Final Fantasy 7: Rebirth is te lang doch prachtig - Afgelopen Weekend

Jacco Peek

Ik heb eindelijk Final Fantasy 7 Rebirth uitgespeeld, net op tijd voor de spoilercast! Het was een hele zit, niet in de laatste plaats omdat deze game de boel soms een beetje oprekt door elk personage een eigen ‘dungeon’ te geven. Dat haalde de vaart er voor mij een beetje uit, maar ondanks dat is het een hele maffe, mooie en ontroerende game. Kan niet wachten om weer vijf jaar na te denken over wat het volgende deel gaat brengen. Verder heb ik eigenlijk niet zoveel gespeeld, op een geheime game na. De verleiding is groot om aan wéér een grote rpg als Dragon’s Dogma 2 te beginnen, maar misschien wordt het tijd voor een tussendoortje.

Michel Musters

Ik had qua gaming nergens écht zin in (je hebt van die weekenden) dus heb ik simpelweg hier en daar wat multiplayerpotjes Call of Duty: Modern Warfare 3 gedaan. Verder heb ik het tweede seizoen van Tokyo Vice afgekeken (was weer ijzersterk!) en de eerste twee afleverinven van Fallout gezien (ook verrassend vermakelijk). Zondagavond heb ik met bewondering gekeken naar The Devil and Daniel Johnston, een documentaire over een inmiddels legendarische folkzanger die met depressieve periodes en waanbeelden bepaald geen makkelijk leven had - wat zijn ouvre natuurlijk des te indrukwekkender maakt.

Erik Nusselder

Harold Halibut is saai. Expres, effectief en heerlijk saai. Jij speelt een soort klusjesman op een ruimteschip dat op de bodem van een buitenaardse zee is gecrasht. Om je heen doen wetenschappers allerlei intrigerende ontdekking en wordt er een duister mysterie ontrafeld, en jij loopt er een beetje achteraan en doet af en toe een klusje voor ze. Ik heb nog nooit zo genoten van de saaiheid van een game. Het ziet er bovendien prachtig uit, doordat de ontwikkelaars alle assets in de game met de hand geknutseld hebben en vervolgens hebben ingescand. Dat geeft het geheel een Wallace & Gromit-achtig stopmotion-gevoel. Daarnaast heb ik de review van Stellar Blade afgerond, het resultaat lezen jullie woensdag op deze site!

Dunke van Boekel

Mijn plan voor het weekend stond in mijn hoofd vrij vast. No Rest for the Wicked proberen, Fallout: New Vegas doorzetten en als de nieuwe Hero, genaamd Venture, spelen in Overwatch. En toen kwam er een mailtje binnen waarin stond dat ik de technical test van Hades 2 in mocht duiken. Dan heeft dat toch echt voorang en by the gods (of Olympus) wat is het weer machtig. Het testgebied heb ik inmiddels al drie keer volledig doorkruist, en ik kan niet wachten op de Early Access-versie. Mooi bruggetje naar No Rest for the Wicked, die nu ook in Early Access is en qua sfeer compleet anders is dan de Ori-games. Ik geniet ervan, maar er is nog veel te zien waar ik niet aan toe ben gekomen.