Geboren in 1975, gezegend met het meemaken van de ontwikkeling van de gehele game industrie. Mijn eerste 'shooters' stammen nog uit het Atari 2600 tijdperk; Combat en Mi ile Command.
Later volgden de Atari Lynx, Gameboy, Nintendo 8- en 16 bit, de XboX, alle playstations en ooit heb ik nog 3400 guldens neergeteld voor een Penthium 1 met een 'loeisnelle' 75Mhz proce or...er is weinig wat ik niet tu en de knuisten heb gehad.
Nachten lang heb ik met mijn vrienden doorgebracht met 2x een PS1 met een linkkabel er tu en, ieder op zijn eigen tv spelende. Toen vooral nog racegames zoals de eerste Formula One want ik kon in shooters absoluut niet goed met de controls overweg.
Toen de beta van Soldier of Fortune II uit kwam op de pc ergens eind '02 begin '03 wist ik het zeker; 'De pc is mijn platform en shooters mijn genre!' Het racen is bij mij, behoudens de Wipeout reeks, sinds die tijd op een laag pitje gegaan.
Positief gezien zijn we erg verwend met prima shooters, maar de markt wordt nu eigenlijk nog maar door 2 franchises gedomineerd: Call of Duty en Battlefield. Er zijn echter voldoende alternatieve games op de markt gekomen zoals Crysis en Bioshock, maar niets doet meer stof opwaaien dan een nieuwe COD of BF. Je lijkt haast wel een buitenbeentje als je er openlijk voor uit komt dat je ze allemaal wel goed vind.
In pricipe is iedere game goed welke op alle, of in ieder geval zo veel mogelijk gebieden aan je wensen voldoet, maar getuige het gretig uitdelen minnetjes hier op de site is het respect voor iemands smaak vaak ver te zoeken. Hard schreeuwen zonder te onderbouwen en de feiten niet kennen is iets anders, maar daar gaat het even niet om.
De vraag welke ik mezelf stelde vandaag was simpel;' Wat maakt een game nu goed en is al het goede niet te combineren in een compleet nieuw spel?' Meteen dacht ik: 'Moet het shootergenre dan niet gruwelijk op de schop?'
Als je een first person shooter gaat beoordelen moet je op een aantal zaken letten:
Bij een singleplayer game moet je aan je stropdas een verhaal worden ingetrokken en er pas uitgeknikkert worden als je de aftiteling ziet. Is het geloofwaardig genoeg om emoties bij je op te roepen? Is de gameplay en de AI degelijk? Klinken de wapens, voertuigen, omgeving en voicecast een beetje? Ziet het er een beetje uit en wil je het nog een keer spelen? Is het tempo niet te hoog of juist te laag?
Bij een multiplayer komen ook andere zaken om de hoek kijken. Is de balans in cla es en wapens goed uitgedacht? Werkt een bepaald gametijpe goed op een map? Loont goed samenwerken? Ik noem zomaar wat...
Momenteel is er geen enkel spel wat in mijn ogen op alle vlakken de plank volledig raakt. Battlefield is een geweldige reeks, maar als je voertuigen in een game stopt is het dan nog wel een pure first person shooter? Zou het spel niet beter af zijn zonder die voertuigen met net wat kleinere mappen in een iets meer 'urban setting'? Zijn we al helemaal klaar met de WWII en ligt de nadruk nu niet te veel op moderne oorlogsvoering?
Voor mij is een andere suit zoals in Crysis of Bioshock niet meer dan een leuke afwi eling, maar plasmids en een biosuit maken de game niet. De gameplay is in Call of Duty heerlijk snel, maar de snipercla past niet in de afmeting van de mappen en vaak zitten ze te vol om nog lekker te kunnen spelen. Campen loont nog te veel en samenwerking is vaak ver te zoeken.
Wat ik graag in een multiplayer zie? Here goes:
1. Een hoog tempo. We kunnen allemaal langer rennen dan15 seconden, waarom kan dat niet in ieder spel zonder er een perk aan te verspillen?
2. Teamwork laten lonen. Als je in Battlefield 3 met alle 4 de cla es in een sqaud gaat ben je haast onoverwinnelijk. Soflam voor de sniper, een Javelin erop door de engineer, resupply door de support en reviven door de a ault. Niet in de hand werken dat iedereen TDM gaat spelen in een gametijpe wat daar niet voor is gemaakt. Schakel desnoods bepaalde wapens en/of perks uit in een ander gametijpe of map.
3. Perks ok, maar laat iedereen zelf kiezen welke hij wil en geen binding aan een paar keuzes per slot. Je hebt ze zelf bij elkaar gespaard met bloed, zweet en tranen, kies ze dan lekker zelf.
4. Geen voertuigen in een first person shooter tenzij de mappen huge zijn. Puur voor transport, zonder mounted weapons please.
5. De 2e wereldoorlog is nog niet uitgemolken. Ik mis in de singleplayer een lange mi ie in de Ardennen. Koud en onderbewapend net als het toen was. Waarom geen aanval op een door Japanners belegerde berg waar ze ingegraven zitten en uit luiken springen zoals in Hidden and Dangerous 2? Cod schiet te kort! Neem de tijd om iets uit te werken en wil het verhaal niet te snel afraffelen door zo veel mogelijk settings in een game te willen stoppen.
6. Het realisme van bv. de Frostbite Engine. Alles kan in het echt kapot tot op bepaalde hoogte, dat hoort in ieder spel thuis. De technologie is er, maak er gebruik van. Niemand met een pc heeft er moeite mee om 4 dvd's te installeren als hij daar meer voor terug krijgt, gooi het desnoods op een Blu Ray.
7. Total immersive single player action. Ik wil meteen in een verhaal gezogen worden en meevoelen met de hoofdrolspeler. Zoiets als:
[zwart-wit beelden vanuit 1st person] Een zoontje is net met zijn vader aan het voetballen op een veldje net buiten het dorp. In de verte hoor je wat vliegtuigen aankomen welke hun dorp platgooien voor hun ogen, het begin van de oorlog tegen (vul maar in) . Vanuit dat oogpunt naar kleur gaan en je bent een aantal jaren verder. Het zoontje van toen zit nu in het leger en probeert een aanval van de vijand af te slaan.
Kijk, dan zit je ergens midden in en voel je tenminste mee met de hoofdrolspeler. Verpest zoiets niet door van de hak op de tak te gaan, vertel een verhaal.
8. Geen balans verstoren door gevorderde spelers veel sterker te maken dan nieuwere. Werk hacken niet in de hand op deze manier en geef iedereen een kans. Als je goed bent in een spel moet je ook kunnen winnen ongeacht je rang.
Of de ideale shooter er ooit zal komen? Geen idee. Tot die tijd ga ik me heerlijk bezig houden met al het bovengenoemde. Veel speelplezier iedereen en bedankt voor het lezen, het was een behoorlijk verhaal.
Grts,
Michel aka [HBH] Wip3out