Op het eerste gezicht lijkt Zoo Park: Run Your Own Animal Sanctuary nog best een redelijke game. Met ruim dertig soorten dieren, van ijsberen en pinguïns tot leeuwen en olifanten, en een handvol eet- en drinkgelegenheden en sanitaire voorzieningen voor je bezoekers lijkt best een aardige dierentuin op poten te zetten. Leuk is ook de realistische dag-en-nachtcyclus, die ervoor zorgt dat je bezoekers aan het eind van de dag weer ophoepelen en je de kans hebt even extra aandacht te besteden aan de dieren. Kijken of iedereen gezond en gelukkig is, of de hokken goed schoon zijn en vervolgens weer fris aan de volgende dag beginnen. Best cool, zou je zeggen.
Weinig te doen
Maar dan gaat het heel snel bergafwaarts met de game. Als je de eerste waterbuffels hebt geadopteerd en hun hok hebt geoptimaliseerd, wil je meer. Prima, maar dat duurt even. Je moet eerst een onderzoekscentrum bouwen, dan een nieuwe diersoort onderzoeken en pas daarna kun je het dier in kwestie in je dierentuin opnemen. Het kost al met al aardig wat tijd voordat je je dierentuin kunt voorzien van een tweede attractie, maar het geeft ook de tijd om even de rest van het park te perfectioneren.
Maar... er valt niets te perfectioneren. Er zijn geen bankjes, prullenbakken of lantaarnpalen waarmee je je park kunt opleuken. De kooien voorzien van speelgoed - iets wat je zeker bij de chimpansees wel zou willen doen - is ook niet mogelijk, met als gevolg dat alle dieren als een typisch dier in gevangenschap steeds dezelfde verveelde rondjes lopen. Er valt dus ook geen lol te beleven aan het kijken naar je dieren. Prijzen optimaliseren is er ook al niet bij, want de gebruikte valuta is 'populariteit' en dat verdienen je winkels én de dieren automatisch. Toegangsprijzen verhogen, paraplu's tegen woekerprijzen verkopen als het regent (wat nooit gebeurt, in Zoo Park is het altijd droog) en wc's zo duur maken als nog net geaccepteerd wordt is er dus niet bij. Zelfs je park eens goed vanuit meerdere hoeken bekijken is er niet bij, want de isometrische camera hangt vast in één bepaalde hoek. Er valt al met al verdraaid weinig te tycoonen in deze game.
Bomen! Yes!
Hoewel, dat is niet helemaal waar. Je kunt altijd nog bomen plaatsen. De bomenfetisj die Excalibur Games al uitte met Camping Manager 2012 is ook overgewaaid naar Zoo Park, want bomen hebben een bijzonder effect op de bezoekers. Persoonlijk ga ik naar een dierentuin om dieren te zien, maar deze bezoekers willen net zo goed bomen zien. Om de zoveel meter móet iets van een boom staan, anders zullen de bezoekers ondanks de spectaculaire savanne's vol giraffes, zebra's en leeuwen niet tevreden zijn. Hetzelfde geldt voor de dieren trouwens, ook die zaniken voortdurend om meer bomen. Dat is belangrijker dan soortgenoten en eten, blijkbaar.
Weinig diversiteit
Heb je je park eenmaal volgestouwd met bomen en wil je weer wat dieren adopteren, dan valt de volgende beperking op. Er zijn mi chien ruim dertig diersoorten, maar het zijn bijna allemaal soortgelijke grote zoogdieren. Er zijn geen vogels, waterdieren, berggeiten (gelukkig maar, want de grond van je park is zo vlak als Flevoland en daar is niets aan te veranderen) en zelfs iets simpels als een insectenhuis schittert door afwezigheid.
Mi chien nog wel het grootste nadeel van de game is dat je niet even lekker je leeuwen los kunt laten op je bezoekers. Nee, ik ben geen sadist, maar in Tycoon-games vind ik het wel altijd leuk om af en toe even voor chaos te zorgen. En dat moet ook kunnen. Zo'n game moet vrijheid geven en Zoo Park doet dat absoluut niet. Alles aan de game voelt bekrompen en beperkend aan. Het is dat de game in de winkel ligt en geen microtransacties ondersteunt, maar door het eindeloze researchen, het feit dat dieren geld inzamelen en de eentonigheid lijkt Zoo Park verdacht veel op de vele free-to-play games voor iOS. En dat is zelden een goed teken.