Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

We hebben in de loop der jaren altal van games zien langskomen die zijn gebaseerd op een leven tijl.Gamereeksen zoals Tony Hawk Pro Skater, Def Jam Vendetta, Getting Upen ook Need for Speed Underground proberen in te spelen op depopulariteit van moderne subculturen. De breakdance cultuur is echternog niet een bron van inspiratie geweest voor gamemakers. En ditterwijl breakdancen alweer een paar decennia bestaat. Met B-Boy wilSony toch een poging doen om deze nog steeds levendige cultuur eenplaats te geven in de gameswereld. Een PS2- en PSP-versie zijnuitgebracht. Wij kijken of PSP-versie van de game ons kan bekoren.

Voordat kan worden begonnen met hetuitvoeren van breakdance moves, moeten eerst een aantalvoorbereidingen worden getroffen. Zo zal er allereerst een keuzemoeten worden gemaakt of er gespeeld gaat worden met een B-Boy of eenB-Girl. Na het maken van deze keuze kunnen allerlei kenmerken wordenaangepast van het uiterlijk van de persoon. Lichaamsbouw, huidskleur,type haar en meer zorgen ervoor dat je karakter kan wordengepersonaliseerd. De opties zijn mi chien niet zo diepgaand als inbijvoorbeeld Fight Night, maar er is genoeg keuzevrijheid om eenbevredigend resultaat te bewerkstelligen. Later in de game is hetoverigens ook nog eens mogelijk om je personage nog meer aan tepa en met extra kleding.

Voordat begonnen wordt met spelen, ishet ook nog eens aan te raden om eerst de tutorials door te lopen. Demakers van B-Boy hebben wat betreft gameplay leentjebuur gespeeld bijmeerdere andere games, maar het eindresultaat mag je toch behoorlijkuniek noemen. Centraal staan de ‘battles’ die je als speleruitvecht tegen andere B-Boys (en Girls). Met de vier functietoetsenzijn vier types hoofd moves uit te voeren. De liefhebbers van de TonyHawk reeks zullen dit systeem al gauw herkennen. Door defunctietoetsen in combinatie met de richtingstoetsen te gebruiken,kunnen meer uitgebreide moves worden gemaakt. Deze worden in de loopvan de game vrijgespeeld en kunnen vaak worden ondergebracht ondereen knop naar keuze. De moeilijkheid ligt 'em echter niet in hetuitvoeren van de moves maar in het behouden van ritme en dezogenoemde flow. Om de speler heen is een ronddraaiende cirkel tezien, bestaande uit verschillende kleuren. Wanneer deze langs eenstilstaande cursor komen, kan worden gekozen om moves in te zetten.Dit is op elk moment te doen, maar als de goede kleur de cursorpa eert, kan een combo worden gemaakt. Dit heeft natuurlijk eenhogere score tot gevolg. Een hogere score kan ook worden behaald doorde L1- of R1-knop op de juiste momenten ritmische in te drukken.Hiermee kan de ingezette move langer worden aangehouden. Dit aspectdoet erg denken aan het concept van Dance Dance Revolution enParrappa teh Rapper.

Battles win je door medailles teverdienen die binnen bepaalde disciplines liggen. Zo kun je eenmedaille verdienen voor ritme, creativiteit, flow, blow up enfoundation. In elke battle wordt de nadruk op andere medaillesgelegd, dus afwi eling is een vereiste. De winnaar is degene diebinnen de disciplines die worden vereist het meest heeft laten zien.Als je wint van een tegenstander krijg je bovendien éénvan zijn moves. Het is erg verslavend om alle moves te verzamelen entoe te voegen aan je repertoire.

Het is met dit soort vernieuwendegameplay vaak moeilijk om te bepalen of de makers het bij het rechteeind hebben. In het geval van B-Boy is men er over het algemeen zeergoed in geslaagd om het systeem uit te werken. Uiteindelijk is hetbelangrijkste bij dit soort gameplay dat het uitvoeren van moves encombo's je met een gevoel van voldoening achterlaat. Dit is iets waarde game zeker in slaagt. Valkuilen zoals een slechte registratie vanhet tijdig indrukken van knoppen zijn hierbij gelukkig ook voorkomen.Mi chien verpesten ze de gameplayniet, maar er zijn toch wel een aantal dingen aan te merken op degame. Door het dynamische cameragebruik tijdens een battle wil hetnogal eens voorkomen dat het zicht ontnomen wordt van de gekleurdering die de speler omcirkelt. Als de camera ver uitzoomt wil dezichtbaarheid ervan ook nog wel eens worden verminderd. Ditmaal lijkthet te komen door het kleine schermformaat van de PSP en de lagereresolutie ten opzichte van een gewone tv. Deze ring is cruciaal bijhet uitvoeren van de moves en het is daarom vaak onmogelijk omvolledige controle te hebben. Meestal is het systeem vergeeflijkgenoeg om toch te winnen, maar het gevoel dat er meer in had kunnenzitten, bekruipt je aan het einde wel.

Een ander nadeel is denoodzaak om op je tegenstander te moeten wachten. Eén se ieduurt meer dan 40 seconden en het gaat al snel vervelen als je, nadateen battle al 3 keer is verloren, nog eens wilt spelen. Van geheelandere orde, maar ook niet bevorderlijk voor het speelplezier zijn delaadtijden. Het is me een raadsel hoe een game van Sony toch zulkelange laadtijden kan hebben. Vooral bij het opstarten van het spelduurt het wel een paar minuten voordat de eerste battle gespeeld kanworden. Voor een handheld-game is dit eigenlijk een grote no-no.

  Een online mode is niet aanwezig inB-Boy. Hoewel dit gedeeltelijk goed wordt gemaakt door de aanwezigearcade mode, is het toch jammer dat de eigenaars van de game niet hungezamenlijke intere e kunnen delen. Een game als B-Boy zalhoogstwaarschijnlijk niet de meest populaire game ooit worden en hetzou mooi meegenomen zijn om tegen elkaar te battlen. Een ad-hocmultiplayer mode is in een onbekende game als dit niet toereikend.

Het grafische aspect van B-Boy is zeerindrukwekkend. De levels zien er gedetailleerd en afwi elend uit enhet publiek is volledig geanimeerd weergegeven. Het meest in het ookspringend is de animatie van de karakters. Elke move wordt perfectweergegeven, maar ook vooral de overgang tu en de moves is zeervloeiend. Hierop is absoluut niets aan te merken. Ditzelfde geldtvoor het geluid. De muziek (hoewel niet altijd mijn smaak) is geheelin de stijl van de game en brengt je in de breakdance sfeer. Ookzorgen de omgevingsgeluiden voor een toegevoegde waarde. Geluiden vande stad en het gejoel van het publiek zorgen voor lekkere authentiekeurban sfeer zonder irritant te worden.

Conclusie:Het games als B-Boy ben je als uitgevereigenlijk altijd riskant bezig. De kans bestaat dat maar een kleindeel van de doelgroep wordt aangesproken; namelijk de doelgroep diecentraal staat in de game. Dit is gelukkig niet het geval met B-Boy.De cultuur wordt niet irritant neergezet zodat het mensen afschrikten bovendien is de gameplay solide genoeg om iedereen aan te spreken.Mensen die wel wat hebben met de breakdance cultuur zullen zichbovendien alleen maar meer vinden in deze game. De game kent zekerzijn problemen, maar wordt er niet onspeelbaar door. Laten we hopendat deze problemen in de eventuele opvolger van B-Boy zijn verholpen. 
Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou