Met Firaxis kun je doorgaans rekenen op uitstekende games met nog betere uitbreidingen. De studio neemt geen genoegen met twee nieuwe eenheden en een schouderklopje, maar pakt altijd groots uit. Civilization 5 kreeg een volledig nieuwe endgame met Brave New World en Enemy Within voorzag XCom van een hele nieuwe dimensie. Na krap een jaar is nu Beyond Earth aan de beurt.
De grote blikvanger van Rising Tide zijn de nieuwe mogelijkheden voor kolonisten met een voorkeur voor het ruime sop. De introductie van steden op het water brengt veel aanpa ingen met zich mee. Zo is de zeebodem bezaaid met koraal en belangrijke grondstoffen, terwijl nieuwe inheemse diersoorten de onwelkome mensen het leven zuur maken. Bovendien hebben de zeesteden een brede selectie aan nieuwe gebouwen en wereldwonderen om te produceren. Dat de wereld onder het wateroppervlak nu in al zijn glorie valt te aanschouwen heeft nog een andere reden. Rising Tide introduceert twee nieuwe scheepstypen, waaronder een onderzeeër. Dit voertuig, dat alleen gezien wordt als er iets pal naast vaart, is een regelrechte nachtmerrie voor je vijand.
De aquatische steden verschillen op een belangrijk punt van die op het droge: ze kunnen zich verplaatsen. Het grote voordeel is dat je jouw steden precies op de juiste plaats kunt zetten waar je ze op dat moment nodig hebt. Als je na een slepende oorlog met een overschot aan aardolie zit, laat je de nederzetting simpelweg naar een vruchtbare kust varen. Of je bouwt de waterige stad om, met een combinatie van gebouwen en Wonders, tot een drijvend fort en een uitvalsbasis. Het duurt even voordat je bij je tegenstander aanmeert, maar dan heb je de belegering al zo goed als gewonnen. De hierboven beschreven vernieuwingen aan de Civ-formule maken de zee meer dan slechts een barrière om over te steken. Met Rising Tide is het blauwe deel van de kaart een volwaardig speelveld geworden.
Samen staan we sterk
Ook voor de landrotten heeft de uitbreiding van Beyond Earth genoeg te bieden. Allereerst heeft Firaxis het diplomatieke systeem volledig herschreven. Om diplomatie te bedrijven heb je Diplomatic Capital nodig, vergelijkbaar met Culture en Science. Met dit kapitaal mag je speciale overeenkomsten sluiten met andere leiders. Beide partijen krijgen daarmee een bonus, zoals snellere militaire productie of extra Culture op vakken met strategische grondstoffen. De overeenkomsten waar je uit kunt kiezen worden bepaald door je persoonlijkheid. Door Diplomatic Capital te spenderen kun je het karakter van jouw leider aanpa en en verbeteren op vier categorieën en elke karaktertrek brengt weer nieuwe deals met zich mee. Als je geen boodschap hebt aan een vreedzame samenleving, kun je de diplomatieke punten altijd nog inwi elen voor eenheden en gebouwen.
Hoe nauwer de banden met andere factieleiders, hoe groter de bonus die je ontvangt van een overeenkomst. Nu ligt het mi chien voor de hand om dan met iedereen een alliantie aan te gaan, maar zo makkelijk is dat niet meer. Om een verbond te sluiten moet je computergestuurde gesprekspartner veel bewondering voor je hebben, of zo bang voor je zijn dat hij of zij geen ‘nee’ durft te zeggen. Rising Tide maakt dit eenvoudig zichtbaar met een Respect- en Fear-score van 1 tot 9. Fear heeft vooral te maken met je militaire macht, Respect hangt af van een mix van factoren. Je Affinity speelt uiteraard mee, maar ook je economie en de Virtues van jouw samenleving worden meegewogen, net als je gebruik van spionage. Regelmatig verschijnt bovenin het scherm een berichtje van je buren met een indicatie van hoe goed jullie met elkaar kunnen opschieten.
Het diplomatisch systeem is dus een stuk uitgebreider dan in Beyond Earth en blijft desondanks overzichtelijk. De nieuwe diplomatie is naadloos geïntegreerd in de rest van de game en als we nu Civilization 5 opstarten, mi en we het direct. Het enige wat nog ontbreekt is een gezamenlijk overleg à la de Verenigde Naties. Civ 5 heeft het sinds Brave New World en Alpha Centauri, de spirituele voorganger van Beyond Earth, had het al in 1999.
Overal verbeteringen
Over de hele linie kent Sid Meier’s Civilization: Beyond Earth – Rising Tide kleine verbeteringen. Spelers die moeilijk kunnen kiezen tu en een van de drie ideologieën hebben bijvoorbeeld wat liefde gekregen in de vorm van eenheden die van twee markten thuis zijn. Zo kan een speler met een hoge Purity- en Supremacy-score een Drone Cage maken. Deze robot kan een aardig potje vechten, maar hij is nog beter in een ondersteunende rol, omdat hij alle vriendelijke eenheden om zich heen kan genezen. Een aanhanger van Harmony en Supremacy heeft op zijn beurt de beschikking over de Geliopod, een lopende tank die ongezien over het slagveld sluipt voor een verra ingsaanval. De nieuwe eenheden voegen nieuwe tactieken toe aan de toch al niet verkeerde gevechten van Beyond Earth.
Spelers die liever het gevecht vermijden en genoegen nemen met de uitdaging een vreemde nieuwe planeet te verkennen worden op hun wenken bediend. De opgravingen die je kunt doen bij de versteende resten van een reusachtig wezen of een neergestorte satelliet waren al een goede reden om erop uit te trekken, maar nu heb je de kans om op een artefact te stuiten. Op een vergelijkbare wijze als de toeristische curiosa van Civilization 5 kun je drie overblijfselen combineren voor een krachtige bonus. Naast een dosis altijd nuttige Science of Culture kun je zo compleet nieuwe gebouwen en zelfs Wonders ontdekken. Bovendien bevat elke wereld minimaal één Marvel. Dit is een natuurverschijnsel – zoals een enorme meteoriet met een bijzondere samenstelling – die, zodra deze wordt ontdekt, voor alle spelers een queeste start. Slechts een speler kan deze voltooien, dus snelheid is geboden.
Gezocht: tot de verbeelding sprekende Wonders
Ondanks de uitstekend uitgewerkte vernieuwingen in Rising Tide valt er wat aan te merken op de omvangrijke uitbreiding. Beyond Earth kende als voornaamste kritiekpunten dat het Techweb – het overzicht van de technologieën die je op non-lineaire wijze kunt onderzoeken – vooral geschikt is om in te verdwalen en dat veel, zo niet alle, uitvindingen en esoterische wereldwonderen slecht hun ideeën overbrengen. Het Techweb heeft weliswaar een likje verf gekregen, maar al zijn veel elementen nu voorzien van een kleurcode, het blijft zoeken. Daarbij is er niets gedaan aan de kleine ergerni en die de interface soms oproept. De keren dat we per ongeluk op een satelliet klikken in plaats van de stad waar die boven hangt zijn niet meer op een hand te tellen. We hadden graag de mogelijkheid gehad om de computer minder belangrijke steden te laten managen en nog steeds zit de knop om uit een bepaald scherm te vertrekken afwi elend in het onderste midden of de rechter bovenhoek. Sinds Endle Legend verwachten we meer.
Bovendien blijft het gi en wat dat wereldwonder waar je twintig beurten op hebt gewacht nou eigenlijk doet. De in-game effecten zijn duidelijk, maar ook de nieuwe Wonders excelleren in namen die meer vragen oproepen dan ze beantwoorden, zoals de Benthic Auger en Guo Pu Yaolan. De eenvoudige nieuwe animaties bij het behalen van de overwinning verzachten het leed enigszins, maar de weg ernaartoe is net zo afstandelijk als een jaar geleden. Met het risico al te nostalgisch te klinken: Alpha Centauri dat deed veel beter.
Als de steriele sfeer en de weinig overtuigende Wonders van Beyond Earth je tegenvielen, zal Rising Tide je niet overtuigen om terug te keren naar een uitheemse wereld. Voor degenen die niet verstrikt raakten in het Techweb zijn er echter des te meer redenen om te juichen, want de uitbreiding verbetert de strategiegame in vrijwel elk opzicht. De nieuwe mogelijkheden op zee zijn mooi en het nieuwe diplomatiesysteem is nog mooier. Rising Tide zit verder vol met welkome toevoegingen, zoals de nieuwe hybride eenheden en het puzzelen met artefacten. Firaxis bewijst wederom dat zij wel raad weten met een uitbreiding.
Sid Meier's Beyond Eart – Rising Tide is vanaf 9 oktober beschikbaar voor pc. De adviesprijs voor de uitbreiding is 29,99 euro.