Ik wil beginnen met de 2DS. Voor sommige een reden om Nintendo uit te lachen en ik zal eerlijk toegeven dat ik ook even moest grinniken toen ik de aankondiging voorbij zag komen. Een uitgeklede 3DS zonder stereoscopisch scherm en zonder scharnier. Hij is dus niet inklapbaar wat resulteert in een portable gamemachine wat een stuk minder portable is dan een normale 3DS. Zelfs de 3DS XL is met zijn grotere design nog prima mee te nemen in een broekzak (goddank voor cargo-broeken). Dus waarom in hemelsnaam een 2DS uitbrengen? Wie koopt dat ding nou?
Nou… ik weet wie dat ding gaat kopen. Jij! Jaha, die zag je niet aankomen he?
Oké, je zit waarschijnlijk helemaal niet op dat ding te wachten. Maar je kleine neefje wel. Zit jij lekker met je 3DS te spelen, komt je zusje aan je hoofd zeuren dat ze ook wilt spelen. Maar kleine zusjes (en neefjes) en clamshell-design gadgets gaan niet altijd even goed samen. De hoeveelheid DS’en en 3DS’en die dwars doormidden zijn gebroken vanwege baldadigheid of gewoonweg stommiteiten zijn niet op één hand te tellen.
En kleine zusjes zijn stom. Jeweettoch!?
Dus, Nintendo speelt daarop in. Jij wilt in alle rust met je 3DS gamen zonder dat je bang hoeft te zijn dat je dat ding niet heel terug krijgt. Papa wilt gewoon op zijn iPad de Voetbal International app kunnen gebruiken zonder dat kleine Jimmy aan z’n hoofd zit te zeuren dat hij Temple Run wilt spelen. Maar dat stereoscopische scherm is toch slecht voor jonge, zielige kindjes? Het staat zelfs op de verpakking. Dus koop je een 2DS voor dat jong, zodat ie z’n mond houdt en jij lekker verder kunt gaan met jouw favoriete game.
In ieder geval totdat ie die ene beker in Mario Kart 7 niet kan halen en je alsnog te hulp kunt schieten. Maar tot die tijd is ie wel even zoet.
Het design is dan ook intuïtiever als dat je in eerste instantie zou zeggen. Want niet alleen is hij een stuk minder fragiel dan een reguliere 3DS door het scharnier eruit te halen, dat ding gaat ook nog enigszins op een tablet lijken. Een kindertablet. Die dingen die nu zo belachelijk goed verkopen terwijl je er amper Wordfeud op kunt spelen zonder dat ie gaat stotteren. Nintendo springt in een markt waarvan iedereen wist dat ze het moesten doen. Eentje waar verschrikkelijk veel geld in om gaat.
En nog steeds klagen we.
Maar ik geloof dat er nog een reden is waarom Nintendo dit gedaan heeft: bittere noodzaak. Niet omdat het zo slecht gaat met het bedrijf (ik ruil graag mijn portemonnee met die van hun) of omdat ze een stevigere 3DS willen maken. Ik geloof dat ze gewoon die schermpjes hadden liggen en niet wisten wat ze er mee moesten… Ik leg het uit:
Kort na de aankondiging van de 2DS werd bekend gemaakt dat de 2 beeldschermpjes eigenlijk bestaan uit 1 groot scherm met een klein stukje plastic ertu en. Dat houdt dus in dat het 1 groot touchscreen is met een beschermlaag op het bovenste scherm wat er voor zorgt dat je dat scherm niet als touchscreen kunt gebruiken. Als ik dan zo naar het design kijk van de 2DS en ik kijk vervolgens naar het scherm op de Wii U Gamepad, dan heb ik persoonlijk het gevoel dat die 2 formaten wel heel erg overeen komen.
We weten allemaal dat de Wii U niet zo hard verkoopt als dat Nintendo had gewild. Of het nou door de naam komt, slechte communicatie naar de consument of Wii-moeheid, dat laten we even ter zijde. Punt is dat Nintendo dat ding niet verkoopt en dat terwijl ze hele andere verwachtingen hadden. Die hebben dus een stuk of 30 miljoen van die schermpjes besteld bij Foxconn (doen die het nog?) die ze onmogelijk in alle Wii U’s kunnen implementeren. Dat levert namelijk wel heel veel voorraad op van een console die (nog) niet goed verkoopt. En dat kost geld.
Als ze dan de mazzel hebben dat ze de rest van de productie kunnen terugschroeven en alleen die schermpjes hebben liggen, dan hoeft er maar één R&D medewerker te zijn die zegt: ‘Ik weet wel iets wat we kunnen doen met die dingen.’
Dus wat zien we nu? Een oplo ing voor dat overschot aan schermpjes in combinatie met een oplo ing voor de doelgroep die ze niet konden aanspreken omdat hun ogen nog niet ontwikkeld zijn voor 3D (en zelfs kunnen beschadigen) en dat allemaal terwijl ze gelijk een stukje van de kiddy tablet-markt veroveren.
En dan blijkt die lijn tu en krankzinnigheid en genialiteit wel heel erg dun.
Het overschot aan schermpjes is gelijk een leuk bruggetje naar de Wii U en zijn prijsverlaging die diezelfde dag werd aangekondigd. Want wat wist Nintendo ons te overtuigen dat er geen prijsverlaging aan zou komen.
Keer op keer werd aan Nintendo gevraagd wanneer die prijsverlaging plaats zou vinden? Met de PS4 en Xbox One in het verschiet moet Nintendo immers een hele goede reden hebben om zoveel te vragen voor last-gen hardware. Maar Nintendo had altijd hetzelfde antwoord: We bieden ‘value’ en er komt geen prijsverlaging.
Dus ze hebben gelogen tegen ons? Het miljardenbedrijf met top zakenmensen aan het hoofd liegt tegen ons? Wie zag het aankomen?
Nintendo is natuurlijk niet achterlijk. Ze voelen de hete adem in hun nek van Sony nadat de PS4-presentatatie op de E3 zodanig goed ontvangen werd, met een prijskaartje wat niet heel veel hoger ligt dan hun Wii U, dat ze wel moesten concurreren. Daarnaast verkopen ze niet genoeg systemen om te zeggen dat het niet aan de prijs ligt.
Ik wil zeggen dat de komst van de Xbox One hetzelfde effect heeft, maar kom op. We weten wel beter…
Tuurlijk ligt het aan content. Daarom ben ik er heilig van overtuigd dat het wel goed gaat komen met de Wii U als de nieuwe Mario’s en Zelda’s komen, maar dat betekent niet dat iedereen het waard vindt om 350 euro te betalen voor een systeem om daar Mario 3D World op te spelen. Vooral niet als ze voor 5 tientjes meer een PS4 hebben met Watch_Dogs. Ze hebben het naar mijn idee goed gedaan en ik voel me als consument echt niet bedrogen dat de Wii U nu goedkoper wordt terwijl ik ervoor gekozen heb om dat ding te kopen bij de launch. Ik kies er immers zelf voor om een early-adopter te zijn.
Nintendo heeft ook al aangegeven dat er geen Amba adeur-programma komt zoals dat was bij de 3DS prijsverlaging. En terecht. Vond persoonlijk dat het bij de 3DS al onnodig was, maar nam het natuurlijk wel met beide handen in ontvangst toen het aangeboden werd.
Want zo ben ik dan ook wel weer.
Dus daar heb je het. Nintendo gooit er een nieuwsbericht uit en de hele gaming wereld ontploft. Iemand die zich nooit bemoeit met internetdiscu ies besluit ineens dat hij er een stukje over moet schrijven. En je kan veel zeggen over de situatie, maar ik vind het hilarisch dat Nintendo het toch nog voor elkaar krijgt om ons te vera en in een tijd dat alles ruim van te voren uitlekt. Er zijn, voor zover ik weet, geen nieuwsberichten geweest die dit voorspelden.
Even leuk zijn de reacties van gamers die om de één of andere vage reden beledigd zijn dat Nintendo stereoscopisch 3D laat vallen. Wat dus helemaal niet gebeurt. Er heilig van overtuigd zijn dat het ene niet samen met het andere kan bestaan. Pure onzin. En hoewel ik zelf nooit 3D aan heb staan op m’n 3DS (ik zie het niet) weet ik zeker dat ontwikkelaars (waaronder Nintendo zelf) het nog gewoon gaan benutten.
Alles wat ik zeg is speculatie en mijn mening. Neem het alsjeblieft met een korreltje zout want dit komt allemaal van iemand die dit stukje zit te schrijven met een Nintendo World t-shirt aan die hij in New York heeft gekocht en meer uitkijkt naar een re-release van een 10 jaar oud spel dan naar GTA V. Maar het moest gezegd worden.
Het enige wat Nintendo nu doet is hun doelgroep verbreden naar een jonger publiek. Is het krankzinnig? Is het geniaal? Het maakt niet uit, want meer mensen aan het gamen krijgen kan nooit een slecht iets zijn.