Om maar meteen met de deur in huis te vallen: DTM Race Driver riep bij mij gemengde gevoelens op. Als racefanaat was ik uiteraard bekend met de Toca en Colin McRae serie, die een realistische maar toch goed speelbare invalshoek kenden. Ik keek dan ook erg uit naar dit, min of meer, vervolg op de Toca serie. Maar helaas heeft Codemasters een hele andere weg ingeslagen door zich meer op de ma a te richten. Deze lijkt het ook goed op te pakken. De Toca fans kunnen dus bedrogen uitkomen!

Het verhaal zal bij de meeste mensen ondertu en wel bekend zijn, vandaar dat ik het kort houd. Ryan McKane, zoon van een beroemd coureur, ziet zijn vader dodelijk verongelukken tijdens een race. Ryan's broer Donny volgt zijn vader op, terwijl Ryan hopeloos achterblijft. Aan jou de taak om ook Ryan naar de top te helpen. Naast Ryan en Bob zijn er nog allerlei randfiguren die een rol spelen in deze game. Denk bijvoorbeeld aan een pitbaas (Bobby Scot) of de charmante dochter van een belangrijke teambaas (Melanie Sanchez). Dit zijn niet alleen maar namen, er schuilen ook hele complexe karakters achter. En dat is dus de kracht van dit spel. Het hele verhaal voegt daadwerkelijk wat toe. Daarnaast is het dynamisch dankzij de verschillende rijstijlen van spelers. Wanneer jij iemand agre ief van de weg afdrukt zal deze collega je aan het eind van de race in een in-game gerenderd filmpje even de huid vol schelden.

Of je er ook echt een boodschap aan hebt is meer aan de speler zelf. Mij ging het meer om het racen, het verhaal er om heen is leuk maar niet noodzakelijk. Het is uiteraard wel vernieuwend en zal sommige mensen wel degelijk aanspreken.

Belangrijker is uiteraard het race gedeelte. Al direct in het begin heb je de beschikking over een redelijk groot arsenaal aan wagens en tracks. Wanneer je vordert in de game komen hier nog een hele hoop tracks en wagens bij. Deze zijn te verdienen door de verschillende competities met succes te volbrengen. Per competitie moeten een bepaald aantal punten gehaald worden om naar de volgende 'tier' te mogen. Uiteraard zijn dit allemaal bestaande competities met gelicenseerde wagens en tracks. Je zal in de loop van het spel ook regelmatig aanbiedingen krijgen van andere renstallen waar je dan voor kan gaan racen. Daarnaast liggen er ook wel eens 'lo e' aanbiedingen in je mailbox voor een enkele wedstrijd.

De besturing van de voertuigen gebeurt bij de meeste race games toch echt met een stuurtje. Veel mensen lijken hier met DTM Race Driver problemen mee te hebben, aangezien de controllers erg gevoelig reageren. Na veel tweakwerk is het mij uiteindelijk wel gelukt, maar het speelt niet echt beter dan met het toetsenbord.

Het toetsenbord speelt dan ook vrij goed. Toch merk je duidelijk de arcade feel die Codemasters erin heeft geslepen. Wanneer het rubber zich van het asfalt scheidt resulteert dit niet automatisch in een enkeltje grindbak. Nee, het is mogelijk om gewoon door te rijden en weer richting de baan te sturen alsof er niets aan de hand is. Alleen de snelheid neemt lichtelijk af.

Daarnaast draait alles om snelheid, spectaculaire crashes (de physics engine reageert veel te overdreven) en onmogelijke inhaalmanoeuvres. En niet, zoals in een Toca game het geval was, om net die paar tienden van een seconde later te remmen, een slipstream mee te pikken en de ideale lijn te volgen. Is DTM Race Driver daarom een slecht spel? Nee absoluut niet. Houdt er alleen rekening mee dat de die-hard racefan dit niet echt zal bevallen en het vooral op de mainstream gericht is. Dat merken we ook weer aan het feit dat schade nauwelijks invloed heeft op het rijgedrag.