Vorig jaar kwam WWE, dat toen voor het eerst onder de hoede van 2K Sports viel, te vroeg voor de huidige generatie consoles. Ontwikkelaars Visual Concepts en Yuke’s hebben daardoor een jaar de tijd gehad om te wennen aan de nieuwste spelcomputers van Sony en Microsoft. Met een jaar extra op de teller is de verwachting dat de game er met het strenge toezicht van 2K op vooruit zou gaan. Niets is minder waar. WWE 2K15 toont aan dat 2K niet altijd de alleenheerser is als het op sportgames aankomt.
Mijn carrière, jouw carrière
WWE is een van de meest absurde en moeilijkste sporten die er is. Naast rake klappen moet er door de worstelaars ook gedacht worden aan het verhaal en de entertainmentwaarde die hun optreden moet bieden. Dat principe vertalen naar een game zorgt vrijwel altijd voor een tweestrijd in spellen over de sport. In WWE 2K15 grijpt daarom naar een nieuwe, maar toch heel bekende oplo ing.
In Fifa en NBA 2K is de modus waarin je met een speler naar de top klimt immens populair. 2K denkt met WWE dat trucje over te kunnen nemen. Toch lijkt MyCareer, zoals de modus heet, niet zo goed te werken in WWE. In het worstelwereldje is het verhaal net zo belangrijk als het atletisch vermogen waar een worstelaar over beschikt. Terwijl sporten als voetbal en basketbal resultaatgericht zijn, hoeft dat bij worstelen dus niet altijd zo te zijn. Dit aspect komt in in MyCareer niet helemaal uit de verf. Op een systematische manier eist het spel wel steeds dat je deelneemt aan try-outs en gevechten om jezelf zo omhoog te worstelen. Het verhaal komt daartu en compleet uit de lucht vallen, met plotseling rivaliteiten tu en jou en andere worstelaars. De uitwerking daarvan is zo oppervlakkig dat het de weg naar de eindstreep enkel moeizamer maakt dan dat het al is.
Hoewel MyCareer niet de meest intrigerende modus is, is het wel een goede manier om de besturing en de spelmechanieken onder controle te krijgen. Het doorkrijgen van de principes waarop WWE 2K15 leunt, is een kunst op zich. Als de worstelaars eenmaal in de ring(of erbuiten) staan, krijg je als gamer al snel het idee met een reguliere vechtgame te maken te hebben. Het speelt echter heel anders. In WWE is vooral een perfecte beheersing van timing vereist, je hoeft geen complexe knoppencombinaties uit je hoofd te leren.
Verbetering
In WWE 2K15 zijn verschillende vernieuwingen doorgevoerd die het gevecht ysteem grotendeels ten goede komen en ook direct realistischer maken. Zo is het voor het eerst mogelijk om andere worstelaars in een wurggreep te houden. Dit gebeurt zoals je een steen-papier-schaar zou spelen. Wanneer je ervoor kiest om de tegenstander in een wurggreep te houden, krijg je drie keuzes. Afhankelijk van wat de ander kiest, krijg jij of je opponent het moeilijker. Op het eerste gezicht is dit geen revolutionaire aanpa ing, maar het zorgt er wel voor dat de gevechten verder gaan dan het standaard slag- en stootwerk. Precies zoals het bij het echte worstelen ook gaat.
De grootste vernieuwing is het uithoudingsvermogen. Wanneer je een deel van je levensbalk verliest, klinkt dat door in het uithoudingsvermogen van je worstelaar. Zo heeft jouw prestatie in de ring direct invloed op de snelheid van precisie van je bewegingen. Wanneer je met een volledig uitgeputte worstelaar een tactische fout maakt, word je daarvoor dus genadeloos afgestraft. En dat is wel zo realistisch. Het resulteert meer dan eens in een afranseling omdat de tegenstander moeiteloos meerdere aanvallen aan elkaar kan rijgen.
Worstelen met je verleden
Met het worstelen zit het wel goed in WWE 2K15. Maar dat is slechts een onderdeel van de sport. Door het gebrek aan content in het nieuwste deel, ontbreekt het ook aan spektakel. Met 30 Years of WrestleMania had WWE 2K14 bijvoorbeeld wél een zeer bevredigende modus. Hierin kon je meerdere gevechten uit het verleden naspelen. Iconische gevechten met helden als Hulk Hogan en André The Giant lijken het dit keer te moeten doen met een bijrolletje. Niet alleen is de 30 Years-modus nergens meer te bekennen, de 2K Showcase-modus die zijn plaats inneemt is zeer karig. Hierin krijg je maar een handjevol gevechten om opnieuw te beleven, met nieuwe kla iekers die als betaalde dlc worden uitgebracht. Die belofte is sowieso niet genoeg om de huidige leegte te vullen. Zonde, want ieder gevecht komen er prachtige videobeelden voorbij waar zelfs buitenstaanders de charme van in zouden kunnen zien.