Sommige kleinere games die dit jaar zijn verschenen doen namelijk absoluut niet onder voor de grote blockbusters. Hieronder zijn de beste games van dit jaar uitgelicht die je wellicht over het hoofd hebt gezien, maar eigenlijk nog een kans moet geven.
What Remains of Edith Finch
Ontwikkelaar Giant Sparrow bewees met The Unfinished Swan dat het in staat is om zeer kunstzinnige concepten om te zetten naar videogames. Hun tweede project What Remains of Edith Finch verscheen in maart dit jaar en liet een nog diepere indruk achter. De ‘walking simulator’ gaat over Edith die terugkeert naar het huis van de Finch-familie, waar vermoedelijk een vloek op rust die de inwoners een voor een doet laten sterven. Elke kamer die Edith in het huis ontdekt is een momentopname van het leven van een persoon en bevat een herinnering die onthult hoe hij of zij is omgekomen.
Ondanks deze naargeestige setting is What Remains of Edith Finch een ontroerend verhaal over het omgaan met verlies. Iedere slaapkamer bevat details die veel zeggen over de persoonlijkheid van het familielid en de herinneringen bevatten de meest onverwachte en hartverscheurende verhalen over de Finches. De game komt in veel opzichten overeen met de indiehit Gone Home, maar weet als een van de weinige walking simulators ook dit niveau te halen.
Lees hier de Gamer.nl-review van What Remains of Edith Finch.
Night in the Woods
Het schattige uiterlijk van Mae en andere beesten verhult hoe menselijk Night in the Woods is. De jonge zwarte kat besluit te stoppen met school en verhuist terug naar Po um Springs, waar al haar oude vrienden wonen. De adventuregame draait vooral om de relaties met deze vaak komische dieren, die een rijke geschiedenis met zich meedragen en spreken in korte zinnen. Elke dag worden spelers wakker, halen herinneringen op met personages en doden de tijd met minigames als spelen in een band of een heuse dungeon crawler op Mae’s laptop.
Dit dagelijkse ritme slaat al snel om in een gevoel van onzekerheid over het leven van een twintiger, waarmee de game reflecteert op hoe sommigen in deze leeftijdsgroep zich voelen in de huidige maatschappij. Hoewel dit proces vrij traag op gang komt en het overkoepelende verhaal van ondergeschikt belang is, blinkt de game uit in dit soort vraagstukken. Mede dankzij de unieke grafische stijl is Night in the Woods daarom zeker een titel die je niet links moet laten liggen.
Yakuza Zero
De Yakuza-serie heeft buiten Japan nooit echt voeten aan de grond weten te krijgen, maar dit jaar lijkt daar verandering in te komen met Yakuza Zero. Dit deel voor PlayStation 4 is een prequel op het origineel, waardoor het een uitstekende gelegenheid is om in te stappen. Dankzij de krachtigere hardware van de console zijn de gezichtsuitdrukkingen van de uiterst serieuze personages zeer overtuigend, waardoor de verhaalvertelling nog meer indruk maakt dan voorheen.
Het plot is daarnaast grof, gewelddadig en spannend tot aan de laatste minuut. Hoe serieus het verhaal kan zijn, zo speels is de gameplay. De ietwat repetitieve vuistgevechten zijn volledig over de top, waarbij objecten als motoren worden gebruikt om vijanden tegen de grond te slaan. Ook de minigames variëren van het spelen in een televisiereclame tot het zingen in een typisch Japanse karaokebar. Het sfeervol nagemaakte Kabukicho-district in Tokio en het fictieve Sotenbori zijn daarnaast al reden genoeg om de game op z’n minst eens te proberen.
Pyre
Pyre laat zich het beste omschrijven als een kruising tu en een sport-rpg en een visual novel. In deze nieuwe game van Bastion-ontwikkelaar Supergiant Games strijden verbannen personages om vrijheid in zogenaamde Rites. Degene die genoeg van deze basketbalachtige wedstrijden wint, hoeft niet meer rond te dwalen op de kale vlaktes van de Downside. Dit achtergrondverhaal met personages die ernaar snakken om bevrijd te worden geeft de Rites een significante lading.
In teams van drie strijden spelers om de bal, die uiteindelijk in het doel van de tegenstander moet worden geplaatst. Ieder personage heeft eigen vaardigheden om de bal af te pakken, tegenstanders van de kaart te stoten of ballen te onderscheppen. Strategisch nadenken over het level van personages en de samenstelling van het team maken van Pyre een diepgaandere game dan op het eerste gezicht lijkt.
Hollow Knight
Metroidvania-liefhebbers ontvingen pas nog Metroid: Samus Returns voor de Nintendo 3DS, maar in februari verscheen een andere game in dit genre die het vermelden waard is. Hollow Knight speelt zich af in een insectenwereld die even schattig als ontstellend is. Spelers banen zich namelijk een weg door een gigantische wereld die bezaaid is met vijandelijke beestjes en eindbazen die veel weg hebben van gevechten in Dark Souls. Door vaardigheden als dubbele sprongen en wall jumps te vergaren, kan de wereld stukje bij beetje worden ontdekt.
Omdat de wereld zo omvangrijk is en bovendien een hoop optionele content bevat, is Hollow Knight een van de grootste Metroidvania’s tot op heden. Verder zijn er cartooneske npc’s die bijdragen aan de sfeer van de game en spelers helpen op hun onvergeeflijke ody ee. Het feit dat de game wordt overgezet naar andere platformen buiten pc betekent hopelijk dat de game bij een groter publiek onder de aandacht komt.
Nex Machina
Resogun-ontwikkelaar Housemarque heeft de afgelopen tijd een aantal games uitgebracht, waarvan Nex Machina precies de juiste ingrediënten voor een twin-stick shooter bevat. Levels schotelen achtereenvolgens verschillende typen vijanden voor, met als afsluiter een pittige eindbaas. Wie de flow van Nex Machina in de vingers krijgt, zal minder snel het loodje leggen en worden beloond met upgrades die aspecten als de reikwijdte van kogels vergroten of schilden duurzamer maken. Ook bevat de game levels met gegijzelde mensen op moeilijk te bereiken plaatsen, waardoor geoefende spelers een extra risico moeten nemen om ze allemaal te bevrijden. Nex Machina is geen bijzonder lange game, maar wel een intense ervaring die niet over het hoofd mag worden gezien.
Lees hier de Gamer.nl-review van Nex Machina.
Al met al zijn er in 2017 een aantal zeer sterke games uitgebracht die wellicht zijn ondergesneeuwd door de grote topgames. Uiteraard is het jaar nog niet voorbij en zullen meer potentiele toppers over het hoofd worden gezien door titels als Super Mario Ody ey, A a in’s Creed Origins en Call of Duty: WW2. En dat is zonde, want juist die unieke, kleine games brengen variatie in een wirwar aan AAA-games.