De doden lopen. Londen ligt in puin. En jij bent zo maar een willekeurige overlevende die probeert om het einde der tijden nog een beetje veilig door te komen. Aan het begin van Zombi word je toegesproken door een geheimzinnige stem die zich voorstelt als The Prepper (‘de voorbereider’). Al snel leidt hij je naar een veilige plek van waaruit het spel werkelijk begint en jij moet overleven in een door zombies vergeven Londen.
De Prepper geeft je aan het begin van het spel mi ies om voorraden en dergelijke te vinden op onveilige plekken. Behalve het aanvullen van je stapeltje gezondheidsdrankjes en kogels, is het ook aan jou om beveiligingscamera’s te scannen. Die geven de Prepper toegang tot het netwerk en jou zo meer informatie over aanwezige voorwerpen.
Zombie shuffle
Tijdens je verkenning van het post-apocalyptische Londen heb je de beschikking over een zaklamp met beperkte batterij en word je van alle kanten bedreigd door de levende doden, in het spel ‘the Infected’ (de besmetten) genoemd. De zombies schuifelen traag naar voren, een beetje zoals we dat kennen uit kla ieke Romero-films als Dawn of the Dead. Maar ondanks hun lage tempo kunnen ze erg gevaarlijk zijn. Zeker als er meerdere zombies tegelijk op je afkomen, is het vaak verstandiger om te vluchten dan om te vechten.
Als er meerdere zombies tegelijk op je afkomen, is het vaak verstandiger om te vluchten dan om te vechten
Je bent overigens zeker niet weerloos. Aan het begin krijg je een cricket-bat, waarmee je een wandelend lijk in drie klappen uitschakelt. Het vechten is behoorlijk onhandig, omdat je eerst met de linker-trigger de bat in de aanslag moet houden, en daarna pas met de rechter-trigger kunt slaan. Die onhandigheid is overigens niet echt een minpunt omdat het ‘t gevoel versterkt dat je als ‘gewoon, alledaags persoon’ probeert te overleven. Wel jammer is dat de gevechten op een gegeven moment saai worden. De zombies bewegen zoals gezegd traag, en als je eenmaal het ritme doorhebt is het bestrijden van twee zombies tegelijk geen zware opgave.
Meppen met scheppen
Naast de cricket-bat kun je allerhande vuurwapens vinden, die lang niet zo effectief zijn als je zou willen. Het voelt eigenlijk erg vreemd dat een headshot met een dubbelloops jachtgeweer minder schade aanricht dan een paar meppen met de cricket-bat. En op het moment dat je een nieuw slagwapens vindt, zoals een schep, merk je pas echt hoe krachtig een paar tikken kunnen zijn. Meppen is in Zombi vele malen effectiever dan schieten.
Vuurwapens hebben echter ook hun nut. Er zijn explosieven te vinden in de spelwereld die je vanaf een afstand kapot kunt schieten. Ook zijn er vaten die vlam vatten als je er kogels op afvuurt, zodat zombies in de buurt in de fik vliegen en al wandelend maar al te snel ook hun soortgenoten aansteken.
Dat soort omgevingselementen zijn dubbel intere ant omdat bijvoorbeeld de vaten niet vastgeklonken zijn aan de vloer. Wij merkten dat we vaten in de richting van een horde konden rollen door tegen de vaten aan te lopen. Zo zetten we met een paar kogels een hele bende zombies in de hens.
Dood, doder, doodst
Maar er komen zeker momenten dat je wordt overrompelt, en dan ga je ook echt dood. Of ondood, in dit geval. De twist van Zombi is dat je na sterfte overstapt naar een nieuw personage dat wakker wordt in de safehouse. Dat nieuwe personage heeft een willekeurig uiterlijk, een naam en een kleine willekeurig gegenereerde biografie. Je vorige personage is nu een zombie - en als je die uitschakelt kun je in elk geval je bezittingen weer terugkrijgen. Ga je echter weer dood voordat dat lukt, dan ben je de vorige voorraad kwijt.
Dat rogue-like-element werkt heel goed en zorgt voor extra spanning. Niet langer staat enkel je leven op het spel. Maar vooral die stapel planken, verbanddozen en oh-zo-leuke molotovcocktails wil je nu koste wat kost beschermen en terugkrijgen.
Dat heeft ook rare bijwerkingen op het verhaal. Aan het begin van het spel werd ons Safehouse aangevallen door een horde zombies en moesten wij de horde uitschakelen om ons ‘thuis’ te beschermen. Ons personage ging helaas ten onder en een nieuwe werd wakker. De aanval ging echter gewoon verder waar die was gebleven, waardoor het meer voelde als een reguliere respawn. Het is maar een kleinigheid, en die doet niets af aan de spanning of het werkelijke gevoel van verlies als je dood gaa, maar dat verlies gaat dus altijd om spullen, niet om het sterven van iemand waar je aan gehecht raakt.
Hartkwalen
Tijdens je trip door Londen blijf je overigens niet alleen. Hoe verder je doordringt in de stad, hoe meer vreemde figuren je tegenkomt die allerlei opdrachten voor je in petto hebben. Die mi ies drijven je voort en zorgen ervoor dat je altijd weet waar je heen moet.
Een belangrijk hulpmiddel daarbij is je scanner, die je kan gebruiken om je omgeving te onderzoeken. Op het moment dat je de scanner activeert, kun je niet meer rondlopen maar wel rondkijken, om zo zien of er in de omgeving vijanden te vinden zijn en zelfs of ze voorwerpen bij zich dragen die je kunt plunderen (als je de ondode gedood hebt, tenminste). Het feit dat je niet kan lopen als je scant voegt extra spanning toe, en helpt je tegelijk om efficiënt te werken. Kasten, vuilnisbakken en lijken zonder nuttige inhoud hoef je niet te doorzoeken, en het is altijd duidelijk waar je heen moet.
De scanner bevat ook een radar die je handmatig moet activeren. Je stuurt dan een ‘ping’ uit. Op je radarscherm lichten daarna bewegende doelwitten op. Dat kunnen zombies zijn, maar ook vogels of ratten. Je weet dat pas als je ze werkelijk ziet. Zombies die stilstaan of -liggen (maar wel actief worden als je in hun buurt komt) verschijnen niet op je radar. En dus blijft het altijd spannend als je een lijk nadert dat elk moment op kan springen.
Het spel blijft vanaf begin af aan intens en spannend, ondanks de minder intere ante gevechten. Het verkennen van Londen is een waar genot, al is Zombi niet geschikt voor mensen met een hartkwaal. We gilden regelmatig als een klein meisje als we in een donkere gang opeens oog in oog stonden met een waanzinnige zombie.
Door de hoge spanning en de consequente en goed werkende spelmechanics is het niet erg dat het spel grafisch niet indrukwekkend is. Helaas is regelmatig goed zichtbaar dat de game oorspronkelijk voor de zwakkere WiiU is ontworpen. Vooral textures zijn van dichtbij erg wazig. Toch is Zombi niet lelijk. De grafische stijl is dreigend en beklemmend als je door de vergane ruimtes en straten van Londen beweegt. Elke locatie vertelt een gruwelijk verhaal en net als in de oorspronkelijke Bioshock wordt de oplettende gamer beloond met veel intere ante details.
Zombi is nu te downloaden voor PlayStation 4, Xbox One en pc. Deze recensie is gebaseerd op de PS4-versie. De originele versie van de game, ZombiU, is te koop op Wii U.