Zack & Wiki: Quest for Barbaros' Treasure | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Een probleempunt voor de Wii is dat ontwikkelaars hun best doen om een game zowel geschikt te maken voor een mainstream publiek als voor de hardcore gamers. Een zware taak dat tot nu toe maar weinig goede titels heeft opgeleverd. Super Mario Galaxy is een goed voorbeeld van hoe het wel kan, en nu is het de beurt aan Capcom om te laten zien hoe het moet met Zack & Wiki: Quest for Barbaros' Treasure.

Want hoe krijg je het voor elkaar dat mainstream-gamers met een spel overweg kunnen, maar dat de hardcore gamers zich ook worden vermaakt? Het sleutelwoord lijkt de besturing te zijn, hetgeen waar de Wii zich mee onderscheidt als console. Zodra die besturing begrijpelijk is, daarmee bedoel ik niet per se simpel, en dat wat je moet doen in het spel logisch is, zullen die mensen die niet dagelijks gamen er mee uit de voeten kunnen en sneller geneigd zijn verder te. Maak je het spel vervolgens ook nog uitdagend, dan is het ook voor de hardcore gamer intere ant.

Zack & Wiki combineert het bovenstaande op een sublieme manier. De besturing is altijd logisch, omdat je aan kunt wijzen waar hoofdpersoon Zack heen moet lopen en je de Wii-afstandsbedieding altijd zo moet vasthouden zoals je de voorwerpen in het spel ook in het echt zou vasthouden. Bij het trekken aan een touw moet je ook echt een touwtrek beweging maken, bij het draaien van een hendel maak je diezelfde draaibeweging. Dit geldt voor elk van de vele voorwerpen in het spel.

Zack & Wiki is niet, zoals velen mi chien zouden denken, een typische adventuregame. Dus verwacht vooral geen uitgebreid verhaal met lange dialogen en ontdekkingsgameplay. Wat je wel kunt verwachten is een ontzettend originele puzzelgame. Het spel wordt losjes bij elkaar gehouden door een verhaal over een dode piraat die tot leven gewekt kan worden door wannabe-piraat Zack en zijn vliegende aapje Wiki. Met z'n tweeën moeten ze de verloren lichaamsdelen van de piraat zoeken, die natuurlijk op allerlei plekken verstopt zijn. Enkel door het oplo en van diverse puzzels zul je de schatkist kunnen bereiken.

De puzzels in het spel variëren behoorlijk. Elk level is eigenlijk één grote puzzel, waarbij je alles in je omgeving moet gebruiken om uiteindelijk de schatkist te bereiken. De ene puzzel is groter dan de ander en ook qua moeilijkheidsgraad zit er nogal wat verschil in. Wat alle puzzels in ieder geval gemeen hebben, is dat ze stuk voor stuk origineel en uitdagend zijn. Door vernieuwende elementen, zoals dieren die je in voorwerpen kunt veranderen, de rijke variatie in bruikbare voorwerpen en natuurlijk de extreem goed uitgewerkte besturing, weet Capcom elk level weer boeiend en uitdagend te maken. Dat maakt van Zack & Wiki iets dat laat zien waar de Wii toe in staat is.

Om een wat concreter idee te geven van de puzzels, een voorbeeldje. Jekomt op een gegeven moment terecht bij een verblijfplaats van deinheemse bevolking. De wezens aanbidden daar een soort paal, metbovenop jouw schatkist omhuld door vlammen. Word je gezien door eenwezen, dan is het direct einde oefening. Om toch die schatkist tebereiken zul je systematisch verschillende problemen moeten oplo en.Hoe zorg ik dat de muziek stopt en dat de wezens niet meer dansen? Hoezorg ik dat het wezentje dat in die grote pan roert weg gaat zodat iker slaapverwekkende paddestoelen in kan gooien? Hoe zorg ik dat dewezens vervolgens dat slaapmiddel tot zich nemen? Hoe zorg ik dat dievlammen vervolgens uit gaan? Enzovoort. De puzzels bestaan uitproblemen waar altijd een logische oplo ing voor is. Je moet er alleenmaar op komen.

 

Hoewel de besturing begrijpelijk is voor een groot publiek, betekentdit niet dat het spel gemakkelijk is. Absoluut niet zelfs. Maar hoewelveel puzzels ontzettend frustrerend kunnen zijn, ligt dit zelden aanhet spel zelf. Nee, juist omdat je zelf niet goed rondkijkt en nietvoldoende vooruit denk zul je regelmatig falen en opnieuw moetenbeginnen door een foute keuze of de dood. Het spel huivert namelijkniet om je te straffen. Je kunt in de thuisbasis met je verdiende geldtickets kopen waarmee je of weer tot leven wordt gewekt, of een hintkrijgt van het orakelkonijn. Heb je geen tickets gekocht? Dan zul jetoch echt opnieuw moeten beginnen.

De achterkant van het doosje belooft veertig uur aan gameplay, maar datlijkt mij ietwat overdreven. Toch biedt het spel heel wat uurtje peelplezier. Met het doorspelen van alleen het verhaal ben je al snelzo'n vijftien uur zoet, maar dan heb je ook nog de verborgen schattenen andere extraatjes. En als je ook nog eens de hoogste score wil halenbij elk level, dan is die veertig uur nog helemaal niet zo gek gedacht.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou