Final Fantasy 7 Rebirth combineert herkenbaarheid met vernieuwing

Op het Square Enix-kantoor in Parijs speelden we twee gameplaysegmenten van Final Fantasy 7 Rebirth op PlayStation 5. Ook spraken we met producent Yoshinori Kitase, regisseur Naoki Hamaguchi en creative director Testuya Nomura. Het tweede deel van dit drieluik dat de klassieke PlayStation-game Final Fantasy 7 opnieuw vertelt staat in de eerste uren in ieder geval weer bol van spektakel en bombast. 

De twee segmenten die in Parijs voorbijkomen bevinden zich allebei nog vroeg in het verhaal. De eerste speelt zich af in Nibelheim, de geboorteplaats van Tifa en Cloud. In een strak en lineair segment dat de opmaat lijkt voor een iconische en tragische gebeurtenis uit het origineel, onderzoeken een jonge Cloud en superschurk Sephiroth een Mako-reactor op de bergtop van Mount Nibel. Ze worden begeleid door een eveneens jonge Tifa, die hen met haar kennis over de berg feilloos naar de reactor leidt.

Door de ogen van de One-Winged Angel

Hier neemt de speler voor het eerst in een Final Fantasy-hoofdgame Sephiroth onder de knoppen. Het is een van de veranderingen die het ontwikkelteam heeft doorgevoerd aan het verhaal. 

Het team heeft uitvoerig gediscussieerd over deze veranderingen, waarbij Kitase het liefst rigoureuze wijzigingen door wilde voeren. Met name Hamaguchi ging hier fel tegenin: fans van het eerste uur moesten vooral niet vervreemd raken door radicale veranderingen in het verhaal. Deze moet in grote lijnen gelijk blijven met het origineel, met wat mysterieuze gaten in het plot en uitstapjes naar plekken die trouwe fans niet meteen zullen snappen. Uiteindelijk vonden de heren elkaar in het midden, met de nieuwe verhaallijn rondom Zack Fair - die stierf in het klassieke verhaal - als grootste hersenbreker voor spelers van het origineel.

Sephiroth heeft unieke aanvallen en vaardigheden die je respectievelijk uitvoert met knoppencombinaties en het bekende pop-up-schermpje uit het vorige deel. Laatstgenoemde aanvallen kan Sephiroth alleen uitvoeren wanneer de ATB-meter vol genoeg is. Ze gaan vliegensvlug en geven je het gevoel dat Sephiroth zelfs op dit moment in de tijdlijn vele malen sterker is dan wie dan ook, en met recht een legendarische Soldier. Dat wordt ook ondersteund door het feit dat de speler als Cloud geen commando’s kan geven aan Sephiroth, maar wel andersom.

Ondanks het lineaire karakter van dit vervolg, wordt er iets meer vrijheid gecreëerd doordat oppervlakken nu vrijelijk te beklimmen zijn met de rondjestoets. In Remake kon dit alleen op gezette plekken waar je een prompt zag. Wat ook direct opvalt zijn veranderingen aan de menu’s. Die zijn ditmaal iets dynamischer en interactiever. De opties zijn allemaal hetzelfde, maar in plaats van plaatjes van je partyleden, staan ze nu letterlijk in de menu’s terwijl je wapens, accessoires en materia verandert. Dit breekt net iets minder de immersie wanneer je even wil kijken naar nieuwe materia en uitrusting.

Dubbele dodelijkheid

Eenmaal aangekomen bij de ingang van de Mako-reactor voelt Sephiroth meteen dat er gevaar op de loer ligt. Hij heeft gelijk, want zodra hij Tifa heeft weggestuurd springt een gigantisch monster tevoorschijn. Terwijl de bekende Final Fantasy 7-battle soundtrack opzwelt weet iedere speler dat er een spectaculair gevecht gaat volgen. 

Hier wordt direct een van de nieuwe vechtsystemen duidelijk: Synergie. Het stelt spelers in staat om flitsende aanvallen uit te voeren met twee personages tegelijk. Ook deze aanvallen zijn onderverdeeld in twee categorieën: oplaadbaar met een meter of uitvoerbaar met knoppencombinaties. In dit gevecht komt alleen het eerste soort naar voren en wel op spectaculaire wijze.

Wanneer het monster op zijn laatste benen staat en een allesvernietigende vorm aanneemt, krijgen Cloud en Sephiroth de mogelijkheid om samen de Synergie-vaardigheid Double Helix uit te voeren. Als twee leiders van een dodelijk orkest zwaaien ze hun zwaarden synchroon in het rond, terwijl ze zweven in de lucht en een paarse gloed hun wapens omringt.

Het monster staggert vrijwel direct na de Double Helix, wederom een bekende mechaniek uit Remake. Stagger een vijand en je hebt kort de tijd om je sterkste aanvallen in je arsenaal los te laten op je vijand. De vijand is immers weerloos in deze staat, waardoor je geen seconde wil verspillen om verlammende schade toe te brengen. En dat gebeurt ook. Terwijl de muziek naar een hoogtepunt toe bouwt, gaat het monster neer.

In galop, trouwe chocobo!

Dan wacht het tweede segment van de sessie waarin Avalanche, inmiddels aangevuld met Red XIII, de buitengebieden van Junon verkent. Het is de stad waar ze Yuffie, het hoofdpersonage uit Intermission, zullen ontmoeten. Voordat het zover is wacht een redelijk open gebied op spelers dat op de rug van een chocobo te verkennen is. 

De vriendelijke tweevoeters voelen wat log aan en de besturing niet echt responsief. Met de rechter trigger zet je een sprint in, waarna het beest een stuk beter bestuurbaar lijkt. Het blijft wennen, maar de chocobo bestuurt verre van hopeloos. In dit open gebied kan de speler volop op onderzoek uit. Het ligt bezaaid met voorwerpen en er zijn schatten verborgen die je met de chocobo kan zoeken. Ook zijn er verschillende fast travel-punten die eerst gerepareerd moeten worden voordat ze bruikbaar zijn. Een klein, schattig chocobootje leidt de crew steeds naar de fast travel-bordjes, die met driehoekje herstelbaar zijn. Tevens stuiten Cloud en zijn team op een chocobo ranch, waar uitrusting te koop is voor golden plumes. Deze krijg je automatisch wanneer je fast travel-punten repareert.

Ook net buiten Junon liggen gevechten overal op de loer, zo blijkt wanneer de party zoekt naar zogeheten Hunt-missies via het kompas bovenin het scherm. Tijdens de Hunt-missies krijg je, naast het verslaan van een aantal vijanden binnen een tijdslimiet, speciale doelstellingen: stagger alle vijanden minstens één keer of pressure ze allemaal. Haal je alle doelstelling, dan verkrijg je gevechtsdata waar tijdens onze speelsessie nog niets mee wordt gedaan. Het blijft dus gissen wat voor doel deze gevechten precies hebben voor de progressie in Rebirth.

Als een dodelijke bowlingbal

Vrijwel direct nadat Avalanche Junon bereikt begint een tussenfilmpje, waarna we richting het laatste baasgevecht van de speelsessie worden geduwd. Onderweg zie je enkele winkeltjes, wat suggereert dat de party later nog genoeg kans krijgt om Junon te verkennen. Zoals gezegd komt het er in onze speelsessie niet meer van, want na een tussenfilmpje waarin Yuffie kort voorbijkomt en een gigantische onderwaterslang opeens opduikt, volgt weer een spectaculair gevecht.

Hier komt de Synergie-variant voorbij die je uitvoert met de knoppencombinatie. Daar komt uiteraard de nodige oefening bij kijken: je voert hem uit door de rechter schoudertoets in te houden om de blokkeren en tegelijkertijd de vierkanttoets in te drukken. De compagnon met wie je de aanval uitvoert, laadt een sterke aanval op die je voltooit op het moment dat je de rechter schoudertoets loslaat. Timing is hierbij essentieel: mis je, dan lig je open voor vijandelijke aanvallen. 

Direct wordt duidelijk dat Red XIII, een nieuw speelbaar personage, zich specialiseert in aanvallen op korte afstand. Hij is vrij nutteloos op afstand, maar daar brengt een spectaculaire Synergie-vaardigheid genaamd Overfang verandering in. Ditmaal voert Red hem uit, die na een vernietigende aanvalssalvo als een bowlingbal op de gigantische slang wordt gegooid door Barrett.

Het is een aanval die volgens Hamaguchi bedacht is om Red niet totaal nutteloos te maken wanneer hij op afstand van vijanden staat. Door hem uit te voeren breng je Red direct op ideale aanvalsafstand, terwijl je ook nog eens flinke schade aanricht bij de vijand. Het komt voort uit het idee dat elke Synergie-vaardigheid een bepaalde strategie moet faciliteren. Daarna heeft het team bepaald welke Synergie-vaardigheden het beste aansluiten bij bepaalde personages. Daarom kun je niet willekeurig partyleden bij elkaar in de party stoppen en ervan uitgaan dat ze altijd Synergie-aanvallen met elkaar kunnen uitvoeren. 

Hoewel Final Fantasy 7 Rebirth alle bekende toeters en bellen van zijn voorganger terug laat komen, voelt de game toch verfrissend aan. Dit komt met name door de nieuwe Synergie-mechanieken, die een andere zwaai geven aan het tactische vechtsysteem. Tel daar de nieuwe speelbare personages voor zowel nieuwkomers als doorgewinterde fans bij op, en Rebirth zou gamers begin volgend jaar – kort na dit toch al enorm goed gevulde gamejaar – wederom weg kunnen blazen.

Final Fantasy 7 Rebirth verschijnt op 29 februari 2024 voor PlayStation 5.