Yo-Kai Watch | Gamer.nl

Yo-Kai Watch | Gamer.nl

Bij een bezoekje aan Japan kun je moeilijk om Yo-Kai Watch heen. Na een aantal games en bijbehorende animatieserie is deze franchise hard op weg om een van de grootste namen in de Oost-Aziatische entertainmentindustrie te worden – wat het zo gek maakt dat wij in het westen zo lang hebben moeten wachten op een lokalisatie. In Japan staat deel drie al op de planning, terwijl deze week de eerste Yo-Kai Watch pas in Europa wordt uitgebracht. Wordt de reeks hier net zo’n grote hit?

Kennelijk heeft Nintendo er een handje van om monsterverzamelspelletjes groot te maken. Nadat het met Pokémon twintig jaar geleden de wereld begon te veroveren, doet het nu langzaamaan hetzelfde met Yo-Kai Watch. De twee lijken op elkaar. Ook in deze nieuwe 3DS-game zit je achter monstertjes aan die je kunt verzamelen, om het vervolgens tegen andere monsters op te nemen.

Waar je bij Pokémon alleen maar door het hoge gras loopt om een beestje tegen te komen, zul je in Yo-Kai Watch meer je best moeten doen. De spoken die je vangt zijn alleen met een speciale lens op je horloge te zien. Een meter bovenin het scherm geeft aan hoe ver je precies bent verwijderd van het dichtstbijzijnde wezentje, waarna je op A moet drukken om van dichterbij te kijken. Zo zoek je bijvoorbeeld onder auto’s, in bosjes en in steegjes. Ben je eenmaal op de juiste plek, dan begint er een minigame waarbij je met de stylus over het scherm veegt om een yo-kai in je vizier te houden. Is ‘ie lang genoeg in beeld? Dan begint vanzelf een gevecht.

Yo Kai Watch

Die gevechten voer je zelf trouwens niet. Je zet drie van je eerder gevangen yo-kai aan het front, en ze beginnen automatisch op tegenstanders in te hakken. Jij hebt indirect de controle, door bijvoorbeeld aan een rad te draaien en andere yo-kai in het speelveld te zetten. Zo kun je op tactische momenten spoken inzetten die goed kunnen samenwerken, om zo flinke schade te doen. Of je wi elt naar een yo-kai die effectief is tegen een specifieke vijand.

Naarmate je monstertjes vechten vult er een speciale balk, waarmee je een superaanval kunt activeren. Dat doe je met een tik op het touchscreen, waarna je in een minigame razendsnel tapt of veegt om het scherm nog eens te vullen. Het zorgt ervoor dat jij als speler altijd iets te doen hebt, terwijl je eigenlijk ‘alleen maar’ een coach bent voor de vechters op het scherm. Dat geeft een wat dubbel gevoel. Aan de ene kant voelt vechten in Yo-Kai Watch altijd leuk. Je let met een oog op het gevecht, terwijl je tegelijk allerlei tactische besluiten neemt die gepaard gaan met leuke touchscreenspelletjes. Maar omdat je rol slechts beperkt is als coach, voelen die tactische momenten niet altijd relevant. Vaak redden je yo-kai zich prima in een gevecht als je alleen maar toekijkt. Je kan het gevecht wat sneller laten gaan door in te grijpen, maar jouw inbreng bepaalt lang niet altijd het verschil tu en leven en dood.

Yo Kai Watch
Yo Kai Watch

Japans leventje

Het is lastig om niet te smelten bij de setting van Yo-Kai Watch. Je speelt een jongen of meisje die opgroeit in de buitenwijk van een Japanse stad, waar alles aanvoelt zoals we uit andere media herkennen. Je hebt twee ouders die af en toe met elkaar kibbelen, klasgenoten die op insecten willen jagen en huisjes waarin je personage automatisch z’n schoenen uitdoet. Zo hoort dat nu eenmaal. Hoewel alles ontzettend Japans aanvoelt, zorgt de goede lokalisatie ervoor dat je zelden tegen clichés aanloopt. Het vertaalteam is erin geslaagd om de sfeer van het spel zo goed mogelijk te behouden, zonder dat je als westerse speler verdwaalt in buitenlandse tradities en rare termen.

De verhaalstructuur draagt nog meer bij aan de fijne vibe van de game. Het plot is namelijk opgesplitst in meerdere afleveringen, die aanvoelen als oude jaren ‘80-cartoons. Vaak word je wakker, ontdek je dat er wat gaande is in de buurt en ontdek je dat een ondeugende yo-kai ongein uitspookt. Dan is het aan jou om daar een stokje voor te steken - en vaak vrienden te worden met de betreffende yo-kai. Zo bestaat Yo-Kai Watch uit meerdere miniverhalen, die je gemakkelijk op zichzelf in een enkele (lange) speelse ie kunt uitspelen. Een groter verhaal begint later in de achtergrond op te doemen, maar zit nooit deze fijne structuur in de weg.

Yo-Kai Watch doet hierdoor wat denken aan de oude Mega Man Battle Network-games, waarin je ook een student speelde die in zijn dorpje allerlei avonturen beleeft. Het is voor deze nieuwe 3DS-game hoe dan ook een fri e insteek. Het zorgt namelijk voor een fundamenteel ander verhaal. Dit is een jrpg waarin je eens niet van dorp naar dorp reist, maar juist thuis blijft en daar van alles meemaakt. Het zorgt ervoor dat je de omgeving veel beter leert kennen dan in andere genregenoten, waardoor de gehele spelwereld veel meer tot leven komt. 

Yo Kai Watch

OCD

Net als in Pokémon kun je nieuwe wezentjes vangen tijdens je avonturen, maar de manier waarop zit anders in elkaar. Vijanden vragen na afloop soms of ze vrienden met je kunnen worden. Je kunt die kans vergroten door ze tijdens het gevecht wat te eten aan te bieden, maar je weet pas achteraf of ze met je mee willen. Dat kan soms wat tergend aanvoelen. Er is niks vervelender dan een lang gevecht tegen een zeldzame yo-kai, die achteraf nergens te bespeuren is. In Pokémon is het ook nooit zeker of je er eentje vangt, maar bij die games is het in elk geval tijdens het vangproces duidelijk of en wanneer het verkeerd gaat.

Door specifieke, zeldzame yo-kai te verzamelen, ontgrendel je pagina’s in een speciaal boek. Door die pagina’s heb je weer toegang tot nog zeldzamere yo-kai. Het zorgt ervoor dat je altijd een direct doel voor ogen hebt. Door pagina’s te ontgrendelen breid je de verzameling uit en streef je naar een specifieker doel, waardoor je nooit het gevoel hebt simpelweg een lijstje in te vullen.

Yo Kai Watch
Yo Kai Watch

Geen multiplayer

Verzamelaars kunnen tientallen uren steken in het verzamelen van alle spoken, maar competitieve spelers zullen zich wellicht wat beperkt voelen. Het gebrek aan een competitieve multiplayer zorgt er namelijk voor dat je niet met jouw yo-kai tegen anderen kunt vechten. Alleen de sequel, die nog niet buiten Japan is verschenen, biedt een manier om je in een gevecht met anderen te meten.

Het voelt echter niet als een groot gebrek. Dat komt door het gevoel dat we continu kregen tijdens het spelen van de game. Dit is geen Pokémon, waarin je alleen maar bezig bent met verzamelen, levels en elementen. Yo-Kai Watch is voornamelijk een ontzettend sfeervolle JRPG met een hartverwarmend verhaal, waarin je toevallig ook Pokémon-achtige beestjes kunt verzamelen. Geloof ons: je zult meer dan genoeg lol hebben zonder die multiplayer-opties.

Yo-Kai Watch verschijnt op 29 april voor de Nintendo 3DS.

Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou