Het reizen tussen de sterren doe je via een sprong door de hyperruimte en dat is een kwestie van de juiste knop indrukken en wachten tot de sprong voorbij is. Maar het reizen binnen een planetenstelsel doe je via ‘Frame Shift Drive’. Dit is een van de momenten dat het spel alle regels van de natuurkunde aan zijn laars lapt, want in werkelijkheid is het absoluut onmogelijk om sneller dan het licht te reizen.
Gelukkig voor de speler kan dat wel in Elite Dangerous, want anders zou het reizen tussen planeten misschien wel maanden duren. In plaats daarvan bereik je snelheden van wel driehonderd keer de lichtsnelheid, wat een nieuwe uitdaging meebrengt: remmen. Het is namelijk aan jou om je schip vrij door het planetenstelsel te sturen. Als je te hard gaat, schiet je je doel voorbij. Hierdoor voelt het vliegen ondanks de ongeloofwaardige natuurkunde wel heel sim-achtig.
Dat sim-gevoel is er helemaal als je wilt docken in een ruimtestation. De grote stations zijn zo reusachtig dat je naar binnen moet vliegen om dan zachtjes op het landingsplatform neer te dalen. Eerst moet je toestemming krijgen van de ‘toren’ en krijg je een platformnummer toegewezen. Landen op het verkeerde platform wordt niet getolereerd. En het landen zelf is in het begin een zenuwslopend spannende activiteit. Na een tijdje oefenen is dit docken echter heel eenvoudig. Mocht je het echter niet onder de knie krijgen (of het zat zijn) dan kun je ook een docking computer kopen en in je schip installeren, zodat de computer je automagisch het station in vliegt en veilig neerzet.
Tijd
Al die handelingen zorgen er voor dat Elite: Dangerous een tijdrovend spel is. Zelfs een korte trip tussen twee sterren duurt, als je het interplanetaire reisje meetelt, zeker vijf tot tien minuten. En dan heb je alleen nog maar gevlogen. Daar komt bij dat sommige verhalende events ook nog een eind uit de buurt kunnen liggen. Er is namelijk ook een verhaal dat door middel van nieuwsberichten verteld wordt. Dat nieuws kun je lezen als je in een ruimtestation bent geland.
Denk ook hier niet dat er quest markers zijn, of ook maar iets in die strekking. Een nieuwsbericht is precies dat: het vertelt over de dingen die in de verschillende planeetstelsels gebeuren en is daarmee ook een aanwijzing waar je naar toe kan om iets bijzonders mee te maken. Wij kwamen bijvoorbeeld een bericht tegen over een planeet die drugs exporteert, waar de Federatie een eind aan wil maken. We besloten om de reis van 110 lichtjaar naar die planeet te maken en ontdekten daar een ‘conflict zone’, zeg maar een ruimteveldslag. Hierbij konden we via het dashboard van ons schip kiezen welke kant we wilden helpen. Daarop werd een deel van de aanwezige schepen rood en de rest, onze bondgenoten, groen. Knallen dus.
Mentaliteit
Het vraagt om een bepaalde mentaliteit van jou als speler. Het is aan jou om te bepalen of je het leuk vindt om vrij door de melkweg te springen en gebruik te maken van de vele systemen. Het spel is hierbij gelukkig erg vergevingsgezind. Want hoewel de game enigszins lijkt op EVE qua setting (EVE is ook geïnspireerd door de eerste Elite) is het spel vele malen vriendelijker als je faalt.
Zelfs als je een duur schip verliest, kun je dit terugkopen voor 5% van de aanschafwaarde plus 5% van de waarde van al je upgrades. Dit is heel schappelijk en zorgt ervoor dat je vrijwel meteen weer van start kan. Wel moet je er rekening mee houden dat je bij ‘doodgaan’ dat schip krijgt op het station waar je het laatst hebt gedockt. In ons geval bleek dat 40 lichtjaar van de ruimteslag te zijn. Au. Een les voor de volgende keer.
Een mindere kant aan Elite: Dangerous is dat het spel nog best veel bugs kent. Zo hebben we opstartproblemen ervaren en viel het geluid soms weg tijdens grote gevechten. Ook zijn de ‘spelregels’ iets te consequent: tijdens een missie om piraten uit te schakelen, werden we door een piratenschip benaderd dat via een tekstbericht ons wilde betalen om in plaats van piraten politieschepen te vernietigen. Onze reactie was: mooi niet. Eet lood. We schoten op de omkoper. Maar in Elite: Dangerous is een aanval op een schip dat je niet aanvalt en geen prijs op zijn hoofd heeft een misdaad. Het uitschakelen van deze ‘boef’ zorgde er dus voor dat wij een boete kregen van de politie, die we juist wilden beschermen! Niet echt een bug, maar wel het gevolg van systemen die onverwacht elkaar tegenwerken.
Multiplayer
Als er één aspect is waar Elite: Dangerous helaas wel onderuit gaat, dan is het de multiplayer. Het spel is niet offline speelbaar en dus verwachtten we dat de aanwezigheid van andere piloten een grote invloed zou hebben op de ervaring. Maar dit is geen volledige MMO. Dit is geen groot gedeeld universum zoals EVE Online. De manier waarop spelers elkaar tegenkomen doet nog het meest denken aan Destiny.
Er kunnen maximaal 32 spelers tegelijk in een ‘instance’, wat wil zeggen dat je nooit meer dan 31 piloten tegelijk tegenkomt. In drukke stelsels hebben we inderdaad wel heel wat andere door mensen bestuurde schepen zien rondvliegen, maar het maakt voor de ervaring eigenlijk niet uit of dit computerschepen zijn of niet. Er is weinig interactie. Ook is het behoorlijk lastig om je vrienden te vinden. Wij hebben soms meerdere keren moeten uitloggen en weer inloggen om een vriend in dezelfde instance tegen te komen. Dit soort zaken zijn frustrerend als je graag samen op avontuur wilt.
Het helpt natuurlijk ook niet dat het universum zo groot is. Als je dan beslist om met wat vrienden een conflict zone op te zoeken en samen of tegen elkaar te vechten, dan kan het flink wat tijd kosten om met zijn allen op de afgesproken plek te komen. Er is geen ‘instant match’ voor wie pure arcade actie zoekt.
En als laatste nagel aan de doodskist ontbreekt op dit moment een manier voor spelers om zich te verenigen. Ja, het is mogelijk om een permanente ‘private group’ te vromen, wat betekent dat je alleen vrienden tegenkomt in het universum, maar er is geen gildesysteem.
Het netto resultaat is dat Elite: Dangerous voor het grootste deel een singleplayer-avontuur is, waarbij je toevallig wat andere mensen tegen kan komen. Hoewel dat de ervaring voor ons niet minder maakt (wij zijn dolgelukkig in ons scheepje in de volkomen onontdekte gebieden van de melkweg) kunnen we ons voorstellen dat dit mensen teleurstelt. Zeker de flitsende ‘knal elkaar uit de lucht’-trailer die Frontier Development vorige week toonde heeft echt niets te maken met de werkelijkheid van het spel.
Flightstick
Ten slotte moeten we vermelden dat het spelen van Elite: Dangerous een stuk leuker is met een flightstick dan met muis en toetsenbord. Het spel is overduidelijk ontworpen voor de hardcore vliegeniers. Sinds wij onze Thrustmaster Hotas X in huis hebben, willen we nooit meer terug naar het zwabberen met de muis. Dit is dus wel iets om in overweging te nemen als je Elite overweegt.
Misschien vat dat het wel goed samen: Elite: Dangerous is meer dan een spel. Het is een complete hobby. Heb je geen zin of tijd om heel veel uren in dit spel te steken, dan is het ook gelijk niet meer de moeite om er überhaupt tijd in te investeren. Ben je echter bereid om jezelf onder te dompelen in de harde maar eerlijke toekomst van de melkweg, dan is dit een ervaring die met haast geen enkele andere game is te vergelijken.
Reacties op: Elite: Dangerous - Ruimte om te groeien
GoofyZ3
Avioto
Ik ga morgen beginnen met Elite en de Oculus Rift DK2, ik ben benieuwd!
Shoney
Verder is het een zeer goede review. Eerlijk en oprecht. Inderdaad is dit spel niet voor "the faint hearted". Het is onvergefelijk en hard en het neemt je absoluut niet bij de hand. En dat is nou juist voor vele die dit spel spelen de aantrekkingskracht. Ik ben al een tijdje topic starter van het ED topic op Tweakers en wat mij opvalt is dat er mensen zijn die in eerste instantie het spel tot de sokken afbranden omdat het te moeilijk is, maar nu langzaam maar zeker er in gezogen worden en steeds trotser worden op de prestaties die ze in game behalen.
Het onder de knie krijgen is wel degelijk een prestatie op zich en vergt inderdaad erg veel tijd maar, imo, is er al een lange tijd geen spel meer geweest wat je zo'n gevoel van beloning geeft op het moment dat je het onder de knie krijgt. Ik hoop er dan ook nog een lange tijd van te gaan genieten, en wie weet Commander Hol zien we elkaar nog eens ingame ;)
Avioto
De combinatie Rift en Hotas gaat nog wel even wennen worden denk ik
Shoney
Funkyjazz
Alles in ED lijkt namelijk op elkaar. Er zijn maar een paar base stations. Deze zien er van de buitenkant anders uit maar van de binnenkant zien ze er allemaal indentiek(!) uit. Sterker nog: als je van stelsel A naar B jumped dan zijn er maar een paar verschillen: de zon heeft een ander kleurtje, de base station kan er anders uitzien (waarschijnlijk niet want er zijn miljoenen zonnestelsels en maar een paar verschillende base stations) en voor de rest is alles maar dat ook alles hetzelfde. En dan te bedenken dat er duizenden, nee miljoenen zonnestelsels zijn die een kopie van een kopie van een kopie van een kopie zijn. Nope…alles in de game voelt, ziet en speelt als een slechte console port. Als ik X3 Reunion of sterker nog, Homeworld opstart heb ik een echt ruimtelijk gevoel. Dat gevoel ontbreekt bij mij compleet in ED. De schaal ik ook erg slecht uitgewerkt. Als ik een space station binnenvlieg door dat nauwe spleetje dan heb ik echt niet het idee dat ik in een enorme basis vlieg. Het voelt niet af, het is allemaal erg slordig gedaan. In een rap tempo de release erdoorheen jagen om die procedurele stap binnen het ontwikkel proces maar achter de rug te hebben. Nope, Frontier stelt mij diep teleur met deze game. Ik heb het een week gespeeld en dacht soms werkelijkwaar dat ik niet eens drie zonnestelses verder was. Als jij met 4 lego blokjes een kasteel kunt bouwen dan is ED voor jou! Mijn persoonlijke rating: 5
Demoremda
btw zit de zwaartekracht er nog in? en komt ie ook in de winkel?
spreadthehate
Nu op extended mode toch teveel last van judder met een GTX980.
Drinkalot
Teknootje
Wat ik ook wel mis, is een beetje spanning tijdens een missie. Het is allemaal maar een beetje jumpen van punt a naar b en nergens wordt je onderbroken of aangevallen. Of je moet het echt gaan opzoeken.
Maar goed, het is en blijft een kickstarter project en dan zijn de middelen beperkt en dan moeten ze wel een keer het spel releasen en hopen dat ze genoeg hebben, dat het spel aanslaat. Waardoor ze weer verder kunnen uitbreiden. Dus wie weet wat er in de toekomst nog bijkomt, waardoor het interesanter wordt.
Tot nu toe weet het me een uurtje per dag bezig te houden en houdt het me vast wel bezig, totdat Star Citizen komt en over een 2 maandjes Evolve.
Dimix
En vervolgens worden er 4 dingen genoemd die je kan doen.
Handelen,piraten/jagen en op een nieuwsbericht afgaan.
Phoenix the II
Laat me wat ontkrachten uit de pluspunten:
"Veel te doen"
Nee er is NIET veel te doen. De game is een boring grind. Doordat er veel geld nodig is voordat je een upgrade naar een nieuwe schipje kan doen.
Traden, wat een boring grind tussen 2 stations is fundamenteel bugged. De map laat goederen zien de ze exporteren en importeren. Echter wanneer je met je exported goodies bij een importerende station komt. Maak je verlies. Je zult zelf een spreadsheet moeten bijhouden. Ja, voor een spel in 2014…
Smuggling, Niet het risico waard. De boetes en reputation hits die je krijgt zijn zo hoog dat 2-3x gepakt worden en die reputatie schade die opgelopen hebt heb je maanden voor nodig om weer terug te verdienen.
Pirating, Beetje hetzelfde als Smuggling & niet waard zijn. Je kan mensen uit supercruise halen. En vervolgens proberen hun cargo te verkrijgen. Ze zullen het niet zelf droppen. Want als je ze kapot schiet krijg je niks. Ja, een boete…
Exploring, GAAAP. 400 miljard stelses. Als je 10 stelses hebt gezien, heb je ook de rest gezien. En gaat het alleen nog maar om het geld dat je verkrijgt. Waarbij traden als je een route gevonden hebt beter is.
Bounty Hunting, Naar een speciaal puntje in het stelsel gaan. Iedere ship scannen, Bounty? NEERKNALLEN. Dit is leuk. Maar na een uurtje heb je alles dan ook wel gezien. En wordt het een grind naar betere scheepjes.
Missons, Gaap, je standaard courier, fetch quests, kill quests zijn hier te vinden. Oh en donaties aan een faction ook. Er is totaal geen interactie met NPC's ofzo. Nee het is een lijstje van 'things to accept' OH, en vergeet vooral niet de timer op je missie. Want die tikt vrolijk door wanneer je offline bent. OF de server een upgrade krijgt wat meestal een uur duurt. En als in die tijd je missie verloopt. Reputatie schade. Doe dat iets tevaak. Dan tjah. Maandenlang grinden voor die reputatie terug te krijgen.
Destruction Derby, Dit is het leukste wat je kunt doen. Koop een cobra, een zwaar schip. Een goede shield. En BOOST tegen iedereen aan. Jij blijft heel terwijl de andere speler dus doodgaat en met een schadepost zit. En er is geen repercussies aan dit!
Multiplayer, Dit zuigt gewoon. geen enkele goede mogelijkheid om met elkaar fatsoenlijk te communiceren. Geen enkele mogelijkheid om met je vrienden in DEZELFDE instances te komen anders dan geluk. (Iets wat ik nog niet gehad hebt).
Mining, Zap the roid! Oh fuck, nu vliegen er brokstukjes vanaf… Shit? Moet ik deze ook nog eens handmatig achterna gaan en oprapen? fuck dat. Ik ga wel traden, dat geeft net iets meer credits…
-15 Ships van de beloofde 30. Veel te weinig variatie.
-4 type stations met andere textures waar je kunt landen. Veel te weinig variatie.
-Supercruise is enorm SAAI, de acceleration/deceleration curves duren stomweg veeeeels te lang.
-Online DRM
-Geen Offline solo play, huidig solo play is beinvloed door iedereen.
-Veels te weinig te doen, en de dingen die te doen zijn ben je uitgekeken op na een paar uur.
-Geadventeerd als MMO, maar mist de fundamentele basis concepten al van MMO
+Grapics
+SFX
+Friendship drive charging…
+Joystick ervaring is geweldig.
+SPACEEEEE! :)
En gamer.nl, stop eens met het accepteren van spellen die NIET af zijn.
Er ligt een goede basis voor een potentieel toekomstig goed spel. Maar nu? NEE, Niet kopen. Het spel is voluit een early access stage spel. Geeft het 6 maanden/1 jaar.
5/10
spreadthehate
Valt zat mee als je weet op welke planeten je goud kan vinden. 2x heen en weer vliegen en je hebt een hele dikke schip.
Vosjuh
De graphics en zeker de art design vond ik zeer tegenvallen ; cockpits zien er wel strak uit maar de planeten komen bij mij leeg over. Schepen hebben wel mooie HDR verlichting van dichtbij, echter spacestations zien er uit alsof ze op een playstation 2 zijn ontworpen, slechte textures, vallen in herhalingen en er is te weinig variatie. Je zou denken dat elke sector van de ruimte een andere architectuur en cultuur heeft en andere ruimtestations voortbrengt maar nee hoor elke system en sector is een copy paste maar dan met een andere stationsnaam.
De ruimte komt ook erg kaal en leeg over ik vond het erg saai uitzien zeker als je kijkt naar een spel als Eve Online en de art design van de ruimte, in dat spel heeft elke fractie zijn eigen kleur ruimte. Spectaculaire vistas en uitzichten ontbreken in ED, de ruimte is pikzwart en heeft blauw gele pixels wat sterren in de verte moeten voorstellen , het leek wel of ik naar een windows 95 screensaver keek.
Over ontbreken gesproken, 3rd person view ontbreekt ook. Wat ik echt een gemis vind. Je kan skins kopen voor je schip op de site voor echt geld, maar je hebt er niks aan je kan je eigen schip niet bekijken behalve wanneer je je schip gaat outfitten en thats it. Star Citizen bied juist een fantastische mogelijkheid aan om je schepen te bekijken vanuit alle hoeken zodat je je kan vergapen aan de graphics, niks van dit alles is bij ED.
Je kan allen even naar links of rechts kijken in je cockpit maar niet uit je stoel opstaan helemaal niks.
Diepgang ontbreekt, eigenlijk kun je maar 4 hele simpele dingen doen :
-verkennen; gewoon een beetje rondvliegen zonder een missie of doel,niet echt spannend ontsek een planeet of een zon en verkoop de info 20lichtjaar verderop.
-handelen ; koop iets voor 1000 credits en verkoop het voor 1080 credits in een ander stelsel doe dit net zolang tot je genoeg geld hebt om een beter schip te kopen om dit nogmaals te doen.
-bountyhunten : vlieg een beetje rond scan een schip hopen dat die wanted is en schiet hem kapot in een saaie langzame tempo, ik heb betere dogfights meegemaakt, dit is echt een slowpoke slakkengang actie.
- minen, mine een asteroid en verkoop de metalen op een station niet meer of minder.
Rondlopen in een spacestation ? Nope
Je eigen schip bekijken terwijl je vliegt ? Nope
Dogfights ala Star Citizen ? Nope
Dit spel is een kruising van X3 reunion meets Flightsimulator X meets Eurotruck Simulator meets grinding in space.
Heel eerlijk ik vind het eerder magere 5 dan een 8 .. Echt jammer de screenshots beloven veel snelle actie en prachtige graphics maar ik speel dit spel op ultra setting met 2x GTX970 en een i5 4690K@4,5 en het spel ziet er slecht uit.. Denk dat ik nog maar 1 lading food ga verkopen voor een beetje winst en mijn Anaconda ook verkoop en het spel over een jaar of twee weer ga installeren.
RPGer
Harry Tol, kom op zeg. Lees je eerst even in voordat je zoiets onzinnigs gaat roepen.
HarryHol
chemicalscum
RPGer
Btw excuus voor mijn wat (te) harde toon mijn eerste bericht.
HarryHol
Ideeën over wormgaten en warp drive, die de ruimte beiden dus zo vervormen dat je een soort sluiproute vliegt tussen twee punten zijn theoretisch wellicht mogelijk maar nog niet bewezen als haalbaar. Bovendien zou een schip in dat geval nog steeds niet sneller reizen dan het licht, maar een stukje afsnijden.
Het bouwen van kunstmatige wormgaten en ook de Alcubierre drive is zelfs nog onwaarschijnlijker vanwege de noodzaak van exotische materie: materie die een negatieve zwaartekracht heeft. Het bestaan van exotische materie is mathematisch gesuggereerd maar net als tachyonen zeker niet aangetoond.
Wat nou: je inlezen :-)
macc
Dit zijn mijn insziens geen systemen die elkaar tegenwerken. De titel "wanted" of "clean" is een lokale entiteit afhankelijk van het system waar je in bent. Dus een piraat kan in 1 system een bounty hebben en in een ander niet, afhankelijk van wie in die system de baas is (in anarchy systems is iedereen clean omdat er geen autoriteit is). Dat is in-fictie goed uit te leggen. Als je een bounty najaagt moet je gewoon goed opletten of iemand wel daadwerkelijk wanted is in het system waarin je je bevindt.