Een game met een hoofdrolspeler die BJ Blazkowicz heet, mag natuurlijk ook geen doodgewone shooter zijn. Die naam vraagt om spektakel en avontuur. Bovendien heeft Wolfenstein altijd al diepe wortels gehad in het occulte, mysterieuze en ronduit vreemde. Zo liep Hitler in Wolfenstein 3D rond in een robotpak met machinegeweren, zat er een 'übermutant' in Spear of Destiny en speelde de SS Paranormal Division een hoofdrol in Return to Castle Wolfenstein.

Hoewel de game na de intro opent als een ogenschijnlijk vrij gewone oorlogsgame, blijkt dit dan ook al snel een misvatting. Dat het paranormale een hoofdrol speelt, wordt duidelijk wanneer de zwaartekracht er de brui aan lijkt te geven en meubilair, kantoorartikelen en nazi's om onduidelijke reden machteloos door de lucht zweven. Klaar om door jou neergeschoten te worden. De nazi's dan, het meubilair neerschieten is weinig bevredigend.

Dankzij de mysterieuze medaille kan Blazkowicz wanneer hij wil de Veil instappen, een andere dimensie van onze realiteit. De wereld krijgt een blauwgroene kleur, alsof je in een onderwaterwereld stapt, en vreemde wezens zweven door de lucht. In de alternatieve dimensie merk je direct hoe kleurrijk Wolfenstein is vergeleken met vele vergelijkbare games in het genre. Grauw, grijs en grimmig lijkt de trend, maar Wolfenstein biedt een welkome afwi eling door kleuren als rood en groen veel te gebruiken. Opmerkelijk is dat de game gebruikt maakt van de Tech 4-techniek, vooral bekend als de Doom 3-engine. Een behoorlijk oud beestje dat Raven flink heeft opgepoetst en aangepast. Met resultaat, want Wolfenstein ziet er goed uit.

In de Veil blijken sommige voorheen intacte muren opeens grote gaten te bevatten. Deze alternatieve realiteit is dan ook een handige plek om nieuwe routes te ontdekken, maar ook de plek om nazi's neer dwars door de muur heen te knallen. En zo kan de Veil je vaker helpen dankzij speciale krachten die je krijgt. Je ziet zwakke plekken op grotere vijanden en je kunt de tijd vertragen, uiteraard allemaal slechts voor een korte periode. Zoals in praktisch alle games waarin je krachten als bullet-time tot je beschikking hebt, zoals F.E.A.R. en Max Payne, loopt er een balkje leeg als je in de Veil bent. Die loopt weer vol in de gewone wereld, of kun je opladen bij de vreemde Veil-wezens. Dit bleek onmisbaar bij een lastig gevecht vroeg in de game, waarin je het opneemt tegen een übernazi met een enorm lasergeweer.

Omdat Raven zich niet hoeft te houden aan de conventies van de Tweede Wereldoorlogshooter, stapt de ontwikkelaar ook af van de standaardwapens die we zo goed kennen. Alle wapens in de game zijn te upgraden, van het wapen van de enorme übernazi tot het bekende Kar 98-geweer dat je van een Duitser hebt gejat. Op de zwarte markt kun je dit wapen bijvoorbeeld upgraden met een bayonet, een sniper scope, een aanpa ing waardoor je niet elke kogel los hoeft te laden of een geluidsdemper.

Welke upgrades je neemt, bepaal je aan de hand van je eigen speelstijl en als het toch niet bevalt, verkoop je de aanpa ingen gewoon weer. Geld verdienen gaat op de bekende Wolfenstein-manier: je vindt het onder andere achter schilderijen van de Führer. Dit keer hoef je niet als een malloot op de spatiebalk te rammen bij elke nazivlag en schilderij dat je ziet, maar schiet je ze aan stukken om eventuele verborgen compartimenten te ontdekken.

Buiten alle upgrades, Indiana Jones-stunts en Veil-bezoeken om, laat Wolfenstein zich heerlijk spelen als een goede first-person shooter. Aan de besturing is niets schokkends te ontdekken en de levelopbouw is vrij open. Hoewel de game voorzover wij konden zien volledig lineair is, kun je vele situaties wel op meerdere manieren aanpakken. De open opzet doet denken aan die van Killzone 2 en Call of Duty: Modern Warfare. Het is in feite hartstikke lineair, maar door de open opzet voel je je niet beperkt.

Wolfenstein lijkt een goede first-person shooter te worden die de Tweede Wereldoorlog op een originele manier combineert met paranormale zaken. Naast Singularity en Wolverine is het de derde game die ontwikkelaar Raven Soft onder haar hoede heeft om in de gaten te houden. Dit zou nog wel eens een topper van formaat kunnen worden.

Bekijk ook de reportage van

ons bezoek aan Raven Software