Jullie kennen hem als Fant, ik ken hem ook als Fant. Niemand weet zijn echte naam. Volgens sommigen is het een bergbeklimmer die de konijnenbulten van de Veluwe trotseert, volgens anderen is hij het achterneefje van de recent overleden Micheal Jackson. Ik weet het niet, ik weet wel dat hij zichzelf Fant noemt en veel gamed!
Zonder dat ik de kans krijg om mijn eerste vraag op hem af te vuren, vraagt deze genereuze olifantenliefhebber mij al of het goed met mij gaat.. wat een sociale persoonlijkheid heeft hij ook! Nadat ik hersteld ben van die klap vraag ik hem of het met hem goed gaat, ik krijg hierop een even duidelijk als kort antwoord: 'Goed'.
Met het zweet al druipend op mijn voorhoofd, vraag ik welke game hij tegenwoordig speelt. Fant staat bekend om het spelen van verschrikkelijk veel games, en om het feit dat hij af en toe als struisvogel straattoneel maakt. Hij antwoord: 'Ik heb net Tomb Raider uitgezet, voor de rest speel ik veel Fuel.' Dat Fant Fuel speelt, weten wij allemaal al. Gelukkig is hij zo bescheiden dat hij niet over zijn briljante prestaties opschept, zodat ik het voor hem kan doen. Fant heeft namelijk het hele landschap van Fuel overgestoken, volgens sommigen in vierentwintig uur, volgens anderen weer slechts in vijf luttele minuten terwijl hij een handstand deed. Tomb Raider vindt hij frustrerend, dat betekend dat wij normale stervelingen dit spel aan ons voorbij moeten laten gaan. Als het voor Fant als irritant wordt, zijn wij kansloos.
Terwijl ik hem vraag wat de toekomst hem gaat brengen, kijkt hij me even aan. 'Dat weet ik nog niet, ja, mi chien weet ik het wel, maar ik ga hem niet voorspellen. Als ik dat deed, zou ik rijk worden.' Is dit de bevestiging dat Fant een vervent socialist is en op een loze Maandag folders in bejaardencentra uitdeelt? Ik durf de vraag bijna niet te stellen. 'Ja, af en toe, ik bemoei me liever niet met politiek, maar als het moet, dan maar sociaal zijn.' Ik had niks anders verwacht van deze nobele gamer.
Dan de vraag die ik hem altijd al had willen stellen. De vraag die iedereen hem wel had willen stellen als ze zo'n kans als de mijne hadden. Daar gaat hij dan. 'Ik ben ermee geboren. Het zat altijd al in mij, ze zijn fascinerend. Zo groots, maar toch zo onschuldig. Ook zien ze er gewoon tof uit, ze zijn de shit, om maar met een ghetto-eufenisme te eindigen.' Briljant. Op de vraag of hij later verzorger gaat worden in dierenpark Emmen geeft hij geen antwoord. Dat was mi chien ook wel teveel geweest voor deze interviewer. Ik heb een klein stukje van de sluier kunnen oplichten, maar Fant zal in mysterie gehuld blijven.
'Nee, ik ben geen achterneefje van Michael, we waren slechts goede vrienden.'