Speciaal voor de haters, het kopje intro. Banjo Tooie behoeft eigenlijk nauwelijks een introductie. Het was één van de grote games van Rare ten tijde van de Nintendo 64 en het is ook het vervolg op Banjo kazooie. Een spel waarvan sommigen vinden dat hij wat beter is dan Super Mario 64. Ik ga me daar uiteraard niet zo druk over maken omdat het kwa platform games allemaal top notch of cutting edge aka state of the art is. Het zijn de groten in de platform busine die de kleintjes wel even laten zien hoe het daad werkelijk moet. Over de platform games gesproken. Deze lijken wel uit te sterven, wat is hier aan de hand zo vraag ik mij af. Enkele jaren terug had je Mario Galaxy maar daarnaast is er niks noemenswaardig meer uit gekomen. Platform games zijn juist erg leuk tu en alle serieuze games. En helemaal als het platform games zijn van Rare.

In Banjo Tooie zal je net zoals in Banjo Kazooie voor een groot gedeelte van het spel bezig zijn met het verzamelen van allerlei zaken. Van eitjes tot muziek noten tot veren. Het moet allemaal worden verzameld, dergelijk speelgoed zorgt ervoor dat je een level meerdere malen moet spelen. Het speelt ontspannen weg en de voldoening is nog best groot als je in een level dan eenmaal alles hebt verzameld. De platform game Banjo Tooie is net zoals Banjo Kazooie nergens echt moeilijk het is eerder wat aan de makkelijke kant. En dit is naar mijn mening niet een minpunt, het belangrijkste is dat het lekker weg speelt. Over het praten kan ik vertellen dat je moet zoeken naar NPC's, een dronken kapitein vertelt je bijvoorbeeld dat hij zijn schat is kwijtgeraakt. Je team bestaat uit een beer (Banjo) en zijn vogel (kazooie). Het is vooral de tweede die vaak hilarische dingen vertelt in de conversaties. Andere characters zijn een mol die je nieuwe moves leert en een witch doctor die je in verschillende dingen kan veranderen. Van een dino tot een wasmachine.

Eind vorig jaar was boutjes en moertjes verschenen op de X360. En dit is een totaal ander spel dan Banjo Kazooie & Banjo Tooie. In Boutjes en moertjes draaide het vooral om het maken van voertuigen terwijl het in dit spel echt draait om het verzamelen en de ouderwetse platform fun. Boutjes en moertjes is niet echt te vergelijken met de XLA cla ics. Xla cla ics omdat het remakes zijn van de Nintendo 64 originals. De graphix zijn klaar gestoomd voor hd tv en de framerate is iets beter. Ik zeg met nadruk "iets beter" omdat ik bij Banjo Kazooie XLA nogal eens last had van framedrops. Banjo tooie is de ideale game om eens te bekijken hoe het platform genre is en hoort te zijn. Er horen veel stukjes te zijn waarbij je heel hoog kan komen in een level. Op het moment dat je naar beneden valt moet je dan uiteraard weer helemaal opnieuw naar boven. Geen overkill aan checkpoints en ook geen fast travel.

Als ik naar mijn games kast kijk zie ik dat ik F.E.A.R. 2 pas geleden heb uitgespeeld alsmede Halo Wars. Beide games van vorig jaar, maar ik zie ook dat er dit jaar bar weinig komt. Ik hoop op Halflife ep3 of Alan Wake maar beiden zullen wel weer verschoven worden naar QX 2010. Het is ironisch dat één van de beste games die er in deze periode kan worden aangeschaft een remake is van de Nintendo 64. Iets waar Nintendo en/ of Rare uiteraard trots op mogen zijn. Toch zal Banjo Tooie niet heel goed verkopen, dit omdat het een spel is van vroeger. Veel zullen de naam niet herkennen waarna het spel links wordt gelaten. Zelf kan ik iedereen aanraden om sowieso de trial dan maar te downloaden om vervolgens lekker te verzamelen. Spelletjes zoals Braid, Loderunner, Outrun etc zijn wel "grappig" maar dit is de echte fun. Hier ligt de pure ownage.