Marvel’s Spider-Man 2 voelt fris genoeg om te blijven plakken

Slingeren, brandjes blussen, duiven vangen en de stad beschermen tegen mafkezen met maskers en dierlijke eigenschappen, terwijl je tevergeefs je identiteit geheim probeert te houden. De meesten zijn inmiddels wel bekend met een typische dag uit het leven van een vriendelijke, lokale superheld, zeker wanneer je zowel Marvel’s Spider-Man als Miles Morales van begin tot eind hebt doorgespeeld. Hoe zorg je er als ontwikkelaar voor dat spelers een derde avontuur niet als een sleur gaan ervaren? Daar lijkt Insomniac Games een aantal oplossingen voor te hebben gevonden.

Sierlijk neerstorten

De slingermechaniek uit de voorgaande twee games is zo goed uitgewerkt, dat je het als het kloppende hart van de reeks kan beschouwen. Het zou overdreven zijn om te stellen dat je alleen maar tijd in de lucht doorbrengt, maar veel scheelt het soms niet. Toch moet er een manier gevonden worden om dit essentiële onderdeel van de reeks als ‘nieuw’ te laten aanvoelen, want met een simpele verandering van het jaargetijde kom je geen tweede keer weg. Dus wat nou als de twee helden naast slingeren ook kunnen vliegen, zo moet Insomniac gedacht hebben. We hebben het dan niet over een enkeltje in een straaljager of een volledige, Da Vinci-achtige vliegmachine waarmee het duo door de straten van Harlem zoeft, maar een wingsuit, vergelijkbaar met die uit Steep of Just Cause 4. En dan meer zoals in Steep, want we kunnen met alleen de wingsuit geen grote afstanden doorkruisen zonder de grond te raken.

Insomniac heeft hier oprecht goed rekening mee gehouden. Het mag niet zo zijn dat iedereen er straks voor kiest om overal naartoe te vliegen, omdat het simpelweg sneller en effectiever werkt dan slingeren. Tijdens het eerste halfuur van onze speelsessie met de game hebben we er een sport van gemaakt om zo weinig mogelijk webslingers te schieten terwijl we ons van missie naar missie verplaatsten. Gelukkig kwamen we er al snel achter dat het vliegen eerder gezien kan worden als sierlijk neerstorten, en dat het vooral voor wat extra variatie zorgt tijdens het slingeren. Daarnaast zorgt het ervoor dat je je in laag bebouwde gebieden of boven wateroppervlaktes, zoals in Central Park, nog steeds snel en plezierig kunt voortbewegen, zonder dat het speltempo wordt vertraagd.

Knopjes rammen

Op de momenten dat je niet aan het slingeren ben, deel je waarschijnlijk rake klappen uit. Soms vecht je tegen een gigantische mechanische neushoorn, soms tegen een stel onbekwame plofkraakbandieten. In grote lijnen blijft de aanpak tijdens het vechten veelal hetzelfde. Het is dus minstens zo belangrijk dat naast het voortbewegen door de spelwereld ook de combat wordt opgefrist. Met een sloot nieuwe animaties kom je een heel eind – alle nieuwe spectaculaire acrobatiek is welkom – maar na twee games dreigde de combat repetitief te worden. Gelukkig lijkt Insomniac zich ook hier wat van te hebben aangetrokken, want naast de offensieve toevoegingen van de Symbiotische aanvallen van Peter en de Venom-krachten van Miles, worden er ook een aantal impactvolle toevoegingen aan de combat gedaan op verdedigend vlak.

Zo kwamen we er tijdens het spelen achter dat je niet langer iedere aanval kunt ontwijken, en dat je bij roodgloeiende aanvallen alleen schadevrij blijft wanneer je deze op het goede moment pareert. In andere woorden: parry’s uitvoeren is een ding in Spider-Man 2, en dat geeft de combat een nieuwe laag. Zo merkten we dat je met een goede beheersing van de parry-knop vrij lang in de aanval kunt blijven en dus niet telkens meer hoeft weg te duiken voor alles wat jouw kant op wordt geslingerd. Kogels vindt Spider-Man trouwens iets minder leuk om te pareren, al kwamen we daar iets te laat achter. Sorry, Peter.

Later in de demo werd er nog een speciale aanval van vijanden geïntroduceerd, namelijk de Crushing Attack. Deze kun je juist niet pareren, en moet je koste wat het kost ontwijken met de dodgeknop. Je begrijpt dat deze toevoegingen ervoor zorgen dat je niet langer lukraak op knopjes kunt rammen en dat de gevechten er een stuk tactischer op worden.

Symbi-óh-óh…

Nog heel even over die Symbiotische krachten van Peter. Je kunt ze vergelijken met de Venom-krachten van Miles uit de vorige game, maar dan een stuk agressiever. Zo heb je een aanval die vooral sterk op afstand is, waarmee één specifieke vijand met een keiharde zweepslag op de grond klettert, maar beschik je bijvoorbeeld ook over een crowd control-aanval waarmee je in één ruk meerdere vijanden de atmosfeer in lanceert. Deze symbiotische aanvallen voelen niet alleen lekker gewichtig aan, maar ogen zichtbaar een stuk minder gecontroleerd dan die van Miles.

Hierdoor word je je tevens steeds bewuster van het feit dat dat zwarte spul misschien niet zo goed past bij een vriendelijke superheld als Spider-Man, die zichtbaar minder beleefd wordt dan we van hem gewend zijn. En niet alleen gedurende de verhalende tussenfilmpjes, maar ook via de uitspraken die hij bijvoorbeeld tijdens het slingeren en het beantwoorden van telefoontjes doet. Zo wordt de stem van acteur Yuri Lowenthal iets dieper, en voel je dat Parker minder plezier heeft en moeilijker geduld opbrengt tijdens typische achtervolgingen door de stad.

Vooralsnog lijkt Kraven the Hunter de grote slechterik van het verhaal, maar dat er iets met Venom staat te gebeuren weten we sinds de aankondiging van de game al. Het ervaren van die langzame opbouw tijdens het spelen voegt een nieuwe laag aan de spelbeleving toe. Om nog maar te zwijgen over de andere baasgevechten waar je mee te maken krijgt. Zo hebben wij tijdens onze speelsessie pak ‘m beet drie kwartier aan een specifiek baasgevecht besteed – we zullen niet verklappen wie dit was – en gaan deze gevechten een stuk dieper dan in de vorige games. Deels door de toevoegingen aan de combat, maar ook door de moeilijkheidsgraad en de verschillende fases van de schurk.

Grote, rode cirkel

Ondanks dat er vooral wordt voortgeborduurd op de nagenoeg vlekkeloze eerste twee spellen, voelt Marvel’s Spider-Man 2 vooralsnog niet teveel als een herhaaloefening aan. De subtiele, maar bij wijlen impactvolle toevoegingen zorgen voor een fris gevoel tijdens het verkennen van de vertrouwde spelwereld. Zo gaan de (baas)gevechten dieper, is het voortbewegen in de spelwereld nog leuker gemaakt dankzij de wingsuitmechaniek en is de stad met de toevoeging van Queens en Brooklyn groter dan ooit. In andere woorden: als je de vorige twee delen leuk vond, zien wij geen enkele reden om 20 oktober op je kalender niet van een grote, rode cirkel te voorzien.

Marvel’s Spider-Man 2 is vanaf 20 oktober 2023 verkrijgbaar voor PlayStation 5.