Indigo 2017: Houd Lonely Mountains: Downhill in de gaten | Gamer.nl

Indigo 2017: Houd Lonely Mountains: Downhill in de gaten | Gamer.nl

Tijdens een show als Indigo proef je van talloze soorten indiegames, waar je href="https://gamer.nl/artikelen/achtergrond/indigo-2017-in-de-gevangenis-tonen-indiestudios-hun-vrijheid/">hier </a>en <a href="https://gamer.nl/artikelen/achtergrond/indigo-2017-we-were-here-too-2/">hier </a>meer over leest. Sommige titels weten zich in deze setting goed te presenteren, terwijl andere games in een vluchtige speelsessie met talloze prikkels om je heen minder goed overkomen. Lonely Mountains klikte direct en is wat ons betreft de game van de show.

Het concept is simpel: je dondert met een fietsje door de natuur, terwijl het vrij lastig is om de tweewieler onder controle te houden. Raak je een steen of boom, of land je net verkeerd na een flinke sprong, dan ben je af en moet je opnieuw beginnen bij de start of een checkpoint.

Het doel in de testversie die we speelden is om zo snel mogelijk het einde van het level te bereiken. Denk aan de Trials-games, waar elke seconde winst helpt om hoger op de leaderboards te geraken. Dit betekent dat herstarten bij een checkpoint wellicht niet het beste idee is, omdat je dan een slechte tijd neerzet. Dit betekent ook dat je constant keuzes maakt of een shortcut de moeite waard is. Hoewel deze zijweggetjes veel tijd schelen, zijn ze ook moeilijker en is er een grote kans dat je over het stuur vliegt en met je neus in het gras belandt.

Lonely Mountain

Maakt veel indruk

Wat bij onze speelse ie voornamelijk indruk maakte, is hoe fijn het fietsen aanvoelt. De makers wilden geen simulatie maken, omdat de besturing dan veel te complex wordt. Het resultaat in Lonely Mountains is een onrealistische besturing, die toch het gevoel van mountainbiken weet over te brengen. Het enige wat je als speler nodig hebt is een pookje om te sturen en drie knoppen voor gas, rem en boost. De physics doen de rest, zoals het achterwiel dat in elke bocht een stukje wegglijdt.

Wat enorm helpt bij het simuleren van dat authentieke gevoel, is het geluid: het zand en gras onder je wielen en de wind die langs je oren suist. Hoewel je de game van bovenaf bekijkt en het er verre van realistisch uitziet, voelt het toch echt zo. De feel klopt gewoon en dat is erg knap. Jan Bubenik, een van de makers van de game, glunderde toen we onze blijdschap hierover deelden, want juist aan dat gedeelte heeft het Duitse team van Megagon Industries hard gewerkt.

Op die fiets

De makers deelden de eerste beelden van de game via gifs en deze werden zo positief ontvangen dat de mannen besloten door te gaan. Later wist de game op te vallen met een 'Climate Change Edition', te zien in onderstaande video. Deze video werd een dag nadat bekend werd dat president Trump uit het klimaatakkoord van Parijs stapte gepubliceerd.

De game zou oorspronkelijk gemaakt worden voor smartphones, wat logisch is gezien het 'nog een keertje'-concept. Toch gaan de makers nu eerst voor pc en daarna consoles. Daar is toch meer geld te verdienen. In de demo die we speelden staat duidelijk vermeld dat de makers binnenkort een Kickstarter-campagne starten, maar Jan klonk nog niet zeker. Kickstarter is namelijk een hoop gedoe waar veel tijd in gaat zitten. Hij wil die tijd liever in de game zelf steken. Welke richting de makers de ontwikkeling ook opsturen, wij staan onder aan de heuvel te trappelen om het eindresultaat te spelen.

Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou