Elden Ring mengt traditie met ambitie

De belofte van een Dark Souls-game in een open wereld spreekt behoorlijk tot de verbeelding. Anderzijds is die beschrijving juist heel sec. Elden Ring is soms vrij letterlijk Dark Souls in een open wereld; Dark Souls 3 om precies te zijn. Een flink deel van de wapens, magische spreuken, animaties en zelfs bepaalde vijanden worden hergebruikt. De eerste momenten van Elden Ring zijn gesneden koek voor iedereen die dit soort games grijs speelt. Er is zelfs een pittige baas die nog eens extra duidelijk maakt dat het DNA van het genre nadrukkelijk aanwezig is. 

Grot, grotter, grotst

Wie iets verder en langer kijkt, merkt op dat alles anders is. Er is geen gordijn van mist dat je ervan weerhoudt om verder te gaan. Je kunt langs de baas rennen, eromheen sluipen of een compleet andere kant op lopen. Zo viel mijn oog op een eiland vlak aan de kust. Er moest een manier zijn om daar te komen, vond ik, dus dat werd mijn eerste doel. Wat volgde was een ontdekkingstocht waarbij de focus steeds weer een stukje verder kwam te liggen. Een grot hier, een vallei daar en uiteindelijk dat enorme kasteel dat continu aan de horizon lonkt. Wie ooit een openwereldgame gespeeld heeft, weet hoe het riedeltje werkt. Hoe kan het dan dat het zo monumentaal voelt nu FromSoftware het probeert?

Dat heeft waarschijnlijk te maken met het Breath of the Wild-effect. Toen Nintendo bekendmaakte zijn eerste stappen in het openwereldgenre te gaan zetten, had iedereen daar een bepaald idee bij. Ik zag bijvoorbeeld een kaart propvol vraagtekens voor me, maar wat ik kreeg was een innovatieve, haast primitieve benadering van het genre. Nintendo schrapte al het overbodige en kwam zo met Breath of the Wild tot de kern van wat dit type spel zo prikkelend maakt. Wat als je echt overal heen kunt en helemaal zelf je avontuur uitstippelt? Elden Ring gaat niet per se eenzelfde (r)evolutie teweegbrengen, maar het idee van de gewichtige en gewogen gameplay van Dark Souls, gecombineerd met dat ultieme avonturiersgevoel? Daar wordt een mens wild van.

Het is niet zeker of Elden Ring dit geschetste droomscenario ook daadwerkelijk waar gaat maken. De wereld van het spel staat of valt met wat er allemaal te ontdekken is, of dat gevarieerd genoeg blijft en of die open opzet niet ten koste gaat van zorgvuldig uitgedachte spelmomenten en -mechanieken. Daar is Dark Souls tenslotte groot door geworden. Na de eerste paar uur durf ik er wel op te hopen, zij het met een slag om de arm. Dit voorproefje van de volledige wereld voelde in ieder geval vrij groots aan, zonder op dichtheid in te boeten. Er hangt altijd een wortel binnen handbereik.  

Elden Ring.torrent

De beste bijrol gaat alvast naar het magische paard dat je vergezelt: Torrent. Met een druk op de knop roep je hem op en draaf je door naar je volgende bestemming. Je stapt ook net zo snel en makkelijk weer af als je bijvoorbeeld een groepje vijanden of een grot ziet. Maar er is nog een derde optie: je kunt in Elden Ring ook te paard gevechten aangaan. Die mogelijkheid voelt nu al onmisbaar, want hierdoor blijft het tempo erin, mocht je geen zin hebben in talloze onderbrekingen. Wie juist liever de tijd neemt om iedere confrontatie zo veilig mogelijk te benaderen, gaat blij zijn met de sluipfunctie die vanuit Sekiro is meeverhuisd. Met Elden Ring biedt FromSoftware meer dan ooit de mogelijkheid om je eigen speelstijl te kiezen. 

Dat moet ook wel, want zonder een afgebakend pad is het noodzakelijk dat er meerdere wegen naar Rome leiden. Het mag niet zo zijn dat je alleen met zwaardvechten een kans maakt, en niet met sluipen of te paard. From Software lijkt op het eerste gezicht een belangrijke les geleerd te hebben als het gaat om keuzevrijheid. Zo kunnen personages die zich niet specialiseren in magie alsnog bepaalde magische aanvallen uitvoeren met hun wapen. Verder is er een crafting-systeem om je arsenaal te blijven spekken, zonder dat je daarvoor steeds afhankelijk bent van een goed verstopt personage in de wereld. Er is zelfs gedacht aan mensen die nul behoefte hebben om mee te doen aan het online gedeelte. Voor hen is er hulp beschikbaar in de vorm van computergestuurde geesten die je op kunt roepen om voor je te vechten. 

Testen voor toegankelijkheid

Deze veranderingen maken Elden Ring in zekere zin toegankelijker, maar nog altijd binnen de grenzen van het ontoegankelijke. Dit gaat niet ineens de game worden waarbij iedereen zomaar kan instappen. Daarvoor blijven de systemen, het verhaal, de personages en eigenlijk ieder ander aspect te obscuur. Een ‘mooi’ voorbeeld hiervan is de multiplayer. Er zit dit keer daadwerkelijk een onderdeel in het optiemenu dat ‘multiplayer’ heet, maar vervolgens moet je wijs zien te worden uit acht verschillende items met namen als ‘Furlcalling Finger Remedy’ en ‘Tarnished’s Furled Finger’. Op dit tempo gaat het nog tien games duren voordat FromSoftware revolutionaire termen als ‘create online session’ en ‘join online session’ introduceert. 

Wel heb ik het vermoeden dat Elden Ring alsnog meer mensen aan zich zal weten te binden, al is het maar omdat je vanaf het begin iedere windrichting op kunt. Wie weet komt er daar iets op je pad waardoor het dit keer wel klikt. Dat is al beter dan dat je als speler door de eerste baas gelijk met de grond gelijk wordt gemaakt, samen met die hoop. In Elden Ring ren je dan gewoon de andere kant op. Al loop je altijd het risico dat je daar ineens een vuurspuwende draak tegen het lijf loopt. Het blijft toch de Dark Souls van de openwereldgames. 

Elden Ring komt op 25 februari 2022 uit op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One en pc.