Vroeger hadden we niet één vage, metafysische God nodig om de witte ruimtes achter de verschillende waarom-vragen des levens in te kunnen vullen, maar een heel legertje gepersonifieerde goden. Om die goden en hun departementen uit elkaar te kunnen houden, verzonnen de Grieken, Germanen en Egyptenaren prachtige verhalen rond de opperwezens. Prachtige mythes waarvan je je nu moeilijk kunt voorstellen dat mensen het voor waar aannamen, maar die wel een uitstekende inspiratiebron vormen voor gameontwerpers. Want zeg nu zelf, aardbevingen oproepen en vijanden verstenen of in varkens veranderen is toch veel leuker dan over water lopen?

Na Age of Empires: Age of Kings (2006) is Age of Empires: Mythologies de tweede Age of Empires-game voor de Nintendo DS. En net als Age of Kings is ook Mythologies een turn-based strategiespel, in tegenstelling tot de Age of Empires-games voor de PC die allemaal in real-time gespeeld werden. Toch is aan de spelopzet niet zoveel veranderd. Je ontgint grondstoffen, bouwt een basis, traint een legertje soldaten en trekt ten strijde. Intu en doe je onderzoek naar nieuwe technologieën die je manschappen sterker maken of andere voordelen geven. Door flink wat grondstoffen te sparen kun je naar een nieuw tijdperk evolueren, waardoor je meer soorten gebouwen en manschappen mag maken.

Toch is Age of Empires: Mythologies op het oog minder complex dan de real-time varianten van Age of Empires. Je hebt nog maar twee soorten grondstoffen en je hoeft geen werkers op en neer te laten lopen om die te ontginnen. Het aantal gebouwen dat je neer kunt zetten in veel beperkter en een stevige muur om je basis bouwen is niet mogelijk. Deze keuzes zijn gemaakt om het spel nog enigszins overzichtelijk te maken en het aantal handelingen per beurt binnen de perken te houden. De tientallen eenheden die je allemaal afzonderlijk moet aansturen, vergen namelijk veel van je tijd.

In strategisch opzicht lijkt Age of Empires: Mythologies nog het meest op de Advance Wars-reeks. Elke eenheid kan per beurt een aantal stappen zetten en vervolgens één vijand aanvallen. Infanterie en cavalerie moeten naast hun vijand staan om ze aan te vallen, boogschutters kunnen alleen van op afstand aanvallen en kunnen zich ook niet verdedigen wanneer ze van dichtbij worden aangevallen. De strategie in Mythologies zit vooral in de positionering van je eenheden en de keuzes die je maakt bij het aanvallen. Elke eenheid is zwak tegen bepaalde tegenstanders en sterk tegen anderen, via het wel bekende steen-papier-schaar-principe. Het duurt behoorlijk lang voordat je echt gevoel krijgt voor welke eenheden sterk zijn tegen welke opponent, maar gelukkig geeft het spel, zij het ietwat cryptisch, een indicatie van of je succesvol zult zijn of niet.

Het Mythologische spelelement speelt een belangrijke rol in Age of Empires: Mythologies en zorgt ervoor dat het spel zich behoorlijk onderscheidt van The Age of Kings. Elke keer dat je een tijdperk verder gaat kun je een nieuwe God kiezen om te aanbidden, die weer nieuwe helden, mythologische wezens en goddelijke krachten met zich meebrengt. Vooral de helden zijn belangrijke eenheden. Ze zijn van zichzelf al aanzienlijk krachtiger dan de normale eenheden, ze hebben ook nog eens de mogelijkheid relikwieën op te pikken die bijvoorbeeld extra kracht of inca eringsvermogen geven. Je kunt van elk type held er maar eentje tegelijk hebben, maar als ze sterven kun je wel zo even een nieuwe kopen. Was je ze voorgoed kwijt geweest, dan was het pas écht zaak geweest ze te koesteren.

Waar bijvoorbeeld Civilization Revolution te kampen had met een vrij hoge instapdrempel, daar biedt Age of Empires: Mythologies je alle hulp die je nodig hebt. Het spel kent een uitgebreide tutorial die je alle kneepjes van het vak leert, maar ook tijdens de campagne wordt alles je nog eens uitgelegd. Het spel zegt dan ook niet voor niets dat de tutorial overbodig is als je enigszins bekend bent met het genre. Op een paar kleine dingen na werkt alles als vanzelfsprekend en kun je zowel met de stylus als met de knoppen je eenheden vlot aansturen over het slagveld. Wanneer je legers echt groot worden en je je manschappen steeds stuk voor stuk naar voren moet plaatsen, gaat mi chien iets teveel vaart uit het spel verloren. Gevechten tu en twee gelijkwaardige partijen kunnen tot in den treuren aanhouden en Mythologies kent weinig methodes om echt door te kunnen stoten. De goddelijke krachten zouden dat moeten doen, maar wanneer je al een flink leger hebt kun je die makkelijk inca eren.

Visueel ziet Age of Mythologies er uiterst verzorgd uit. Wanneer je ze naast elkaar legt, ziet Civilization Revolution eruit als een aantal aan elkaar vastgeplakte tegeltjes, waar Age of Mythologies je een coherent wereldje voorschotelt. Bergen, bos, vlaktes, piramides, meren en oases, maar ook zeker de visualisatie van de gevechten in het bovenste scherm, alles ziet er uiterst verzorgd uit. Tegelijk is het spel erg overzichtelijk, behalve wanneer de eenheden echt op een kluitje staan. Dan is het soms lastig te zien welk vakje je hebt geselecteerd bij een aanval, waardoor je nog wel eens de verkeerde vijand aanvalt. Verder niets dan lof over het grafische aspect. Age of Mythologies laat zien dat er op de DS meer mogelijk is dan de grove, dikomlijnde iconen van Civilization.

Ook inhoudelijk schiet Mythologies niet tekort. Een uitgebreide campagne met drie speelbare facties zal je heel wat uren bezig houden. Het verhaal in de campagnes voelt wat triviaal, maar dat is niet echt een gemis bij een strategisch spel als dit. Naast de campagne zijn er ook nog lo taande scenario's en een skirmishmodus met een aanzienlijk aantal speelvelden. Wil je Age of Empires: Mythologies echt helemaal doorspelen, dan ben je werkelijk tientallen uren verder. Het spel heeft, zoals turn-based strategiespellen dat vaak hebben, de vervelende neiging veel langer te duren dan de tijd die je er voor je gevoel insteekt. Ideaal voor lange treinreizen, die nog maar half zo lang zullen lijken. En eigenlijk is dat toch de beste indicatie dat je met een goed spel te maken hebt. Wanneer het blijft boeien en de tijd sneller lijkt te gaan dan je denkt, dan is het in zijn opzet geslaagd.