Lees de recensie van Dark Souls Remastered voor de toevoegingen en wijzigingen ten opzichte van het origineel.
Laat ik die laatste vraag als eerste beantwoorden, want dat is niet zo heel moeilijk. Er zijn niet veel verschillen, maar ze zijn wel groot, met als belangrijkste aspect natuurlijk de mogelijkheid om je Switch uit zijn dock te halen en in de handheldmodus te spelen. De resolutie (720p en 30 fps, ook in het beruchte Blighttown) is weliswaar minder dan op je televisie (1080p en 30 fps) en bij de andere versies van het spel (1080p+, 60 fps), maar het is onmiskenbaar Dark Souls dat je ineens overal kunt spelen. En dat is toch best bijzonder.
Het roept helaas wel gelijk een andere vraag op: moet je dat wel willen? Dark Souls staat bekend als een meedogenloze game en hoewel die reputatie mi chien niet helemaal terecht is (de game is streng, maar meestal wel eerlijk), is het geen spel dat je tien minuten speelt in de trein om snel een leveltje te doen of een opdracht te voltooien. Dark Souls is zo ontworpen dat het je steeds dieper in de spelwereld trekt, door na iedere gang of achter iedere deur weer een nieuw aandachtspunt te plaatsen. Zo blijf je bezig.
Pause the Sun
Bovendien zit het spel vol met vijanden die niet te beroerd zijn om je te blijven achtervolgen. Even een rustig plekje opzoeken omdat de conducteur je ov-chipkaart per se wil controleren, ook al ben je al lang niet meer sportief genoeg om over die stationspoorten te springen, gaat niet zomaar. Er is namelijk geen pauzeknop. Het spel gaat gewoon door, ook als je de homeknop van de Switch indrukt. Als je met je Switch op de bank of in bed speelt, heb je daar natuurlijk niet zo’n last van, maar de handheldmodus en een game die nooit je hand vasthoudt, zijn gewoon geen natuurlijke match.
Dat merk je ook aan de standaardbesturing. Het gevecht ysteem van Dark Souls is bedacht rondom het revolutionaire idee dat je als personage twee handen hebt, een linker en een rechter. De acties van je rechterhand (grofweg slaan en harder slaan) zijn gekoppeld aan de schouderknoppen op de rechterkant van de Switch, die van je linkerhand (aanvallen blokkeren of pareren) aan die op de linkerkant. Er komt daardoor letterlijk en figuurlijk veel gewicht op de schouderknoppen te liggen als je de Switch vasthoudt. Je beide handen moeten continu boven die knoppen zweven om in gevechten goed uit de voeten te kunnen.
Remap the Sun
Gelukkig biedt het spel de mogelijkheid om de knoppen anders in te stellen, of gewoon op te tv te spelen met een Pro Controller. Na lang tobben (‘ik ga die iconische besturing toch niet aanpa en’) besloot ik om voor de handheldmodus de aanvalsacties aan de actieknoppen (klinkt logisch) te koppelen, waardoor ik de Switch aan de onderkant kon ondersteunen met mijn rechterhand. Dat maakt langere speelse ies al wat draagbaarder.
Het meeste opzichtige uithangbord van de Switch-versie is nog wel de Solaire-amiibo die los van het spel verkrijgbaar is. Wanneer je de amiibo op je Switch plaatst, maakt je personage het befaamde Praise the Sun-gebaar. Dat gebaar hoef je dan niet eerst zelf vrij te spelen in de game. Ergens voelt dat best wel treurig. Het is een toch al uitgemolken meme, maar dan ook nog eens zonder context, waardoor enige betekenis ontbreekt. Het amiibo-figuurtje zelf staat ongetwijfeld wel mooi in de kast.
Solaire zelf staat als een van de meest kleurrijke personages in het spel symbool voor het coöperatieve aspect van Dark Souls. Als je een baas niet zelf kan verslaan, is er altijd nog de optie om online via ‘jolly cooperation’ een vriend of vreemde in te schakelen. En als het dan eindelijk (of meteen) is gelukt, dan doe je als dank het Praise the Sun-gebaar. Het is allemaal niet zo moeilijk.
Appraise the Sun
Of dat bij de Switch-versie ook zo soepel zal gaan, is een kwestie van afwachten. Dark Souls biedt op de Switch dezelfde multiplayerfunctionaliteiten als de andere Remastered-versies, maar de vraag is of het heel druk gaat zijn online. Om als speler iemand anders te helpen, of zelf hulp te vragen, is een lidmaatschap op Nintendo’s pas gelanceerde online dienst vereist.
Nou is dat gelukkig niet heel duur, maar vermoedelijk heeft slechts een klein percentage van Switch-bezitters al zo’n abonnement afgesloten. Dit zou betekenen dat een aanzienlijk deel van de mensen Dark Souls niet online gaan spelen, tenzij ze ‘speciaal’ daarvoor toch maar zo’n abonnement afsluiten. Hopelijk is die andere groep groot genoeg om voor een levendige community te zorgen, waarbij je niet een halfuur moet wachten voordat je hulp krijgt bij een baasgevecht.
Bovenstaande argumenten zijn uiteindelijk geen dealbreakers, de lagere audiokwaliteit die sommige geluidseffecten wel erg dof laat klinken evenmin. Dark Souls Remastered is ook op de Switch een goede game. Het is de Dark Souls van alle Dark Souls-achtige games. Als dat genre je aanspreekt, maar je de eerste Dark Souls op een of andere manier nog nooit hebt gespeeld, dan kun je met de Switch-versie nog prima instappen. Op ieder moment, waar je ook bent.
Dark Souls Remastered voor de Nintendo Switch is getest op de bank, in de bus en op de wc en vanaf vrijdag 19 oktober verkrijgbaar.