Het spel begint met de ontsnapping van Desmond Miles uit het gebouw van Abstergo, het hoofdkwartier van de Tempeliers. Desmond wordt bij zijn ontsnapping geholpen door Lucy, de a istente van dokter uit het vorige deel die een spion van de A a ins blijkt te zijn. Na wat bewakers in elkaar getimmerd te hebben zetten ze koers naar de ‘safehouse’ van de A a ins. Desmond moet daar weer in een Animus (een soort tijdmachine) kruipen om zo achter de snode plannen van de Tempeliers te komen.
A a in’s Creed II verruilt de stoffige woestijnsteden van de kruistochten voor het Italië in de Renai ance, een tijdsprong van ongeveer vier eeuwen. De hoofdrolspeler is Ezio Auditore di Firenze, mi chien wel de coolste naam ooit voor een gamepersonage. Hij is de zoon van een rijke bankier uit Florence. Ezio is een echte levensgenieter: vrouwen windt hij zonder probleem om zijn vinger en hij heeft meer dan eens vechtpartijen met leden van andere families in de stad. Zijn leven lijkt perfect, maar op een dag worden zijn vader en twee broers gearresteerd en ter dood gebracht. Hierdoor schudt Ezio zijn gezapige leven tijl van zich af en gaat hij op wraaktocht door Italië. Gaandeweg zal hij erachter komen dat de onterechte arrestatie van zijn familieleden slechts een klein onderdeel is van een groot complot. Tijdens dit verhaal zul je allerlei personages tegenkomen, waaronder Leonardo da Vinci. Hij fungeert als een soort Q bij James Bond. Van tijd tot tijd wordt je door hem van nieuwe gadgets voorzien, zoals een verborgen geweer en een tweede [i]hidden blade[/i].
Het verhaal is een van de grootste verbeteringen ten opzichte van deel één. De makers hebben de structuur van steeds dezelfde opdrachten uitvoeren met als uitkomst de confrontatie met je doelwit overboord gegooid. De mi ies in A a in’s Creed II volgen elkaar veel meer natuurlijk op, waardoor je gelijk meer in het verhaal gezogen wordt. Daarnaast is de presentatie van het verhaal er ook flink op vooruit gegaan. Spelers van het eerste deel kunnen zich vast nog wel de tergend lange statische conversaties (die je niet kon overslaan) herinneren. In deel twee zijn de cutscenes sterk verbeterd door middel van wi elende camerastandpunten en beter uitgewerkte dialogen.
Net als in zijn voorganger bestaat de gameplay van A a in’s Creed II grofweg uit twee onderdelen: klimmen en vechten. Klimmen is e entieel om je voort te kunnen bewegen door de stad aangezien dit veel sneller gaat dan gewoon de straten te volgen, en omdat je zo een veel beter overzicht van de omgeving krijgt. Het werkt nagenoeg hetzelfde als in deel één: alles wat maar een beetje uitsteekt kan door Ezio worden vastgepakt en door middel van de simpele controls kun je je binnen een mum van tijd vlot over de Italiaanse stadsmuren bewegen. In de steden zijn her en der torens te vinden, die na een beklimming een stukje van de kaart weergeven. Hierdoor worden tegelijk ook winkels, dokters en andere objecten weergegeven. Als je over een dak loopt zullen de aanwezige bewakers je wel sneller aanvallen dan wanneer je over straat loopt, dus je moet altijd goed op je hoede zijn. Gelukkig hebben de makers hiervoor een handige nieuwe move geïmplementeerd. Als een soldaat iets te dicht bij een rand staat kan Ezio hem met een snelle beweging naar beneden trekken om hem in een menselijke pizza te transformeren.
Het vechtgedeelte is helaas een van de mindere onderdelen van A a in’s Creed II. Je kunt wel merken dat makers hun best hebben gedaan om het gevarieerd te maken door het toevoegen verschillende soorten wapens, van zwaarden en knotsen to hellebaarden en speren. Jammer genoeg krijg je ook in dit deel al snel de counter-move ter beschikking, waardoor je in principe onsterfelijk bent. Daarnaast gaan je belagers altijd in een kringetje om je heen staan, om je daarna om de beurt aan te vallen. Enkele counters later liggen ze allemaal kermend op de grond, terwijl hun overgebleven collega’s verbaasd voor zich uit kijken. Dat is mi chien leuk voor de gamer die zich graag almachtig voelt in een spel, maar degene die uitdaging zoekt zal het niet erg kunnen bekoren. Af een toe kom je wel eens een taaie tegenstander tegen, zoals de Brute, een enorme spierbundel met een bijl wiens aanval je niet kan blokkeren. Zelden werd ik echter ernstig in de problemen gebracht.
Mocht het toch je te heet onder de voeten worden, dan zijn er verschillende vluchtmogelijkheden aanwezig. Je kunt je verbergen in een van de vele hooibergen die verspreid staan over de stad, maar je kunt ook simpelweg op een bankje gaan zitten. Naarmate je meer misdrijven pleegt wordt je ook steeds beruchter. Je kunt dit verhelpen door plakkaten van de muur te scheuren, herauten om te kopen of ambtenaren te vermoorden. Soms komt het ook voor dat een groep soldaten een poort bewaakt waar jij doorheen moet. Om dit te verhelpen kun je prostituees wat geld toestoppen om de bewakers af te leiden. Dit is een stuk beter voor je beruchtheid dan ze allemaal maar tot stukjes filet te herleiden met je zwaard. Een andere ontsnappingsroute die gebruikt kan worden is het water. In tegenstelling tot Altaïr (de protagonist uit het vorige deel) heeft Ezio wel zwemles gevolgd dus je kunt je nu vrij door het water bewegen. Soldaten kunnen vanwege hun harnas je echter niet volgen.
Aan alles is te merken dat het hoofddoel van de makers was om het spel uitgebreider te maken dan zijn voorganger. Naast de hoofdverhaallijn zijn er dan ook tal van zijactiviteiten te volbrengen. Je kunt bijvoorbeeld vrouwen een dienst bewijzen door hun overspelige echtgenoten tot moes te meppen of een free run wedstrijd met een andere dief houden. Daarnaast zijn er nog de afdrukken die een geheimzinnig persoon genaamd Subject 16 heeft achtergelaten. Als je deze afdrukken ‘activeert’ met je [i]eagle vision[/i] moet je puzzels oplo en die betrekking hebben op allerlei historische gebeurteni en. Er zijn er twintig te vinden over de hele spelwereld, en elk is een videofragment die samen een filmpje vormen die enkele zaken van het spel verder uitdiept. Last but not least zijn er ook nog de A a ins Tombs. Dit zijn enorme grafkelders met aan het einde een schat, die je kunt bereiken na wat klimwerk en enkele puzzels. Ook hier zul je weer meer je hersens aan het werk moeten zetten dan je zwaard. Naarmate het spel vordert krijg je ook steeds meer geld tot je beschikking. Dit kun je uitgeven aan nieuwe wapens, kleren (die je ook een likje verf kunt geven) en schilderijen. Daarnaast heeft Ezio ook de familievilla in Monteriggioni tot zijn beschikking als uitvalbasis. Deze ziet er in het begin echter nogal verpauperd uit, maar door middel van investeringen kun je het geheel wat opfleuren. Dit betaalt zich ook weer terug in extra inkomsten, want een deel van de opbrengsten van de villa zijn voor jou.
Zou je Asa in's Creed II en zijn voorganger tegenover elkaar zetten in een duel, dan zou deel één het waarschijnlijk niet navertellen. De makers hebben duidelijk geleerd van de fouten uit A a in's Creed I en leveren een sequel af die er mag zijn. Zoals Leonardo da Vinci zou zeggen: 'It's an improvement over the older model!'