[Weblog] Het einde en de les | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Het verhaal

Voor diegene de niet bekend zijn met de serie en toch erg houden van verhalende games is het ontbreken van deze serie zeker een gemis! Het onbekende zo dicht mogelijk naar de logische kant van het leven halen? Nee. Wat we denken is slechts een fractie van wat weten. We kijken omhoog, het onbekende is zo dicht bij. Zij kijken omlaag en zien ons zo ver weg.

De game

Nu ik klaar ben met de trilogie vraag ik me af of dit nog wel een game is. Wordt het niet meer een ervaring? Is de stempel game een belediging, of ben ik geïndoctrineerd door magie? Ben ik een verslavende fan boy geworden? Lastig. Met een verhaal als dit. Iets dat je aan het denken zet. Iets dat een manier van leven overbrengt, en je anders naar de wereld laat kijken, hoe noemen we dat?

Het is gek dat ik zoveel leer van iets dat er eigenlijk niet is. Het lijkt wel op dat geheime recept van je moeder, dat recept wat alleen zo lekker smaakt omdat je denkt dat het geheim is. Van fictie naar realiteit, het blijkt een kleine stap te zijn, met een grote invloed.

Ontknoping

Met een brok in mijn keel, een zere maag en een vermoeid lichamen heb ik de laatste minuten aandachtig bekeken. Het verhaal, het boek, de game... zoals beloofd is het allemaal zo goed als duidelijk geworden. Jaren lang een intens verhaal, lastige keuzes. Mooie momenten en de donkerste van allemaal.

Ik ben weer een ervaring of mi chien wel meerdere rijker. Een bijgesteld perspectief en een geëmotioneerde gamer, wat een einde. Kleurloos en verblindend.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou