Al gauw wordt duidelijk gemaakt dat Call of Duty: World at War zich niet alleen maar afspeelt in de Pacific, maar ook op het oostfront. Dit tot mijn persoonlijke teleurstelling, want die setting in de pacific was heel erg tof, hier hadden ze wat mij betreft de hele game omheen mogen bouwen. De ru ische campaign is ook vermakelijk om te spelen, maar toch overheerst daar een beetje het 'been there, done that' gevoel. Jammer, want die setting in de Pacific was juist zo tof!
De campaign in de pacific is heel erg intre ant om te spelen. Om de haverklap duiken overal Japanners op die je het leven zuur maken. De omgeving leent zich daar uitstekend voor, overal vrij dichte begroeing afgewi elt met wat hogere bomen. Hierdoor kunnen de tegenstanders overal zitten, dus oplettendheid is een vereiste. Af en toe vallen ze zelfs vanuit bomen aan! De wapens zijn helaas, niet erg intre ant. De wapens in het spel zijn allemaal al eens eerder in de serie voorgekomen, zoals de Garand. Jammer. Wat wel leuk is als ik naar de wapens kijk, is de vlammenwerper. Niks zo leuk om even flink huis te houden en een vuurzee achter je te laten.
De Ru ische campaign is ten opzichte van de vera ende Pacifische Campaign niet erg boeiend. Ok, het is leuk om te spelen. Ok, er is ook wel eens chaos. Maar het geeft niet het overweldigende gevoel dat je krijgt als je de pacifische campaign aan het spelen bent. Dat gevoel dat je ook kreeg in de uitbreiding op het eerste deel in de serie, United Offensive, toen je met allemaal kameraden het plein in Stalingrad bestormde! Nee, dat gevoel is er niet. Een echt interresant verhaal zit er ook niet in dit gedeelte van de single player, eigenlijk geld dat trouwens voor de gehele singleplayer. Het verhaal wordt namelijk verteld doordat de speler brieven en dergelijke van de hoofdpersoon te lezen krijgt. Als ik terugkijk naar de singleplayer van deeltje 4, nee, dan was de manier van vertellen daar wat interresanter.
Vervolgens gaan we naar het belangrijkste gedeelte in iedere Call of Duty game, de multiplayer. In World at War zal je een multiplayer ontdekken die grote overeenkomst vertoont met die van Modern Warfare. Weer zijn er die perks, weer zijn er die beloningen voor het voltooien van een streek. Jammer is dat de mannen van Treyarch laten zien, dat ze niet over de nodige kwaliteit beschikken om er zelf iets aan toe te voegen.
De UAV, een soort radar waarmee je iedere tegenstander op de map kan zien, is er weer. Dit was zeker interresant in de muliplayer van Cod 4, maar.. in de tweede wereldoorlog? Dit valt voor meer dingen te zeggen, zoals de red dot sight die weer terug is. Het lijkt wel alsof de mannen van Treyarch de Multiplayer van deel 4 op sommige punten rechtstreeks overgenomen hebben. Erg zonde, want met een setting in de tweede wereldoorlog had ik liever dingen als de UAV niet gezien. Een verandering die mij ook niet aanstaat, zijn de honden. Erg frustrerend, waar je in deel 4 nog kon schuilen voor de helikopter, komen de honden je met liefde achterna door de gebouwen. De UAV en de honden, waarnaast ook een airstrike beschikbaar is, zijn vrij te spelen door een killstreak te maken.
Ook de perks zijn terug in de multiplayer van deel 5, waarnaast ook weer de mogelijkheid terug is om de vrijgespeelde wapens aan te pa en, met bijvoorbeeld een red dot sight. De perks doen ten opzichte van deel 4 niks verkeerd. Maar dit zegt niet alles, want daar had je perks als de beruchte 'grenade laucher', die erg oneerlijk zijn om tegen te vechten. Je hoort een plofje, zit de granaat vliegen, en vervolgens heb je geen tijd meer om er iets tegen te doen. Dit soort perks zijn weer te verwachten in deel 5. Het upgraden van wapens werkt goed in World at War, zoniet, heerlijk. Jammer is dat de wapens in het spel niet interre ant zijn, net zoals in de singleplayer.
De multiplayer zelf werkt ondanks deze kleine minpunten, weer als een trein. Sommige maps zijn niet erg leuk om te spelen, andere zijn weer briljant. Grafisch zien de maps er ook goed uit, gebrek aan sfeer is er nimmer, wat trouwens ook voor de singleplayer geld. Wat wel jammer is, is dat World at War niet met heel veel mensen in een map te spelen is. Het kan wel, maar de kans dat je in de rug wordt geschoten 10 seconden nadat je begint, is erg groot. Dit kan leiden tot frustraties, zoals in mijn geval, dus ik raad de wat rustigere servers aan. Volg deze tip op en ik garandeer je vele uurtjes plezier met de multiplayer van deel 5, want deze is zeker goed te doen.
Al met al moet ik concluderen dat Call of Duty 5, World at War, zeker geen slechte game is geworden. Het is zelfs een volwaardig deel in de serie te noemen. Uitgever Treyarch stelde mij bitter teleur bij het maken van deel 3 in de serie, maar hier doen ze niks verkeerd, ookal hebben ze het grootste gedeelte van hun spel gebouwd op de fundering van deel 4. World at War is een echte Call of Duty die iedereen zonder problemen aan kan schaffen!