Mario Party is natuurlijk een verzameling van minigames. Je springt in deze versie bijvoorbeeld van paal naar paal om fruit te verzamelen, terwijl je vrienden hiervan weerhoudt door tegen ze aan te springen. Of je gaat met de groep springtouwen en duwt vrienden het touw in. Dat is niet noodzakelijkerwijs desastreus, ware het niet dat het ‘touw’ eigenlijk een zwerm wespen is. Kortom, het is weer een aanslag op de A-knop en biedt de fervente Mario Party-speler precies wat hij verwacht.
Bowser-modus
De grootste vernieuwing van Mario Party 10 is dus de Bowser-modus. Hierin is één van je vrienden Bowser, die de rest van de groep het leven zuur probeert te maken. Bowser speel je op de GamePad en de er kunnen vier Wii-Motes worden aangesloten voor de andere spelers, waardoor je nu met vijf spelers bent – een record voor de bordspelreeks.
Een aantal minigames hebben we al uit kunnen proberen in deze speelstijl. Zo is er Bowsers Bad Breath, waarin de spelers over een plateau rennen om vuurballen uit de schildpadbek te ontwijken. De GamePad bepaalt de richting waarin Bowser vuur spuwt. Door deze verticaal te houden en naar links of rechts te bewegen, kun je bijsturen. Op het scherm zie je dan waar je aanvallen uitkomen. Het is duidelijk dat er veel aandacht is geschonken aan de rol die de GamePad kan spelen. In een andere minigame houdt Bowser een vierkant bord vast, waar horizontaal en verticaal vuurstralen overheen glijden. De richting bepaal je door de controller plat te houden en licht te kantelen, Bowser doet vervolgens precies hetzelfde.
De minigames krijgen een nieuwe dynamiek nu één van je vrienden de slechterik beheerst. Als je in deze modus een medespeler in de weg zit door bijvoorbeeld op hem te springen, help je namelijk ook nog eens de tegenstander die naast je op de bank zit. Dat voelt toch anders dan samen verliezen van de computer. En verliezen zal je, want Bowser heeft duidelijk de overhand. Ook al lukt het hem niet alle spelers volledig uit te schakelen, toch zal hij in ieder geval iemand raken. Het is voor de vier spelers dus geen kwestie van winnen, slechts van meer of minder verliezen.
Interactief bord
Mario Party combineert deze minigames in een groot bordspel. Deze spelwereld is nog steeds leuk om te zien en er kan in deze versie meer mee gedaan worden dan voorheen. Zo kunnen Mario en zijn vrienden een achtbaanrit maken waardoor zij sterren kunnen verdienen. Hierdoor wordt het bord iets meer dan slechts een mal om de minigames in de gieten. Desalniettemin voelen sommige acties meer als opvulling van de tijd, dan dat ze daadwerkelijk leuk zijn om te doen. Zo kan je in gevecht raken met een muur, waarna je dobbelstenen moet gooien om hem te verslaan. Voor de speler is het niet meer dan op A klikken en hopen op een goede uitkomst.
Dat het soms lang duurt om een minigame te spelen, ligt ook aan het feit dat de spelers als groep vluchten voor Bowser. Elke speler gooit een dobbelsteen en komt ondertu en hooguit een voorwerp tegen. Hierna probeert Bowser hen in te halen door in één keer met een handvol dobbelstenen te gooien. Als dit niet lukt, kan het dus zijn dat je een aantal rondes voornamelijk bezig bent met lopen zonder je aartsvijand tegen te komen. Dit is ten opzichte van Mario Party 9 dus weinig verbeterd.
Bowser moet het maken
De minigames zijn dus prima en ze bieden zelfs een extra dimensie door de inzet van de GamePad. Een nieuwe dynamiek tu en de spelers onderscheidt Mario Party 10 van zijn voorgangers. Dan moet het er uiteraard wel van komen dat je de minigames kunt spelen, maar hier is geduld voor nodig in het bordspel. De vraag is dan ook of de minigames intere ant genoeg zijn om zonder deze context te spelen. De verdere uitwerking van Bowser zal het waar moeten maken.