Armored Core 6: Fires of Rubicon brengt de franchise naar een groter publiek

Gamer.nl mocht alvast aan de slag met het eerste hoofdstuk van Armored Core 6 op pc. Daarin zetten we onze eerste stappen als futuristische huurling die plaatsneemt in de cockpit van een Armored Core: gigantische humanoïde robots die voorzien zijn van allerlei technische snufjes. In afzonderlijke missies, gegeven door verschillende opdrachtgevers, moeten we vooral schade aanrichten: van specifieke gevechtsinstallaties tot stroomvoorzieningen van basissen, alles moet kapot.

Dingen kapotschieten en -slaan vormt de centrale actie van Armored Core 6, allemaal zodat onze opdrachtgevers een kostbare grondstof kunnen bemachtigen: Coral. Het is de voornaamste grondstof van de planeet Rubicon, dat het decor is van Armored Core 6. Zoals in zoveel bekende sciencefictionverhalen wil iedereen zoveel mogelijk Coral in handen krijgen, terwijl de bewoners van Rubicon er alles aan doen om het kostbare goedje te verdedigen. De speler balanceert als een ware buitenstaander tussen alle partijen; hij of zij is de ongebonden factor die men tegen de hoofdprijs inhuurt om vieze klusjes op te knappen.

Lineaire en tactische ervaring

Die klusjes komen dus in de vorm van losse missies, ingeleid door een briefing en afgesloten met een korte debriefing en de uitbetaling van het contract. Uiteraard levert het behalen van de hoofddoelen flink wat geld op, maar voldoe aan wat extra voorwaarden en je ontvangt een extra fooi. Daartegenover kost een missie ook geld, want de Armored Core loopt tijdens de actie schade op die gerepareerd moet worden. Het loont dus om zo weinig mogelijk geraakt te worden.

Elke klus heeft een concreet doel en biedt een groot level dat zowel horizontaal als verticaal te verkennen is. Levels zijn zo ontworpen dat de speler verticaliteit kan gebruiken om vijanden te verschalken of aanvallen voor te bereiden. Een nieuw hulpmiddel daarbij is de scanfunctie, die de speler in staat stelt door muren heen te kijken om te zien wat in een bepaalde ruimte te wachten staat.

Een goede tactiek is dus ook in Armored Core 6 essentieel en de titelmachines zijn dan ook dé belichaming van de tactiek die de speler kiest. De robots kunnen uitgerust worden met unieke borst-, been-, hoofd- en armstukken die elk een eigen functie hebben. Zo heeft het hoofd invloed op het richtsysteem en bepalen de benen de beweeglijkheid van de Armored Core. Het algehele gewicht van de robot is ook bepalend voor de snelheid en de kwetsbaarheid.

Dan is er ook nog de generator die het robotpak voorziet van energie en dus bepalend is voor de hoeveelheid techniek die spelers kunnen installeren. Tenslotte zijn er nog vier tactische gereedschappen die aan de linker- en rechterhand (bediend met de triggertoetsen) en de linker- en rechterschouder (bediend met de triggerknoppen) bevestigd worden.

De vier keuzes voor het bovenlichaam bestaan uit langeafstandswapens zoals pistolen, machinegeweren, shotguns en raketten maar ook schilden

Het samenstellen van de Armored Core bepaalt dus grotendeels hoe de speler gevechten aanvliegt. Constant rekening houdend met de dreiging die bedwongen moet worden en de beschikbare energie in de generator.

Die energie komt in zowel elk gameplaysysteem van Armored Core 6 terug: opstijgen met kruisje kost energie, net als de boost die geactiveerd wordt door de linker stick in te drukken. Ook elke ontwijkingsmanoeuvre, uitgevoerd met de vierkanttoets, en elke aanval heeft zijn weerslag op de generator. De capaciteit hiervan wordt met een balk onderaan het scherm aangegeven. Zodra de grond wordt geraakt, loopt de balk weer vol. De snelheid waarmee dat gebeurt is afhankelijk van de soort generator. Er zijn ook acties die geen energie kosten, zoals het zweven boven de grond, geactiveerd met de cirkeltoets.

Een strak oog op de stroomvoorziening is dus een must. Raakt de generator leeg, dan kun je even niets doen en ben je dus vatbaar voor aanvallen. Hoewel dat vooral in het begin veel aanpassingsvermogen vergt, voelt het heel goed wanneer het lukt om verschillende aanvallen en bewegingen goed uit te voeren en bovendien is het simpelweg erg leuk om dit systeem al experimenterend onder de knie te krijgen. De mogelijkheid om na elke keer doodgaan even snel de Armored Core te tweaken draagt daar alleen maar aan bij.

Bekend terrein

Het moge duidelijk zijn: Armored Core 6 is absoluut geen Elden Ring, Dark Souls of Sekiro: Shadows Die Twice. Maar toch zijn invloeden van die games voelbaar in de cockpit van je Armored Core. Je moet de gameplaysystemen namelijk goed begrijpen. Lukt dat niet, dan wordt voortgang maken erg lastig. Manoeuvres van vijanden dienen bestudeerd te worden en de strategie daarop afgestemd. Heb je ruimte om met een boost dichtbij te komen en aan te vallen? Of kan je voor nu beter op afstand blijven vechten? Het zijn dezelfde overwegingen die de speler in Dark Souls of Elden Ring moet maken.

En die overwegingen krijgen ook daadwerkelijk gewicht door de responsieve en nauwkeurige besturing. Heel precies aanvallen ontwijken met twee manoeuvres om vervolgens met een boost vliegensvlug naar een vijand toe te zoeven, een of twee klappen met het zwaard uit te delen en met twee ontwijkingsmanoevres weer afstand nemen, lukt na een paar keer oefenen zonder moeite en voelt erg goed.

Hetzelfde geldt voor de algehele verkenning van levels. Met je stuwraketten overbrug je binnen mum van tijd grote afstanden en wanneer je de stroomvoorziening van je Armored Core goed in de gaten houdt, kun je honderden meters afleggen zonder neer te vallen. Het voelt heerlijk om je robot te besturen en de nauwkeurige besturing zorgt er bovendien voor dat ingrijpende veranderingen aan bijvoorbeeld de benen van de Armored Core wezenlijk de speelstijl veranderen. Lichtgewicht benen maken ontwijkingmanoeuvres namelijk nog sneller en preciezer en stellen je in staat om al wave dashend door het slagveld te gaan.

Dat is ook zeker te danken aan de stabiliteit van de build die ik op pc heb gespeeld. Armored Core 6 draaide moeiteloos op (vermoedelijk) 1440p in 60 frames per seconde.

Dan is er nog de gele staggerbalk die het meest doet denken aan het posturesysteem van Sekiro: Shadows Die Twice. Sommige aanvallen brengen stagger-schade toe en wanneer de gele balk vol is, komt de vijand in stagger-staat terecht. In deze toestand loopt hij extra veel schade op en kan hij korte tijd niet bewegen. Dat zorgt ervoor dat de druk op de vijand constant hoog moet zijn, terwijl diens bewegingen goed in de gaten moeten worden gehouden. Op jouw beurt kun je natuurlijk ook stagger oplopen, waardoor gierigheid voor dat extra beetje schade vaak averechts werkt.

Het nieuwe lock-on-system voelt misschien nog wel het meest aan als bekend terrein. Met één druk op de rechter stick fixeert de camera volledig op een vijand en kun je eromheen vliegen terwijl je schiet. Wanneer de functie niet wordt gebruikt, moet er zelf gemikt worden. Dat vergt meer oefening, maar is onder de streep doeltreffender. De nieuwe vaste lock-on heeft namelijk als nadeel dat niet elk schot raak is. Kun je zelf goed mikken, dan breng je meer schade toe dus word je aangespoord om het vechtsysteem goed te leren.

FromSoftware grijpt zijn kans

Armored Core 6: Fires of Rubicon heeft de ultieme kans om een van FromSoftware’s oudste franchises naar een groter publiek te brengen. Na het succes van Elden Ring heeft de ontwikkelaar het momentum aan zijn zijde en we zijn er dan ook van overtuigd dat de zesde Armored Core -na totale afwezigheid tijdens het PlayStation 4-tijdperk- zijn kans gaat verzilveren.

De game biedt minstens zoveel uitdaging en diepgang als Elden Ring en zijn voorlopers, maar dan wel met totaal andere gameplaysystemen en een setting die geen groter contrast kan vormen met zijn fantasierijke voorlopers. Toch voelen we de voldoening van onze triomfen ook in Armored Core 6 extra goed wanneer we een nieuwe dreiging het hoofd bieden. Dat is toch de essentie van een FromSoftware-game.

Armored Core 6: Fires of Rubricon verschijnt op 25 augustus voor PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One en pc.