Het naamloze hoofdpersonage van Dragon Quest 7 is een avonturier in hart en nieren, net zoals zijn vader. Hij wil dolgraag de wereld verkennen, maar stuit daarbij op een groter probleem dan alleen zijn moeder: het eiland waarop hij woont is het enige in de wereld. Op een dag ontdekt hij samen met zijn vriendjes Kiefer en Maribel, de prins en de dochter van de burgemeester, toegang tot een mysterieuze tempel. Binnen stuiten ze op een aantal felgekleurde pilaren, met op elke pilaar een onvolledige puzzel.
De beschermelf van deze zogenaamde A embly Room stuurt het trio op pad om de ontbrekende scherven te zoeken. Met de ontbrekende scherven kunnen zij de puzzels compleet maken en opent er een portaal naar het verleden. Daar ontdekken ze eilanden die in het heden niet meer op de wereldkaart te vinden zijn. Ook komen ze erachter dat door het oplo en van de problemen op dat eiland, deze weer opduiken in het heden. Op deze manier reizen de hoofdpersonages tu en het heden en verleden om zo de toekomst te redden uit de klauwen van de Demon Lord.
Engelengeduld
Dragon Quest 7 staat synoniem voor zijn enorme omvang: het origineel op de PlayStation pronkte met meer dan honderd uur gameplay en een script van ruim 70.000 pagina’s. Ontwikkelaar ArtePiazza heeft veel kleine aanpa ingen aangebracht om de 3DS-remake te stroomlijnen, zonder in te leveren op de oorspronkelijke charme van de game. Maar zelfs met deze aanpa ingen is de game enorm: pas na ruim twee uur kom je de eerste monsters tegen. De Alltrades Abbey, waarmee je personages een andere cla kunt toewijzen, zit verstopt achter bijna twintig uur gameplay. Dan begint de game pas echt.
Om te genieten van Dragon Quest 7 heb je dus engelengeduld nodig. Met name de eerste uren zijn een aaneenschakeling van fetch quests waarbij je heen en weer rent om de volgende stap van een quest te activeren. Bovendien zijn er in het heden geen monsters om tegen te vechten, wat het lineaire karakter van de game alleen maar duidelijker onderstreept. Daarnaast is het ook niet altijd even duidelijk waar je naartoe moet. Met name Kiefer maakt zich hier schuldig aan, door met het hoofdpersonage af te spreken zonder een locatie aan te duiden. Door deze losbandige prins waren wij het spoor soms zo bijster dat we even moesten spieken in een walkthrough.
Verhalenbundel
Gelukkig wordt het allemaal beter in het verleden, los van het feit dat ieder dorp dat je bezoekt op instorten staat. De wanhopige bewoners vertellen je over hun noodlot of zijn niet eens meer in staat om te vertellen wat er aan de hand is, waardoor het avontuurlijke trio zelf op onderzoek uit gaat. Trouw aan de Dragon Quest-traditie spreekt vrijwel elk dorp zijn eigen accent, zoals het Duitse Regenstein of het door Italiaans geïnspireerde l’Arca. Afgezien van wat woordgrappen voegen de accenten niets toe; integendeel, dit zorgt ervoor dat elk nieuwe dorp dat je bezoekt aanvoelt als een geïsoleerd fragment. Dat klinkt mi chien negatief, maar het werkt. Dragon Quest 7 voelt hierdoor aan als een verhalenbundel of sprookjesboek, waarbij elk dorp een verhaal vertelt van drie à vier uur.
Het redden van de werelden gaat gepaard met het vechten tegen hordes vijanden. Totdat dat je de Alltrades Abbey bereikt om je party naar wens in te richten, is er weinig ruimte om te experimenteren met de gameplay. Kiefer deelt fysieke aanvallen uit, Maribel geeft de voorkeur aan magie en het hoofdpersonage gebruikt een mix van beide. Je kunt je teamgenoten zelf aansturen, maar ook kiezen uit handige presets zoals ‘Fight Wisely’ of ‘Don’t Use Magic’. De voor fans bekende monsters zijn prachtig vormggegeven en rijkelijk geanimeerd, wat het leed van eentonige gevechten enigszins verzacht.
Not-so-Quick Save
Hoewel de game grotendeels gestroomlijnd is voor het moderne publiek is er toch nog ruimte voor veel verbeteringen. De menu’s zijn niet alleen traditioneel vormgegeven, maar ook op deze manier ingericht; personages kunnen slechts sommige uitrusting delen, wat het moeten vergelijken van uitrusting vóór het verkopen een moeizaam proces maakt. Ook is de moeilijkheidsgraad relatief laag en zit de uitdaging vooral in het altijd voorbereid zijn op eventuele baasgevechten. Doordat deze regelmatig uit het niets komen, is het fijn om halverwege een kerker op te kunnen slaan met de Quick Save-functionaliteit. Doordat je hierna geforceerd de game moet afsluiten en weer moet opstarten om verder te spelen, zetten wij onze vraagtekens bij de benaming van deze functie.
Ook audiovisueel valt er genoeg op te merken. Sommige personageontwerpen keren zo vaak terug dat dorpen daardoor hun unieke karakter verliezen. De overworld is erg kaal en de vrij draaibare camera reset zichzelf telkens als je naar een volgend scherm beweegt. Ook is het jammer dat de C-knop van de New Nintendo 3DS hiervoor niet gebruikt kan worden. Een groter gemis is de orkestrale soundtrack van de Japanse versie van Dragon Quest 7, die in de Europese versie vervangen is met een MIDI-soundtrack.
Dragon Quest 7: Fragments of the Forgotten Past is vanaf 16 september verkrijgbaar voor 3DS.