de 'kunst' van het snipen | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Alfredgames presenteert een samenwerking met Lord Lurtz, een gamer, natuurlijk.

Wij zullen allebei een kant van het snipen bekijken.

Is het een kunst?

Of is het een laffe manier om de aanval te ontwijken?

2 compleet verschillende meningen over een fenomeen!

Sniper, the bright side

Door Lord Lurtz

Wie kent ze niet, de Snipers. Die mensen die in een hoge toren gaan zitten, of in een donker hoekje, en je dan afmaken zonder dat je er erg in hebt. Vele zullen zich ergeren aan deze Snipers; loop je net lekker rond met je machinegun, op het ergste voorbereid, en dan wordt je afgemaakt door zo'n laffe Sniper. Maar is echt laf, of is het een kunst?

In tegenstelling tot Fant, ben ik wel goed met de Sniper. En mensen die ook goed met de Sniper zijn, zullen begrijpen wat ik hieronder ga uitleggen. Ook al heb je een godsgruwelijke hekel aan de Sniper, probeer toch even te snappen wat ik zeg.

Snipen is een kunst. Niks meer en niks minder. Het geeft aan, dat je skill's hebt. Ben je bedreven met deze kunst, dan ben je een machtig man. (vooral in MP games)

Stel je eens voor, gewoon doen, dat jij, met je Sniper, boven in een hoge toren met uitzicht over het hele veld, in een donker hoekje aan het wachten bent op je nietsvermoedende tegenstander.

Na een niet al te lange tijd, komt er een nietsvermoedende tegenstander met een machinegun langslopen. Zorgvuldig sla je hem gade, met je vizier op zijn hoofd gericht. Op dit moment ben je een machtig man; jij hebt zijn (virtuele) leven in handen. Laat je hem leven, maak je 'm af?

Jas je hem nu meteen een kogel door zijn hoofd, of schiet je expres net langs 'm, om even met hem te spelen, als een leeuw met zijn prooi. Nog voor hij doorheeft dat je überhaupt bestaat, ligt hij al met zijn levenloze lichaam op de koude grond. Het moment dat jij de trekker overhaalt (de knop indrukt), en zijn lichaam op de grond ziet vallen, zodat daarna het berichtje: “you killed huppeldepup” op je scherm verschijnt, geeft je een zeker gevoel van voldoening. Je hebt je vijand afgemaakt, zonder dat deze er erg in had.

Hier heb ik respect voor. Je moet wel heel getalenteerd zijn, om de tegenstander te verslaan, zonder HP te verliezen, zonder vele kogels te verspillen. Snipen is een kunst: Het is een kunst, om zo de vijand te verslaan. Wat ik van anderen heb gehoord als ik weer eens profe ioneel een kogel door hun hoofd heb gejaagd, is dat het laf is. Dat ik te bang ben om de confrontatie aan te gaan. Dat het makkelijk is om zo te winnen. Dat ik een lafbek ben, die te bang is om een echte strijd aan te gaan (met alle scheldwoorden van dien). Onwetenden…

Als je namelijk eenmaal goed met de Sniper bent, is er helemaal geen strijd nodig. Dat zijn alleen maar de woorden van de jaloerse onwetende, snakkend naar de geheimen van de kunst van het Snipen. Het is juist alles behalve makkelijk, om te doen wat ik zojuist beschreven heb. Om de klus fatsoenlijk te klaren, heb je namelijk veel oefening nodig. Oefening baart kunst. Het is niet makkelijk om een perfecte schuilplaats te vinden. Het is niet makkelijk om het eerste de beste schot raak te schieten. Het is al helemaal niet makkelijk, als je schuilplaats ontdekt wordt, want dat wordt zo goed als zeker een gewi e dood (of je hebt wel een hele erg Noob als tegenstander). Het is alles behalve laf. Waarom zou je zo veel moeite doen om je vijand te verslaan. Met je shotgun de open vlaktes op rennen, en dan op 2 meter afstand wat lood in de tegenstander te pompen. Dat is pas makkelijk. Waarom niet in de schaduwen gaan zitten, je tegenstanders elkaar zien afmaken, niets wetend van het onheil dat ze te wachten staat.

Nu wil ik niet zeggen dat iedereen die geen Sniper is, een lozer is. Ik heb dit stuk bewust zo geschreven, zodat mensen ook de andere kant van het Snipen zien. En ik weet als geen ander hoe shit het is om WEER eens afgemaakt te worden door zo'n rotte Sniper. Het is een kunst...

Sniper, the dark sideDoor Fant

Vandaag had ik een best intere ante discu ie met Lord Lurtz, wiens stuk over snipen je hier boven kunt lezen, over de 'kunst' van het snipen.

Eerst zal ik voor de leken even uitleggen wat Snipen is(alhoewel je wel heel lekig bent als je dat niet weet).

Snipen komt er in een game op neer dat je een sniper rifle opzoekt op de map, of in sommige games aan het begin koopt.

Een sniper rifle is een op zich normaal geweer, bijna altijd single shot(non-automatisch), met de mogelijkheid om in te zoomen.

Een sniper is sloom, lomp, moet vaak doorgeladen worden na een schot, maar als je raakt, en dat gebeurd vaak in het hoofd, is dat ding het dodelijkste wapen wat er is.

De sniper zoekt een rustig plekje op in een game map en gaat daar stil zitten wachten totdat er iemand in zijn zicht komt, richt zorgvuldig op het hoofd en haalt de trekken over.

Daar lig je dan, als normale speler, zonder hoofd, de straat met bloed te vullen.

Dat voelt slecht, en de sniper voelt zich goed, ik weet niet waarom...

De gamer waarmee ik discu ieëerde, een groot sniper, had het erover dat hij het een bewijs van skills vond als je iemand met 1 schot neer kon halen.

Waarom zou dat zo zijn?

Is het een bewijs van skill als je in een donker hoekje wacht todat er iemand voorbij komt?

Is het een bewijs van skill als je iemand neerhaalt zonder dat hij überhaupt weet dat je daar bent?

Een echt antwoord wist hij niet te geven, behalve dan dat het een machtig gevoel gaf om het hoofd van iemand in je vizier te hebben en hem met 1 muisklik om te kunnen leggen.

En de mogelijkheid om degene te vermoorden zag hij als skill, de skill om iemand te kunnen vermoorden met 1 muisklik.

Maar als we zo beginnen zou ik naar buiten kunnen gaan, bij de voordeur van een willekeurig huis gaan zitten hier in de straat met een dodelijk scherp mes in m'n handen, en zodra het onschuldige huisvrouwtje naar buiten komt het mes aan d'r keel kunnen zetten.

Dit staat ongeveer gelijk met wat de sniper doet, ookal beschiet hij meestal geen huisvrouwtjes en gebruikt hij een sniper ipv een mes.

Maar als ik die vrouw vermoordt, heb ik dan skill?

ben ik dan goed?

nee, ik gebruik gewoon een laffe manier om de confrontatie te ontlopen.

Als excuus hoor ik nog wel eens dat het er in een echte oorlog ook zo aan toe gaat.

Heel leuk jongens, maar dit is GEEN echte oorlog, dit is een GAME, sommigen noemen het spelletje, een spelletje is NIET echt.

Je gaat toch ook niet bij ganzenbord een of andere laffe taktiek gebruiken waarbij ik mijn pion achter mijn rug hou en zodra iemand een vakje bij 'de put' vandaan is snel mijn pion erachter zet en hem erin beuk?

Ok, ik win, maar is het leuk?

is het leuk voor mij, voor die anderen?

want daar speel je toch een 'spelletje' voor, voor je plezier?

Vroeger had ik niet zoveel games, mijn PC was vrij middelmatig en ik was verslaafd aan Soldier of Fortune 2, en dan vooral online.

Die game had natuurlijk een sniper, en toen begon mijn haat jegens deze laffe vorm van gamen.

je liep door de map, hoorde een knal en zag een teammaat of jezelf binnen no-time zonder hoofd op de grond liggen.

soms kon er nog een "lol" of "haha pwned" vanaf, en ze gingen door naar de volgende.

Maar wat je merkt is dat uiteindelijk iedereen de sniper kiest.

Iedereen kiest een hoge plek, of een veilige plek, en gaat daar de omgeving af zitten zoeken, hopend op een mede-sniper.

Er zijn geen gewone spelers meer, en degene die het wel aandurft om nog met een normaal wapen te gaan lopen wacht om elke hoek een akelige dood.

Ze verzieken de sfeer op de server, en iedereen doet maar mee omdat ze anders net zo goed weg kunnen gaan(naar de volgende server vol snipers).

En dan de voldoening.

voldoening?

Geeft het voldoening om op een laffe manier iemand af te maken?

Ik voel geen voldoening als ik een keer een sniper kies en er iemand mee door z'n kop knal.

Ik voel zijn ergernis, eerder dan voldoening.

Voldoening krijg je als je iets is gelukt wat moeilij is, iets waar je veel moeite voor doet, in ieder geval, dat is voldoening voor mij.

Voldoening krijg ik als ik dat open veld oploop waar hij het over had, en daar met m'n a ault rifle een spannend gevecht win.

Met zweethanden, en op het puntje van m'n stoel probeer ik al springend naar cover te komen, om daar veilig te kunnen herladen, waarna het vuurgevecht volop doorgaat.

Als je dan de vijand ziet liggen in een grote plas bloed, DAT geeft voldoening.

Jaloezie?

Ik lees net van Lord Lurtz dat ik jaloers ben op zijn kunst, op zijn geweldige gave om laf in een donker hoekje te zitten!

En inderdaad, de eerste keer is de perfecte schuilplaats zoeken niet makkelijk, maar daarna ken je die plek, en ga je daar de rest van je bestaan weg zitten rotten met je vinger aan de trekker.

De plek word niet gevonden, want iedereen die probeert er bij te komen krijgt een kogel in z'n hoofd.

Je gaat toch ook niet een aimbot downloaden en als iemand er iets van zegt klagen hoe moeilijk het was om dat ding te downloaden!?

Snipen een kunst?

Tuurlijk, cheaten is ook een kunst, maar kunst is niet altijd mooi.

De maker van de kunst vind zijn eigen creatie altijd prachtig, dat is logisch, maar er zijn mensen die dat niet vinden.

En in online gamen heb je niet de keus om uit dat ene museum te blijven waar de kunst hangt die je lelijk vindt, je moet er wel heen.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou