GeForce Now biedt krachtige cloud gaming, maar mist soms compatibiliteit

Nvidia is niet bepaald een nieuwkomer in de groeiende kluit clouddiensten. GeForce Now heeft sinds 2013 namelijk al tal van verschillende vormen gekend. Destijds lanceerde de dienst als Nvidia Grid, exclusief voor Nvidia’s eigen Shield-apparaten, met de intentie om games op afstand te streamen via Nvidia’s datacenters. Zolang het abonnement liep, waren allerlei games vrijblijvend speelbaar — enkele uitzonderingen die los aangeschaft moesten worden daargelaten. 

Het GeForce Now van nu

Inmiddels is de belofte van GeForce Now veranderd. Nog altijd biedt Nvidia een manier aan om games op afstand te spelen, maar het featurepakket is sinds 2019 in een nieuwe vorm gegoten. De dienst is tegenwoordig speelbaar via Android en iOS-applicaties, maar kan sinds kort ook aangezwengeld worden vanuit browsers — zelfs op andere consoles en selecte smart-televisies.

Tegen een maandelijkse betaling krijgen gamers toegang tot een virtuele game-pc op Nvidia’s servers, waarvoor men zelf allerhande gekochte games mag aanleveren. Populaire free-to-play-titels, zoals Fortnite en Apex Legends, zijn uiteraard compatibel gemaakt met de dienst.

GeForce Now is momenteel kosteloos uit te proberen. Zonder betaling krijgen gamers voor maximaal één uur toegang tot een “basissysteem” in Nvidia’s cloud, al is directe entree allesbehalve verzekerd. De kans is groot dat niet-betalende geïnteresseerden een poos in de wacht staan, eer ze een game naar wens op mogen starten. Wil je zeker zijn van een plek in de wolken, dan dien je sowieso te betalen.

De zogenaamde prioriteitstoegang tot een ’RTX On’-systeem kost momenteel circa 10 euro per maand — of een krappe 50 euro voor een halfjaar. Nvidia verzekert daarvoor streamingkwaliteit op 1080p-resolutie met 60 frames per seconde, mits de internetsnelheid voldoet. Voor circa 100 euro per halfjaar neem je een premiumabonnement af, met toegang tot een virtuele RTX 3080 en streamingkwaliteit op 1440p-resolutie tot 120 frames per seconde.

Opvallend is hoe toegang tot de GeForce Now-servers vooralsnog ook beperkt lijkt te worden voor betalende klanten. Het standaard abonnement staat sessies van 6 uur toe; voor het duurdere alternatief is dat 8 uur. Natuurlijk draait lang niet iedere gamer marathonsessies die dergelijke limieten overschrijden, maar tijdsrestricties tegen betaling voelen niet meer van deze tijd. Kijk naar concurrenten als Xbox en Google: die doen niet moeilijk over je speelduur in de cloud. 

De verhuur van hardware; niet zozeer games

Sowieso is GeForce Now een abonnementsdienst waarvoor andere verwachtingen gelden. Bij marktleiders als Xbox Game Pass en Google Stadia (Pro) krijgen spelers tegen betaling direct toegang tot een fraaie gamebibliotheek; Nvidia biedt in essentie enkel toegang tot het virtuele systeem. In andere woorden: de speler zelf is geheel verantwoordelijk voor het aanschaffen van games. Van een vrijblijvende eigen catalogus is, afgezien van een wekelijks roulerende greep aan weinig interessante titels, amper sprake.

Sterker nog: lang niet alle pc-games zijn überhaupt compatibel met het virtuele gamesysteem. De telg games die GeForce Now kan streamen groeit gestaag, maar zeker nieuwere of minder populaire spellen zijn niet altijd compatibel met Nvidia’s clouddienst. Ook titels waar Nvidia grote marketingbudgetten en technische ondersteuning aan uitbesteed, zoals recentelijk bijvoorbeeld Battlefield 2042, zijn niet per se direct speelbaar via GeForce Now.

De niet altijd even compatibele cloud

Die onzekerheid over compatibiliteit maakt van GeForce Now een geval apart. Het wel of niet ondersteunen van games heeft vast goede redenen, maar het voelt als een onnodige valkuil voor de dienst. Concurrent Xbox loopt trots te koop met ‘Day One’-toegang voor vrijwel álle blockbusters; bij Nvidia mogen gamers enkel hard hopen dat hun favoriete spellen (spoedig) te streamen zijn. En alsnog dien je de games dus zelf gekocht te hebben, zonder bijvoorbeeld abonneekortingen vanuit Nvidia.

Desalniettemin werkt GeForce Now wel weer netjes samen met allerlei verschillende pc-platforms. Zowel Steam- als Epic Games-accounts zijn zonder al te veel moeite aan de servers te koppelen, waarna de toegang tot gekochte games snel te verifiëren is. Origin (dan wel EA Play), Ubisoft Connect en GOG.com zijn evenals aanwezig op GeForce Now, zij het vooralsnog significant minder prominent. Vooral wat betreft de servicegerichte portfolio geven sommige uitgevers lang niet alles weg aan Nvidia.

Pc-games uit Xbox’ en PlayStations bestand worden, enigszins vanzelfsprekend, zoveel mogelijk geweerd van GeForce Now. Wie dacht een RTX 3080 uit de cloud los te laten op Microsoft Flight Simulator vliegt vooral een retourtje koude kermis. Voor bijvoorbeeld Days Gone geldt eenzelfde lot.

Meer hardware, meer mogelijkheden

De games die wel via GeForce Now speelbaar zijn, werken echter prima. In tegenstelling tot de consoleachtige limieten van andere clouddiensten, laat GeForce Now gamers juist allerlei technische instellingen aanpassen. Veel van de pc-games staan standaard al op aardige presets, maar betalende abonnees zijn vrij om daar bijvoorbeeld RTX-raytracing en allerlei andere grafische mooiigheid bovenop te gooien.

Nvidia’s virtuele systeem kent uiteraard ook weer diens limieten, maar een Cyberpunk 2077 of Control met levensechte reflecties haarscherp kunnen spelen op een draadloze Chromebook blijft toch een gave verschijning. De gestreamde games van Xbox zijn zeker niet lelijk, maar Nvidia gunt gamers net dat beetje meer grafische middelen. Voor hun marktpositie voelt dat niets minder dan gepast.

De laadtijden van de GeForce Now-games zijn niet per se van wereldniveau, maar ze vliegen snel genoeg voorbij. Nvidia’s servers lijken qua opslag te draaien op iets vergelijkbaars met ssd’s van de PCIe 3.0-generatie. Lees: vele malen sneller dan de Xbox One-limieten waarmee xCloud lanceerde, maar merkbaar langzamer dan de high-end PCIe 4.0-ssd’s van nu.

Streamkwaliteit en -gemak overtuigt, maar nog niet altijd

Los van het hardware-technische verhaal, mag de streamkwaliteit van GeForce Now er wezen. Over een stabiele, draadloze verbinding is de inputvertraging minuscuul — voor allesbehalve snelle of competitieve spellen zo goed als onmerkbaar. Datzelfde geldt voor de beeldcompressie; zelfs in de donkere en soms onnavolgbare omgevingen van Control kom je zelden compressie-artefacten tegen.

In bloedmooie avonturengames met ‘RTX On’-mogelijkheden komt GeForce Now het best tot zijn recht. De beelden kunnen aanzienlijk mooier ogen dan wat concurrerende clouddiensten uitspuwen; met een enigszins betrouwbare (draadloze) verbinding pluk je daar genoeg visuele vruchten van.

Wel weer jammer: de framerate van de specifieke games wordt bijtijds beperkt. Nvidia gaf recentelijk toe sommige streams stilletjes te beperken tot 45 fps, ondanks de afbetaalde belofte van 60 of zelfs 120 frames per seconde. Dat zou specifiek titels betreffen waarin de lagere beeldverversing toch al minder merkbaar is, maar echt netjes voelt nóg een limiet ook niet.

Bij snellere games duiken helaas meer ongewenste beeldverschijnselen op. Een paar afdalingen in Descenders ogen, zelfs over de bekabelde verbinding, zowel wazig en korrelig tegelijkertijd. Her en der lijkt het beeld onnodig ‘verscherpt’ te worden, terwijl hevige compressie daaroverheen de kwaliteit geheel om zeep kan helpen. Snellere games blijven alsnog speelbaar, maar bij de snelste vlagen voelt het even alsof je anno 2007 terugschakelt naar 480p op YouTube.

De gestreamde games kunnen, net als native pc-games, overigens wel netjes bestuurd worden met muis en toetsenbord en allerlei (draadloze) invoerapparatuur. In tal van spelmenu’s behouden smartapparaten daarnaast ook vaak hun aanraakgevoelige besturing. Daarentegen biedt Nvidia vooralsnog geen knoppen-overlay aan om games op puur en alleen een smartphone te spelen; een controller erbij is in dat geval nog altijd een vereiste.

Op consoles zit het, wat dat betreft, ook niet bepaald mee. Als games eenmaal draaien via bijvoorbeeld de Edge-browser op de Xbox One, dan draaien ze prima. Maar zie eerst maar eens bij je accounts te geraken. Inloggen op het anders zo gemakkelijke Steam kan met GeForce Now een crime zijn. In een Linux-emulator die via een browser gestreamd wordt, is het aan de eindgebruiker om de Steam Big Picture-modus aan te sturen, zij het wel met een Xbox-controller die ondertussen zowel voor muis, gamepad én toetsenbord moet spelen. Al die protocollen, input en sneltoetsen die elkaar tegenspreken, maken ’even een wachtwoordje intikken’ een opmerkelijk zooitje, wat haaks staat op beloftes over het naadloze gamestreaming anno nu.

Voor wie is GeForce Now bedoeld?

GeForce Now is een gemengd overtuigende clouddienst. Qua hardware heeft Nvidia alles in huis om de kroon van ’mooiste streamingdienst voor games’ te claimen, maar de vele haken en ogen doen de overtuigingskracht weer teniet. Voor een tientje in de maand huur je vooral toegang tot een aardige gamecomputer in de cloud, maar wat je daar precies op mag spelen, is wel erg vaak onzeker.

Dat de betaalde abonnementen nauwelijks tot geen toegang verstrekken tot een zekere ‘gratis’ gamebibliotheek, helpt de prijsoverweging ook niet bepaald. Wie koopt er immers pc-games voor een pc die je niet daadwerkelijk bezit? GeForce Now loont zodoende bovenal voor gamers die al een flinke catalogus aan pc-games verzameld hebben, maar simpelweg geen krachtige spelcomputer (meer) in huis hebben staan.

Diezelfde gamers zouden in veel gevallen een upgrade overwegen, ware het niet dat de hardwaremarkt al ruim een jaar in zwaar weer zit. Zeker nu nieuwe videokaarten overdreven duur in de markt staan, heeft GeForce Now een bepaalde aantrekkingskracht — ongeacht de soms wrange beperkingen.

Bekijk het zo: voor circa 50 euro kun je het aanschaffen van een nieuwe pc weer voor zes maanden uitstellen. Als geinige bijkomstigheid is die al dan niet gelimiteerde cloud-pc ook nog eens geheel mobiel, afhankelijk van waar je een betrouwbare internetverbinding kunt vinden.

Voor dit artikel probeerden we GeForce Now een kleine maand uit, op verschillende apparaten en in uiteenlopende scenario’s. Onder de beproefde set-ups vielen onder meer twee moderne Android-smartphones, Nvidia’s eigen Shield TV (2017), een recent Chromebook, de Edge-browser van Xbox One en Nvidia’s afzonderlijke Windows-applicatie. Slechts één keer viel een draadloze verbinding over Wi-Fi volledig weg, maar deze werd na enkele seconde weer hervat.